اما آیا بعد از تمام شدن همه فکرها و تحلیل‌های چند بعدی، بررسی کرده‌اید که ریشه این سوء‌تفاهم‌ها در کجاست؟ پیشنهاد ما برای رفع کامل این مشکل، پیاده‌کردن حسن ظن در برنامه رفتاریتان است. برداشت مثبت از برخوردها و اتفاقات، آرامش را همراه با برکت به زندگی شما وارد می‌کند. حسن‌ظن تنها محدود به رابطه با خویشان و دوستان نیست بلکه در ارتباط با خداوند بعد معنوی شما را ارتقا می‌دهد و در بعد اجتماعی اجازه می‌دهد تا ترازوی تعقل را بیشتر از قبل به‌کار ببندید.

• عزیزان جان

تا به حال به بالای تپه‌های رملی رفته‌اید؟ هر یک قدم که بالا می‌روید ممکن است دو قدم به پایین سُر بخورید، تا جایی که بتوانید بر این سیستم پر تَنش غلبه کرده و یکباره مسیر را با سرعت طی کنید. پرورش افکار منفی به همین شکل شما را عقب می‌راند و نهایتا وارد حریم قلب می‌شود و روی حال و رفتار طرف مقابل شما اثر می‌گذارد. اگر شما در ارتباط با همسر، والدین، دوستان و آشنایان، رفتار همه را بررسی کنید و بسنجید که هدف کدام رفتار طرف مقابل، شما بوده‌اید یا اگر حرفی را بیان کرده، برای کوچک کردن شخصیت شما بوده و... اینها همه بذر بدبینی را در روح و جان شما می‌پراکند. بهتر است نسبت به افرادی که با آنها در ارتباط هستید، یک پیش‌فرض تعریف کنید و آن هم این است که این افراد، نیت خیر دارند، جز به نیکی با شما رفتاری نمی‌کنند و سخنی به زبان نمی‌آورند. با این روش دیگر خبری از داوری و تجزیه و تحلیل چندساعته بعد از یک گفت‌وگوی ساده نیست. برای شروع می‌توانید این رفتار را روی نزدیک‌ترین و عزیزترین افراد زندگی‌تان پیاده کنید تا کم‌کم برای شما درونی شود؛ به‌عنوان مثال اگر تا قبل از این، بعد از پایان هر جمله همسرتان مشخصا جبهه می‌گرفتید و نهایتا چند کلمه‌ای بحث میان شما رد و بدل می‌شد، می‌توانید این بار سکوت کنید. اینطور فکر کنید که برخورد ایشان و حرفی که به زبان آورده به صلاح شماست و سعی کنید این بار به آن حرف‌هایی که شنیده‌اید عمل کنید.

• بعد از وظیفه

حتما برای شما اتفاق افتاده است که بعد از انجام کاری، منتظر نتیجه بمانید و تا روشن شدن انتهای کار، شما هر لحظه با خود شرایط مختلفی را مرور کنید که اگر از فلان راه رفته بودم ممکن بود سریع‌تر به مقصود‌ برسم. اینجا لازم است که صبر کنید و نگاهی دوباره به روند فکری‌تان داشته باشید. تلاش فکری و جسمی شما فقط تا قبل از انجام آن کار، اثر‌گذار‌ است. بعد از آن مهلت زمانی، هر چقدر به آن فکر کنید ‌نتیجه بهتر برای شما نخواهد داشت. اگر مطمئن هستید که همه تلاش‌تان را برای رسیدن به هدف مشخصی که داشته‌اید، به‌کار گرفته‌اید پس امیدوار باشید و به‌خودتان و توانایی‌های‌تان مهر مثبت بزنید و بدانید نتیجه تلاش‌های شما هر چه بشود همان خیر و صلاح شماست. بعد از این را به خداوند بسپارید. سعی کنید آرام باشید. ملموس‌ترین مثال برای اغلب ما کنکور است. روز بعد از کنکور هیچ کاری از شما ساخته نیست؛ مثلا درس خواندن در روز بعد از کنکور اثری در رتبه شما نخواهد داشت! اینجا ایستگاهی است که توکل به خداوند می‌تواند به کمک شما بیاید.

• خدای مهربان ما

در دین عزیز اسلام بسیار تأکید شده است که به خداوند و هر آنچه از سمت او است، حسن ظن داشته باشید؛ «اَنَا عِندَ حُسنِ ظَنِّ عَبدِی المُؤمِنِ بِی، اِن خَیراً فَخَیر وَ اِن شَرَّاً فَشَرّاً» خداوند متعال طبق ظن انسان با او رفتار می‌کند.اگر ظنش نیکو بود، پاداش نیک می‌دهد و اگر ظنش بد بود، کیفر بد می‌دهد. خداوند آنقدر بزرگ و تواناست که می‌تواند تکه سنگی را به کوهی تبدیل کند. خیلی‌ها را حتما در اطراف‌تان دیده‌اید که می‌گویند فلان موقعیت را که خدا به ما نمی‌دهد، یا خدا فقط 50درصد از خواسته‌های ما را می‌شنود و 50درصد از این 50درصد را به ما می‌دهد! این نوع نگاه به توانایی‌ها و علم خداوند، با دانسته‌های دینی ما در تناقض است؛ چرا باید به خدایی که رحمتش بر غضب او همیشه سبقت گرفته است، حسن ظن نداشت؟ زمانی که شما به کسی علاقه‌مند باشید، به رفتارها، قول‌ها و حرف‌های او خوش بین هستید و آنها را باور دارید؛ این یعنی به او ایمان دارید. بدگمانی با اصل ایمان در تناقض است. اگر حسن‌ظن به خداوند را در جان کارهای‌تان داشته باشید، به او اطمینان می‌کنید و کارهای خیری مانند ازدواج را به تأخیر نمی‌اندازید؛ چرا که می‌دانید خداوند قول داده است که به کارهای نیک برکت می‌دهد.

• همه جا و همه، نه!

با خواندن قسمت‌های قبل این متن شاید این سؤال پیش بیاید که باید به همه افراد و همه حرف‌ها خوش‌بین باشیم و به آنها عمل کنیم؛ جواب «خیر» است. در مسیری که عقل شما باطل بودن راه را تأیید می‌کند دیگر حسن ظن داشتن به پایان آن بی‌معناست. در این حالت، ظن جای خود را به وهم می‌دهد. اگر فکر می‌کنید به تنهایی نمی‌توانید مشخص کنید که موقعیت پیش روی شما خیر است یا شر، حسن‌ظن داشته باشید یا نه؟ بهتر است از یک یا دو مشاور عاقل و مومن کمک بگیرید تا مسیر برای شما روشن شود. به اتفاقات شایع این روزها از این دریچه نگاه کنید. کسی که دشمنی او ثابت شده است، مطمئنا حرف‌های در ظاهر نیک او هم در عمل برای شما نتیجه‌ای جز تنش ندارد. پس نمی‌توان با او با حسن ظن برخورد کرد. شاید در گذشته این صحبت‌ها در میدان جنگ فیزیکی مصداق پیدا می‌کرد اما امروزه در شبکه‌های ماهواره‌ای و فضای مجازی به راحتی قابل لمس است و جایگاهی است که شما باید به حرف‌ها و گفته های‌شان در ابتدا با سوءظن برخورد کنید.