آیت بختیاری‌فر در گفت و گو با خبرنگار ایسنا، با اشاره به اینکه افرادی که به صورت افراطی به سمت تجمل‌گرایی گرایش دارند، دچار فقر فرهنگی و اجتماعی هستند، اظهار کرد: ریشه تجمل‌گرایی منفی در اموری چون حسادت، احساس حقارت، تکبر و تفاخر و مانند آن نهفته است. در حقیقت، ریشه این ناهنجاری رفتاری را می‌بایست در بیماری‌های روانی افراد جست و جو کرد.
وی افزود: مشکلات روانی چون احساس حقارت، خودبزرگ بینی، خودپسندی، تکبر و فخرفروشی و تفاخر مردم را به سمت و سوی تجمل گرایی منفی می‌کشاند.
بختیاری‌فر ادامه داد: کسانی که دچار تجمل گرایی هستند، به بیماری مدگرایی گرفتار بوده، که چشم و هم چشمی به این موضوع دامن زده و این افراد برای دیده شدن به سمت مدگرایی سوق پیدا می‌کنند.
این جامعه‌شناس به عوامل مهم در گرایش افراد به تجمل‌گرایی اشاره و تاکید کرد: بسیاری از رسانه‌ها مروج تجمل‌گرایی هستند و از طرفی تبلیغات لوکس در سطح شهرها و امکانات زیاد برخی مسئولان در تبلیغ تجمل‌گرایی تأثیر بسیار زیادی دارند.
وی تبدیل ثروت به مصرف و نگاه به مصرف به عنوان ارزش برتر، نمایش ثروت و فخرفروشی، تأثیرات منفی بر رفتارهای فردی، افزایش طلاق، ایجاد شکاف طبقاتی، احساس محرومیت نسبی و ایجاد ناهنجاری‌های اجتماعی را از جمله پیامدهای تجمل‌گرایی برشمرد.
بختیاری‌فر تجمل گرایی را آفت اقتصاد سالم عنوان و تصریح کرد: تجمل‌گرایی به اقتصاد سالم خانواده آسیب وارد کرده و بخش عظیمی از ثروت، صرف تجمل‌گرایی می‌شود، همچنین آسیب جدی به اقتصاد و جریان سالم آن وارد کرده زیرا منابع اقتصادی و تولید را به سمت و سویی دیگر سوق می‌دهد که به جای شکوفایی اقتصادی، موجب بحران اقتصادی در بلندمدت خواهد شد.
وی هنجار سازی را راهکاری برای درمان تجمل‌گرایی عنوان کرد و ادامه داد: نهادها و شخصیت‌های فرهنگی مؤثر باید جامعه را به سمت ارزش‌های معنوی و قناعت پیشگی بکشانند.
بختیاری‌فر خاطرنشان کرد: اگر مسئولان و مدیران تأثیرگذار جامعه قناعت را به یک ارزش فردی و اجتماعی تبدیل کنند، در این صورت فرهنگ قناعت به یک هنجار تبدیل شده و از سوی افراد جامعه پذیرفته خواهد شد.
انتهای پیام
