به گزارش ایسنا، روزنامه همشهری نوشت: «با شروع پاندمی کووید-۱۹ بسیاری از شرکت‌های تحقیقاتی پزشکی در دنیا برای ساخت واکسن این بیماری و ایمن‌سازی مردم سراسر جهان آغاز به کار کردند اما آن چه در این میان مغفول ماند، تولید تجهیزات لازم برای واکسیناسیون همتراز با تولید واکسن‌ها بود.
روزنامه نیویورک تایمز در این باره نوشت: «معضل از آنجا شروع شد که در اواخر نوامبر ۲۰۲۰ یک ایمیل فوری به یکی از بزرگ‌ترین کارخانه‌های سرنگ‌سازی دنیا به نام کارخانه سرنگ‌سازی و تجهیزات پزشکی هندوستان رسید. این ایمیل از یونیسف زده شده بود و محتوای آن نیاز شدید به سرنگ برای واکسیناسیون کووید-۱۹ بود. درخواست آنها سرنگی کوچک‌تر از حد معمول اما در حجم عظیم بود. راجیو ناث، مدیرعامل این شرکت در هندوستان که میلیون‌ها دلار برای آماده‌سازی کارخانه‌های سرنگ‌سازی همسو با موج عظیم واکسیناسیون علیه کووید-۱۹ هزینه کرده است، در پاسخ به این ایمیل نوشت: «مسئله‌ای نیست. ما می‌توانیم این میزان سرنگ را زودتر از هر کارخانه دیگری برای شما فراهم کنیم.»
توجه دیرهنگام به مسئله کمبود سرنگ
معضلی که در کوران ولع کشورهای دنیا در مسیر رقابت برای خرید واکسن خودش را نشان داد، سرنگ بود. اگر وسیله تزریق واکسن به اندازه کافی در اختیار مراکز درمانی نباشد، ویال‌های واکسن نیز بی‌فایده خواهند بود. مقامات آمریکایی و اتحادیه اروپا می‌گویند آنها به اندازه کافی سرنگ واکسن ندارند. در ژانویه برزیل صادرات سرنگ و سوزن را پس از آن که واکسیناسیون عمومی در این کشور کم شد، محدود کرد. اما یک مسئله پیچیده در زمینه کمبود سرنگ، نوع خاص آن برای واکسیناسیون است. سرنگ‌های در دسترس در دنیا برای واکسیناسیون با فایزر مناسب نیستند. برای مثال برای استفاده بهینه از هر ویال واکسن فایزر یک سرنگ باید دوز دقیق ۰.۳ میلی‌لیتر داشته باشد. سرنگ‌ها همچنین باید فضای مرده کمی - فاصله کم بین پیستون و سوزن پس از تزریق کامل دوز - برای به حداقل‌رساندن ضایعات داشته باشند. ژاپن ماه گذشته اعلام کرد که در صورت عدم تامین کافی سرنگ‌های خاص واکسیناسیون، ناچار ویال‌های واکسن فایزر را منقضی خواهد کرد. در ژانویه، سازمان غذا و دارو به مراکز درمانی در آمریکا گفت می‌توانند دوزهای بیشتری از ویال‌های فایزر خارج کنند؛ چرا که برخی از بیمارستان‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که هر ویال واکسن برای تلقیح ۶ یا ۷ نفر کفایت می‌کند. اینگیرید کاتز، مدیر انستیتوی بهداشت جهانی هاروارد می‌گوید: بسیاری از کشورها گرفتار معضل کمبود سرنگ شده‌اند. این که زیرساخت‌های بسیاری از کشورهای دنیا با وجود تولید واکسن‌های مناسب، هنوز برای این نوع خاص از سرنگ‌ها آماده نیست یک طنز اساسی است. کارشناسان می‌گویند دنیا فقط نزدیک به ۸ تا ۱۰ میلیارد سرنگ برای واکسیناسیون کووید-۱۹ احتیاج دارد. پارشانت یاداف، یکی از مقامات اصلی مرکز پیشبرد جهانی و کارشناس تجهیزات پزشکی می‌گوید: در سال‌های گذشته، فقط ۵ تا ۱۰درصد از کل ۱۶میلیارد سرنگ ساخته‌شده فقط برای واکسیناسیون و ایمن‌سازی استفاده می‌شد. کشورهای ثروتمندتر مانند آمریکا، بریتانیا، فرانسه و آلمان میلیون‌ها دلار برای ساخت واکسن‌های کووید-۱۹ هزینه کرده‌اند و کمتر سرمایه‌گذاری دولتی برای ساخت سرنگ هزینه کرده است.
سازنده‌های بزرگ سرنگ دنیا
صنعت سرنگ‌سازی باید همپای تقاضای جهانی پیش برود و در این بین بکتون دیکینسون، یک سازنده بزرگ سرنگ در نیوجرسی آمریکا ادعا کرده است که بیش از ۱.۲میلیارد دلار طی ۴سال آینده برای افزایش ظرفیت ساخت سرنگ در مسیر مواجهه و مبارزه با پاندمی کرونا هزینه خواهد کرد.
آمریکا، بزرگ‌ترین تامین‌کننده سرنگ از نظر فروش است. آمریکا و چین در صادرات بسیار با محموله‌های ترکیبی سالانه به ارزش ۱.۷میلیارد دلار بسیار به هم نزدیک هستند. در حالی که هند با ۳۲میلیون صادرات در سال ۲۰۱۹ نقش کوچکی در این میانه دارد، ناث، مدیرعامل کمپانی سازنده سرنگ هندوستان این را یک فرصت بزرگ برای شرکت خود می‌داند. هر کدام از سرنگ‌های او تنها با قیمت ۳سنت به فروش می‌رسد اما سرمایه‌گذاری کلی او قابل توجه است. او نزدیک به ۱۵میلیون دلار برای تولید انبوه سرنگ خاص سرمایه‌گذاری کرده است که مساوی است با یک‌ششم از فروش سالانه. در ماه مه او به تهیه‌کنندگان جدید در ایتالیا، آلمان و ژاپن قالب‌های جدید سفارش داد تا انواع بدنه و پیستون‌ها را برای سرنگ‌های او بسازند. همچنین ۵۰۰ کارگر جدید به خط تولید خود اضافه کرده است تا در هر دقیقه ۵۹۰۰ سرنگ تولید کند. به گفته یونیسف، این کمپانی به‌زودی ۳.۲ میلیون از سرنگ مخصوص واکسیناسیون را به دست آنها خواهند رساند. به گفته ناث آنها تاکنون ۵۰ میلیون سرنگ به دولت ژاپن و بیش از ۴۰۰میلیون سرنگ به هندی‌ها برای تلقیح واکسن فروخته‌اند. بیش از این تعداد نیز در خط تولید است که شامل یونیسف و برزیل می‌شود.»
انتهای پیام
