ید الله جوانی طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت: فردا روز قدس است، اما روزی متفاوت با تمامی روز های جهانی قدس در سال های پیشین خواهد بود. فردا حق مداران عالم و تمامی مستضعفان جهان اعم از مسلمان و غیر مسلمان، ندای مظلومیت مردم روزه دار و به خاک و خون کشیده شده غزه را فریاد خواهند زد. فردا علاوه بر ایران اسلامی، جهان شاهد خروش آزادیخواهان و ظلم ستیزان علیه رژیم خون آشام صهیونیستی و حامیان منطقه ای و فرا منطقه ای اش خواهد بود. فردا روز خلق حماسه هایی خواهد بود که پیامش در دو کلام می گنجد: «صهیونیست ها فرو می ریزند و قدس شریف آزاد خواهد شد.»

حضرت امام خمینی در سال 1358 با اعلام آخرین روز جمعه ماه مبارک رمضان به عنوان روز قدس، ملت های مسلمان و دیگر آزادیخواهان و مستضعفان جهان را به حرکت در مسیری فراخواندند که اینک شاهد ثمراتش هستیم. اکنون و پس از 35 سال از آن زمان، برای مقاومت فلسطین آنچنان عمق استراتژیکی ایجاد شده که هیچ قدرتی قادر به فروریختن آن نخواهد بود.

حضرت امام (ره) با اعلام روز قدس تمامی مسلمانان و مستضعفان جهان را به همراه شدن با ملت مظلوم فلسطین فراخواندند و اینک اهداف راهبردی از اعلام روز قدس محقق شده است. روز قدس در سال 1358 در فضایی اعلام شد که بسیاری بر این تصور بودند که با آغاز روند سازش میان اعراب و رژیم جعلی اسرائیل، حقوق ملت مظلوم فلسطین برای همیشه تاریخ پایمال خواهد شد و در نهایت صهیونیست ها موفق خواهند شد به رؤیای حکومت نیل تا فرات خود جامه عمل بپوشانند اما اینک همه کار شناسان و صاحب نظران بر این اعتقاد هستند که رژیم صهیونیستی در تنگنای استراتژیک قرار گرفته است. صهیونیست برای رهایی از این تنگنای استراتژیک در غزه حمام خون به راه انداخته است، لکن هیچ تردیدی نیست که این دست و پا زدن، نه تنها هیچ گشایشی برای آنان در پی نخواهد داشت، بلکه مسیر فروریختن شان راه هموارتر می سازد.

حضرت امام (ره) روز قدس را روز اسلام و روز فریاد زدن بر سر مستکبران معرفی کرده و فرمودند: «مسلمانان جهان باید روز قدس را روز همه مسلمین، بلکه همه مستضعفین بدانند و از آن نقطه حساس در مقابل مستکبرین و جهانخواران بایستند و تا رهایی مظلومان از زیر ستم قدرتمندان از پای ننشینند و مستضعفان جهان که اکثریت قاطع جهان را تشکیل می دهند، مطمئن باشند که وعده حق تعالی نزدیک است و ستاره نحس مستکبران رو به زوال و افول است.»

تحولات سال های اخیر در جهان اسلام و خصوصاً غرب آسیا نشان می دهد که چگونه ستاره نحس مستکبران رو به افول است. طی 10 سال گذشته، همه سیاست ها و طرح های راهبردی امریکا و رژیم صهیونیستی و متحدین شان در این منطقه با شکست مواجه شده است.

تمام ظرفیت های نظام سلطه در قالب یک جبهه غربی – عربی – صهیونیستی و ترکی در سال های اخیر فعال شد و پیچیده ترین توطئه ها را در کشورهایی چون سوریه و عراق به اجرا در آورد تا شاید بتواند محور مقاومت شکل گرفته در برابر صهیونیست ها را در هم ریزد، لکن تمام نشانه ها از شکست این توطئه ها و رسوا شدن بازیگرانش حکایت می کند. صهیونیست با این تصور که عقبه مقاومت ضعیف شده و کشورهایی چون ایران، سوریه، عراق و حزب الله لبنان درگیر مسائل خود و بحران های داخلی شده اند، جنگ علیه غزه را با هدف از بین بردن قدرت دفاعی گروه های مقاومت فلسطینی آغاز کردند، اما در همان روزهای آغازین این جنگ نابرابر مشخص شد که صهیونیست ها بار دیگر دچار اشتباه محاسباتی شده و به خطا رفتند.

آری، روز قدس امسال در فضایی برگزار می شود که بی سابقه ترین جنگ میان صهیونیست ها و مقاومت فلسطینی در جریان است.

فضای روز جهانی قدس امسال از جهاتی متفاوت از روزهای قدس در سال های پیشین است که مواردی از این تمایزها عبارت است از:

1- در این فضای جدید و متفاوت، برای آشکارسازی چهره خون آشام صهیونیست ها و حامیان اروپایی و امریکایی آنها، نیازی به واگویی جنایات هولناک آنها در صبرا و شتیلا و دیر یاسین و ... نیست. اکنون تمامی مردم دنیا به چشم، نظاره گر توحش مدرن هستند و در قاب تلویزیون های خود هر ساعت و هر لحظه، صحنه های هولناک، جگرسوز و باور نکردنی به خاک و خون غلتیدن زنان و کودکان بی گناه و مظلوم غزه در مناطقی چون «شجاعیه» را مشاهده می کنند. مردم جهان و خصوصاً جوانان در هر کشوری، به چشم می بینند که صهیونیست ها چگونه علیه بشریت جنایت مرتکب شده و به نسل کشی فلسطینی ها روی آورده اند. بمباران 25 بیمارستان در غزه از سوی صهیونیست ها، برای همگان ثابت نمود که سردمداران این رژیم به هیچ یک از اصول انسانی پایبند نیستند.

2- در این فضای جدید و متفاوت، وجدان های بیدار به ویژه در کشورهای اروپایی و حتی در درون امریکا و سرزمین های اشغالی، تحرک آفرین شده و امواج انسانی را برای مخالفت و مقابله با آدم کشی ها و جنایات ضدبشری صهیونیست ها پدید آورده است. اینک در بسیاری از شهرهای جهان، مردم روانه خیابان ها می شوند تا با فریادها و پلاکاردهایشان، از ظلم و ستم صهیونیست های آدمکش و خونخوار، ابراز انزجار نمایند و با اهالی غزه مظلوم و خانواده های داغدار فلسطینی اعلان همدردی کنند. در این فضای جدید، در کشورهای غربی صف ملت ها در حال جدا شدن از صف حاکمان است. در حالی که رهبران کشورهای اروپایی یکی پس از دیگری با نتانیاهو تماس برقرار کرده و از جنایات صهیونیست ها حمایت می کنند، مردم همین کشورها در تظاهرات گسترده و اجتماعات وسیع خیابانی، علیه صهیونیست ها شعار داده و از ملت مظلوم فلسطین حمایت می کنند، حتی اگر در کشورهای مدعی آزادیخواهی و طرفدار حقوق بشر مانند فرانسه، مورد هجوم پلیس قرار گیرند و برای پراکنده کردنشان از گازهای اشک آور استفاده شود.

3- روز قدس امسال در فضایی برگزار خواهد شد که پرده از چهره های نفاق در امت اسلامی فرو افتاده و جریان حامی رژیم صهیونیستی در منطقه افشا شده است. اکنون برای اکثریت مسلمانان جهان این واقعیت آشکار شده که جریان تکفیری داعش طی سال های اخیر، با بحران آفرینی در سوریه و عراق و به راه انداختن جنگ خانگی در میان امت اسلام با بر ادر کشی، بیشترین خدمت را به رژیم صهیونیستی کرده است. اینک برای همگان روشن شده که فرقه تکفیری و تروریستی داعش، دست پرورده صهیونیست ها و امریکایی ها بوده و با آتش افروزی در جهان اسلام و هدف قرار دادن محور مقاومت، به دنبال تأمین امنیت رژیم صهیونیستی و منافع امریکا است. حوادث خونین این روز های غزه و سکوت داعشی ها و کشور های حامی این فرقه در منطقه مانند عربستان، قطر، اردن، ترکیه و ... در قبال این حوادث، ماهیت وابسته این مجموعه به نظام سلطه و صهیونیسم بین الملل را افشا نمود.

4- در فضای روز قدس امسال، امید میان آزادیخواهان و مستضعفان برای فروریخته شدن نظام سلطه و صهیونیسم بین الملل، بیش از هر زمان دیگر جلوه گر خواهد شد. حوادث غزه و جلوه گری روحیه مقاومت و شهادت طلبی مردان و زنان فلسطینی از یک طرف و استیصال و در ماندگی صهیونیست ها برای ادامه نبرد یا پذیرش شروط مقاومت برای پایان جنگ از طرف دیگر، از پیروزی خون بر شمشیر و گزینه مقاومت بر سازش خبر می دهد.

آفرینش:چشم پوشی یا ترس از مطرح شدن مشکلات

«چشم پوشی یا ترس از مطرح شدن مشکلات»عنوان سرمقاله روزنامه آفرینش به قلم حمیدرضا عسگری است که در آن می خوانید؛بیش از سه دهه از انقلاب اسلامی ایران می گذرد و به قولی جوانان امروز نسل سومی های انقلاب هستند. اما این نسل سومی ها به سبب هجوم فرهنگی غرب و گسترش امکانات ارتباطی و از همه مهمتر عدم توجه به امورات جوانان در معرض مشکلاتی قرار گرفته اند.

پس از گذشت سه دهه هنوز نتوانسته ایم در قالب یک نهاد و یا برنامه جامع به امورات و نوع خواسته های جوانان رسیدگی کنیم.

امروز نحوه ارتباط دختر و پسر و دوستی های متفاوت آنها به سبب بی برنامگی به یکی از معضلات جوانان و خانواده ها تبدیل شده است. دوستی های خیابانی، دوستی های اینترنتی، دوستی های تلفنی، دوستی در محیط های دانشگاهی و آموزشی و...، همه این ها از جمله مواردی هستند که جوانان با آن روبه رو هستند که در برخی موارد سازنده بوده و در بسیاری از موارد به علت نبود مدل های سالم و کارشناسی شده به ضرر و سردرگمی جوانان منجر شده است.

نبود موقعیت های اجتماعی مناسب در جامعه و خانواده ها و عدم فراهم سازی شرایط لازم برای روابط سالم در محیط های آموزشی علت اصلی این امر است که امروز مشاهده می کنیم دوستی ها و ارتباط دخترو پسر به پایه مدارس راهنمایی و پایین تر کشیده شده است.

اما اشکال اساسی ترعدم پذیرش این واقعیت در جامعه می باشد. جامعه باید این واقعیت را قبول کند و برای آن برنامه ریزی نماید و به جای اینکه به فکر ازبین بردن این روابط و جدا کردن آن باشیم باید این ارتباط را سامان دهیم و برای آن برنامه ریزی کنیم.

سوال اینجاست که کدام نهاد یا سازمان وظیفه هدایت و الگوسازی برای ارتباط بین دختر و پسر را بر عهده دارد؟ کدام نهاد وسازمان باید بر نحوه ارتباط این جوانان نظارت داشته باشد؟ آیا وظیفه رسانه ملی ، سازمان ملی جوانان، وزارت فرهنگ و ارشاد، نهادهای آموزشی و دانشگاهی است که این ارتباط را مدیریت کنند؟ آیا وظیفه نیروی انتظامی است که فرهنگ ارتباط و سطح دوستی های جوانان را مشخص کند و برای آن خط قرمز بکشد؟!

خانواده ای که دختر و پسر خود را به بطن جامعه می فرستد، به امید نظارت و رسیدگی کدام نهاد و سازمان باید باشد تا جوانش از گزند انحرافات و مفسده های اجتماعی مصون بماند.

اگر وظیفه این نهادهاست باید اعلام کنند که چه اقدامی تاکنون برای بهبود وضعیت جوانان داشته اند تا دوستی های ناسالم خیابانی به مدارس راهنمایی و ابتدایی کشیده نشود! و یا اصلا توانایی و صلاحیت رسیدگی به ارتباطات و خواسته های جوانان را دارند.

به اعتقاد بسیاری از کارشناسان اجتماعی، راهکار جامعه شناسانه و منطقی برای کنترل روابط بین دختر و پسر در مدیریت دانشگاه ها و مراکز تربیتی و آموزشی به دست متخصصان و بر اساس اصول علمی می باشد که می تواند گره گشای این کلاف سردر گم باشد.

متاسفانه ما در چندین سال گذشته و فقط بیماری را تشخیص داده ایم و از شدت تخریب آن سخن گفته ایم، آیا اقدامی هم برای بهبود این وضعیت انجام داده ایم.

شانه خالی کردن از زیر بار مسولیتی که به علت عدم توجه کافی در سال های گذشته دچارپیچیدگی و سردرگمی شده، نمی تواند برآورده کننده انتظارات جامعه باشد.

امروز بسیاری از جوانان به سبب عدم نظارت کافی و غیرکارشناسی در دام بسیاری از فسادهای اخلاقی و اجتماعی گرفتار شده اند که بسیاری از آنها حتی قادر به بازگشت در کانون خانواده نیستند. حال بیایید یک سوال از خودمان بپرسیم؛ مسول رسیدگی و نجات این جوانانی که به خطا و اشتباه طی مسیرکرده اند برعهده کیست؟ آیا با بی تفاوتی های ما محکوم به سرزنش و نابود شدن هستند!.

مطلب فوق مربوط به سایر رسانه ها می باشد وخبر گزاری فارس صرفا آن را باز نشر کرده است