«انالله و اناالیه راجعون»



«اذا مات العالم ثلم فی الاسلام ثلمة لا یسدها شئ»



درگذشت همسنگر سال های مبارزه، هم بند زندان ها و همکار مسؤولیت های متفاوت در سنگرهای مختلف، آیت الله شیخ محمدرضا مهدوی کنی باعث تألم روحی و تأسف خاطر گردید.



عالم بزرگواری که در عنفوان جوانی برای تحصیلات دینی به حوزه های علمیه رفت و از محضر استوانه های حوزه در قرن حاضر، شخصیت هایی چون آیت الله العظمی بروجردی و آیات دیگر، بویژه امام راحل کسب فیض کرد و بر اساس اعتقادات عمیقی که بر کارآمدی دین در اداره ی حاکمیت جامعه داشت، به مبارزه علیه رژیم پهلوی پرداخت و از زبرالحدیدهای امام راحل در همه مقاطع بود.



شخصیت ارزشمندی که پس از پیروزی انقلاب اسلامی هر جا که نظام به وجود ایشان نیاز داشت، دریغ نورزید.



در نخستین روزهای پس از پیروزی انقلاب با کمک به تأسیس کمیته های انقلاب اسلامی و سپس با حضور در شورای انقلاب، هم راه را بر یکه تازی های آشوبگران و تجزیه طلبان بست و هم آرامش را به مردم هدیه داد که ضروری ترین نیاز در آن روزها بود.پس از آن به سنگر مجلس رفت و وقتی دید با حضور در دولت بهتر می تواند به وظایف خویش عمل نماید، مسئولیت حضور در کابینه و حتی نخست وزیری را نیز پذیرفت.



در مقطع بعدی که انقلاب تثبیت شده بود و نیاز به تحکیم پایه ها برای تداوم داشت به سنگر علم و دانش رفت و مصداقی عملی از تلاشگران برای تقویت وحدت بین حوزه و دانشگاه شد و سرانجام در مجلس خبرگانی که در همه ی دوره های آن حضور داشت به عنوان رئیس مجلس خبرگان رهبری چشم از جهان فروبست تا نامش در یادها و در تاریخ انقلاب اسلامی ایران جاودانه تر بماند.



با تسلیت این مصیبت به مقام معظم رهبری، ملت شریف ایران اسلامی، اعضاء مجلس خبرگان رهبری، طلاب و فضلای حوزه های علمیه، اساتید و دانشجویان دانشگاه امام صادق(ع) و بویژه خاندان مکرم کنی ها و اعضای وابسته به بیت ایشان، هم نشینی با اولیاء و صلحا و علو درجات آن فقید سعید را از درگاه احدیت مسألت می نمایم.



اکبر هاشمی رفسنجانی



رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام