هم‌چنین در تحقیقی که ظرف چند ماه اخیر در وزارت اقتصاد و صنعت ژاپن انجام شده است، این وزارتخانه با توجه به نیاز ژاپن به حضور انرژی هسته‌ای در شبکه‌ی انرژی این کشور، پیشنهاد داده است تا ضمن از سرگیری فعالیت هسته‌ای ژاپن، استفاده از آن محدودتر شود؛ این در حالی است که پیش از وقوع حادثه نیروگاه هسته‌ای فوکوشیما ژاپن در مارس 2011، انرژی هسته‌ای بیش از 25 درصد از برق مورد نیاز ژاپن را تولید می‌کرد.

در مارس2011 وقوع زلزله و سونامی در ژاپن باعث ورود مقادیر زیادی از آب دریا به داخل نیروگاه فوکوشیما شد. در اثر برخورد آب با راکتورها و خرابی پمپ سرد کن آن، و پس از گدازش راکتورها؛ مواد رادیواکتیو آن به بیرون تشعشع پیدا کرد.

از آن زمان با توجه به مقیاس تشعشع صورت گرفته و آواره شدن هزاران نفر از مردم فوکوشیما، افکار عمومی ژاپن به شدت مخالف استفاده‌ی مجدد از انرژی هسته‌ای در این کشور هستند.

از حدود یک سال پس از وقوع این حادثه فعالیت همه‌ی 47 راکتور هسته‌ای ژاپن به دلیل مسائل امنیتی متوقف شده است.

ظرف دو سال اخیر نیز با توجه به نیاز این کشور به استفاده از زغال سنگ و گاز طبیعی برای جایگزینی با انرژی هسته‌ای برای تامین انرژی مورد نیازش و بالا رفتن هزینه‌ی سنگین واردات سوخت‌های فسیلی، دولت شینزو آبه، نخست‌وزیر ژاپن تلاش می‌کند تا فعالیت‌های هسته‌ای ژاپن از سر گرفته شود.

با توجه به تصمیم ژاپن برای استفاده‌ی 22 درصدی از انرژی هسته‌ای تا 15 سال آینده، طبق بررسی‌های انجام شده حتی اگر همه‌ی 24 راکتوری که قرار است پس از دریافت مجوزهای فنی و ایمنی لازم فعالیت خود را از سر بگیرند، تنها قادر خواهند بود 16 درصد انرژی و برق مورد نیاز ژاپن را تامین کنند. اما برای تامین 22 درصدی انرژی، ژاپن حداقل علاوه بر آن 24 راکتور، باید فعالیت 10 راکتور هسته‌ای دیگر را نیز آغاز کند.