این افراد با کمک اعضای خانواده و سرپرستان تشویق می‌شوند و در کنار هم، به آنان فرصتی داده می‌شود که مهارت‌های فراگرفته جدید را در خانه تمرین کنند و بازخوردهای به‌موقع را از متخصصان توانبخشی برای نتایج مثبت دریافت کنند. توانبخشی روزانه، خدمات مداوم از بستری تا خدمات سرپایی را فراهم می‌کند.
توانبخشی با بهینه‌سازی عملکرد و کاهش تجربه ناتوانی، تاثیر یک وضعیت بهداشتی را بر زندگی روزمره شخص ایجاد می‌کند. توانبخشی تمرکز بر سلامت را فراتر از مراقبت‌های پیشگیرانه و درمانی انجام می‌دهد، تا اطمینان حاصل شود که افراد دارای وضعیت بهداشتی می‌توانند تا حد ممکن مستقل باشند و در آموزش، کار و نقش‌های پرمعنی زندگی شرکت کنند. ممکن است هرکسی در بعضی از مراحل زندگی خود به توانبخشی نیاز داشته باشد، خواه دچار آسیب، بیماری یا عوارض عملکرد مرتبط با پیری باشد.
روندهای آماری و بهداشت جهانی، از جمله سالخوردگی جمعیت و شیوع فزاینده بیماری‌های غیر واگیر و همچنین پیامدهای مداوم درگیری، آسیب و شرایط رشد، تقاضای فزاینده‌ای را بر روی سیستم سلامت ایجاد می‌کند. نیاز به خدمات توانبخشی باکیفیت به‌سرعت در حال رشد است، اما در بسیاری از نقاط جهان این نیاز تا حد زیادی برآورده نمی‌شود. در برخی از کشورهای کم‌درآمد و متوسط بیش از 50 درصد مردم خدمات توانبخشی موردنیاز خود را دریافت نمی‌کنند. مولفه‌های برنامه توانبخشی مبتنی بر جامعه به این شرح است؛
ایجاد نگرش مثبت نسبت به افراد دارای معلولیت
این مولفه برنامه‌های انجمن توانبخشی جهانی برای تضمین همسان‌سازی فرصت‌ها برای افراد دارای معلولیت در جامعه ضروری است. با مشارکت آنان در فرایند طراحی و اجرای برنامه و با انتقال دانش در مورد مسائل مربوط به معلولیت به اعضای جامعه می‌توان نگرش مثبت در میان اعضای جامعه ایجاد کرد.
ارائه خدمات توانبخشی عملکردی
اغلب افراد دارای معلولیت برای غلبه بر یا به حداقل رساندن اثرات محدودیت‌های عملکردی خود (معلولیت) به کمک نیاز دارند. در جوامعی که خدمات حرفه‌ای در دسترس نباشد کارکنان بهزیستی باید برای ارائه خدمات توانبخشی اولیه در موارد پزشکی، خدمات مراقبت از چشم، خدمات شنوایی، فیزیوتراپی، کاردرمانی، جهت‌گیری و آموزش تحرک، گفتاردرمانی، مشاوره روانشناسی، ارتوپدی و پروتز و سایر تجهیزات آموزش ببینند.
فراهم کردن فرصت‌های آموزش
افراد دارای معلولیت باید از دسترسی برابر به فرصت‌های آموزشی و آموزش برخوردار باشند که به آنان امکان می‌دهد تا از فرصت‌های پیش‌آمده در زندگی خود بهترین استفاده را ببرند. در جوامعی که خدمات حرفه‌ای در دسترس یا فراهم نباشد، کارکنان بهزیستی باید مداخله و مراجعه اولیه در دوران کودکی به‌ویژه در خدمات توانبخشی پزشکی، آموزش در مدارس عادی، آموزش غیررسمی درجایی که تحصیلات منظم در دسترس نباشد، آموزش ویژه در مدارس عادی یا ویژه، آموزش زبان اشاره، آموزش بریل، آموزش مهارت‌های زندگی روزانه را فراگیرند.
ایجاد فرصت‌های درآمد خرد و کلان
افراد معلول نیاز به دسترسی به فعالیت‌های خرد و کلان ازجمله دریافت اعتبار مالی از طریق سیستم‌های موجود در هر جای ممکن برای درآمدزایی نیاز دارند. در زاغه‌ها و مناطق روستایی، فعالیت‌های تولید درآمد باید روی مهارت‌های حرفه‌ای مناسب محلی تمرکز شود. آموزش در این مهارت‌ها به بهترین وجه توسط اعضای جامعه انجام می‌شود که با کمترین کمک می‌توانند مهارت و دانش خود را به‌راحتی به معلولین منتقل کنند.
فراهم کردن امکانات مراقبت
اغلب افراد دارای معلولیت بیشتر نیاز به کمک دارند. در شرایطی که خانواده‌ای ندارند و خانواده آنان قادر به مراقبت از آنان نیستند، برای زندگی کردن باید مراکز مراقبت طولانی‌مدت در جامعه فراهم شود تا بتوانند کمک‌های موردنیاز آنان را ارائه کنند. علاوه بر این، ممکن است امکانات مهدکودک برای تامین احترام به خانواده‌هایی که کار می‌کنند و یا به فعالیت‌های دیگر می‌پردازند، نیاز باشد.
پیشگیری از علل ناتوانی
با اقدامات نسبتا ساده می‌توان از بسیاری از انواع ناتوانی جلوگیری کرد. تغذیه مناسب یکی از راه‌های مهم پیشگیری از ناتوانی است. یکی دیگر از زمینه‌های مهم پیشگیری از معلولیت، تشخیص ناتوانی در کودکان خردسال و مداخله در اوایل رشد آنان، برای به حداقل رساندن تاثیر ناتوانی است. بسیاری از زمینه‌های دیگر پیشگیری از معلولیت نیز مهم هستند. این اقدامات شامل فعالیت‌هایی برای کاهش حوادث در خانه، جاده و محل کار و همچنین ابتکارات دیگر برای ترغیب مردم برای جستجوی شیوه‌های زندگی سالم در طول زندگی است.
مدیریت، نظارت و ارزیابی
اثربخشی و کارایی کلیه مولفه‌های برنامه انجمن توانبخشی، چه در جامعه و چه در زمینه ارائه خدمات به خارج از جامعه، به شیوه‌های مدیریتی موثر بستگی دارد. تاثیر فعالیت‌های برنامه‌ریزی‌شده باید به‌طور منظم ارزیابی شود. افراد باید در شیوه‌های مدیریت موثر آموزش ببینند. برای اطمینان از دستیابی به اهداف برنامه، داده‌ها باید جمع‌آوری، بررسی و ارزیابی شوند. به‌این‌ترتیب، موفقیت یا عدم موفقیت یک برنامه توانبخشی را می‌توان صادقانه سنجید.
مراقبت‌های بهداشت جهانی
اصطلاحی است که برای توصیف مراقبت‌های بهداشتی مورد استفاده قرار می‌گیرد که در دسترس بخش بزرگی از جمعیت است. با ابتکارات دولت، مقررات و مالیات بسیاری از کشورهای جهان به بیش از 90 درصد شهروندان خود مراقبت‌های بهداشتی ارائه می‌دهند. این کار نه‌تنها خدمات درمانی را در اختیار بیشتر شهروندان قرار می‌دهد، بلکه دولت‌های هر کشور نیز سیستم مراقبت‌های بهداشتی را تنظیم می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که مراقبت‌های لازم، کافی است و استفاده از این مراقبت باعث ایجاد مشکل مالی برای شهروندان نمی‌شود، در بعضی موارد، مراقبت‌های بهداشتی از طریق برنامه‌های مراقبت‌های بهداشتی جهانی بدون توجه به درآمد آن‌ها، برای همه شهروندان رایگان و یا هزینه بسیار کمی دارد.
کشورهایی با بهترین سیستم‌های مراقبت از بهداشت عمومی
کشورهای توسعه یافته برای ارائه پوشش جهانی از رویکردهای مختلف استفاده می‌کنند. برخی به رویکرد تک پرداخت‌کننده به دولت متکی هستند. سایر کشورها به بیمه‌گذاران خصوصی بستگی دارند و گروه سوم کشورها، مانند ایالات‌متحده، ترکیبی از هردو را تشکیل می‌دهند.
در ایالات‌متحده آمریکا، بحث در مورد رویکرد موردنیاز برای تامین پوشش سیستم بهداشت سلامت عمومی سال‌هاست که بر سیاست تاثیر گذاشته است و این بحث نقش برجسته‌ای در انتخابات عمومی سال 2020 این کشور ایفا می‌کند.
به نظر می‌رسد داشتن یک سیستم بهداشتی و درمانی به‌خوبی توسعه‌یافته یکی از 9 صفتی است که برای تهیه زیر رتبه کیفیت زندگی در گزارش بهترین کشورها در سال 2020 استفاده‌شده است. این نظرسنجی بر اساس یک مطالعه با بیش از 20 هزار شهروند جهانی از چهار منطقه انجام‌شده است تا 73 کشور را بر اساس 65 معیار مختلف ارزیابی کنند.
10 کشور برتر این دسته‌بندی به ترتیب کانادا، دانمارک، سوئد، نروژ،آلمان، انگلستان، ژاپن، استرالیا، هلند و سوئیس هستند، ایالات‌متحده در رتبه 15 قرار دارد.
تاثیر کووید-19 بر سیستم خدمات توانبخشی
اتحادیه ارائه‌دهندگان خدمات توانبخشی اروپایی برای افراد معلول (EASPD) در اولین گزارش فوری خود در مورد تاثیر کووید-19 بر خدمات معلولیت در اروپا، وضعیت خدمات اجتماعی معلولان در سراسر اروپا در آوریل 2020 را ارزیابی کرد و چالش‌های اصلی را که ارائه‌دهندگان خدمات پشتیبانی تجربه می‌کنند را مشخص کرد.
این گزارش بر اساس داده‌های جمع‌آوری‌شده از 47 سازمان عضو و شرکای فعال در 23 کشور اروپایی ارائه شده است. نتایج این گزارش حاکی از عدم دسترسی به تجهیزات حفاظتی و آزمایش‌های کنونی است، همچنین مشکلات قابل‌توجه کارکنان و کاهش درآمد یا ناپایدار بودن را مهمترین چالش‌های فعلی ارائه‌دهندگان خدمات پشتیبانی در اروپا می‌داند.
این گزارش تایید می‌کند که خدمات در محل برای معلولین در درجه اول باز بوده است، درحالی‌که بقیه اشکال خدمات (مراقبت روزانه، خانه‌داری، خدمات استراحت، آموزش، کارگاه‌های آموزشی، امکانات آموزشی و پشتیبانی اشتغال) عمدتا بسته و اغلب به‌صورت آنلاین ارائه می‌شوند.
در این گزارش تامین مالی به‌عنوان مهمترین نگرانی مطرح‌شده است، با توجه به اینکه اکثریت قابل‌توجهی از کشورها اظهار کردند که بودجه ناپایدار یا کاهش‌یافته است عدم برنامه‌ریزی و راهنمایی مقامات دولتی در مورد خدمات ناتوانی در مراحل بعدی بیماری همه‌گیر کووید-19نیز به‌عنوان یک نگرانی، برجسته شده است.
بسیاری از کارمندان بهزیستی که در بخش خانگی فعالیت ندارند برای پشتیبانی از خدمات مراقبت خانگی ازجمله برای افراد سالخورده، برای کمک به مقابله با کاهش فشار کاری در چنین خدماتی اعزام می‌شوند. ضرر و زیان شغلی در خدمات معلولیت، به‌ویژه با اقدامات بیکاری جزئی، به‌طورکلی نگران‌کننده نیست، نگرانی‌های اساسی در مورد تاثیر بحران بر اشتغال افراد دارای معلولیت است. هنوز هم کمبودهای مهم کارمندان در خدمات خانگی وجود دارد، با وجود اینکه متخصصان در اکثر کشورهای اروپایی ساعات اضافی را برای اطمینان از ارائه خدمات فراهم کردند.
منابع:
torontoprivate.com.au
worldpopulationreview.com
who.int
usnews.com
dinf.ne.jp
ltccovid.org
easpd.eu
انتهای پیام
