به گزارش خبرنگار مهر، همایش نکوداشت مقام علمی و اخلاقی محمدتقی جعفری روز گذشته در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی با حضور اندیشمندان، صاحب نظران و خانواده علامه جعفری برگزار شد.

مهدی محقق در این همایش گفت: من در سال 48 در کنگره شیخ طوسی مطلبی در مورد تخلیص الشافی شیخ طوسی مطرح کردم که در آنجا علامه جعفری خیلی از آن تعریف کرد و من را تحسین کرد.

وی ادامه داد: تکیه من بر مطلبی بود که هر گاه شیعیان اثنی عشری با دانشمندان معتزلی روبرو می شدند، شیعیان در بحث ها شکست می خوردند چراکه شیعیان متوسل به احادیث اهل بیت می شدند در حالی که این برای معتزلیان حجت نبود. سید مرتضی برای اولین بار به مسئله امامت جنبه فلسفی و منطقی داد و این مسئله مهمی بود. به هر ترتیب در آن بزرگداشت شیخ طوسی باب مراوده من با علامه گشوده شد.

وی افزود: مرحوم جعفری توجه فراوانی به نهج البلاغه داشت. در میان ادبای عرب حاجز از همه معروف تر است. حاجز در کتابش می گوید من آرزو می کردم که یکی از خطبه های علی(ع) به اسم من در تاریخ ثبت می شد. لذا توجه علامه جعفری به نهج البلاغه بی جهت نبود.

مهدی محقق گفت: مرحوم علامه جامع منقول و معقول بود و در نجف نزد استادان بزرگ، فقه و اصول خوانده بود. او اقوال دانشمندان اروپایی را هم می دانست که در اهل علم کمتر دیده بودم که توجه به آرای دانشمندان اروپایی داشته باشند.

وی در پایان گفت: علامه از نظر اخلاق بسیار متواضع و آرام و بی ادعا بود. معلوماتی که ایشان در شرح مثنوی و نهج البلاغه بیان کرده، همه آنها ابتکاری است.