به گزارش ایسنا، نشست خبری سریال «روزهای ابدی» امروز یکشنبه ـ ۱۰ اسفند ماه ـ در ساختمان روابط عمومی صداوسیما با حضور عوامل و بازیگران این سریال برگزار شد.

جواد شمقدری ـ نویسنده و کارگردان سریال «روزهای ابدی» ـ درباره ساخت این سریال گفت: در بهمن ۹۶ کار را شروع کردیم. سریال دارای لوکیشن‌های متعددی بود. حوادث مهمی در سریال بررسی شد؛ حوادثی که بیشتر آمریکا در آن‌ها دخالت دارد. در تماس‌های مردمی که امروز گرفته شد، تقریبا همه تشکر می‌کردند که ضرورت داشت چنین سریالی ساخته می‌شد و ما را با آن دوره آشنا می‌کرد؛ هم نوجوانانی که در آن دوران حضور نداشتند و هم بزرگسالانی که حضور داشتند تماس گرفتند. خیلی‌ها تقاضای ادامه کار را داشتند که من گفتم این اتفاق به تصمیم گیری مدیران صداوسیما بستگی دارد؛ به بازیگران هم گفتیم بعضی از شما ممکن است در ادامه سریال باشید. به ویژه شخصیت‌های جوان سریال. ما نزدیک به ۱۵۰ نفر بازیگران تئاتر از بخش‌های مختلف داشتیم.

شمقدری درباره دشواری ساخت سریال درباره تاریخ معاصر اظهار کرد: ترسیم تاریخ معاصر از نظر طراحی صحنه سخت ترین دوران است. ساخت سریال درباره مقطع دهه ۵۰ و ۶۰ کار سختی است. ما خیلی از لوکیشن‌ها را نداشتیم. نمی‌توان دوربین را در خیابان های تهران برد و آن دوران را فضاسازی کرد. بسیار سخت و پیچیده است. ما از جلوه‌های ویژه و تکنیک‌های این عرصه بهره بردیم. ساخت سریال هشت ماه به دلیل مشکلات مالی و سه ماه به خاطر کرونا متوقف شد. نزدیک به ۴۶۰ جلسه تصویربرداری کردیم و هر قسمت را حدودا در ۱۰ روز جمع کردیم که به نظرم اتفاق ویژه ای است. ما حمایت‌های معنوی را داشتیم اما به جهت مالی خیلی سختی داشتیم و خواست خدا بود که بتوانیم پروژه را به پایان برسانیم.

او همچنین درباره مشکلات این پروژه تلویزیونی ادامه داد: اگر شرایط بهتری هم از نظر حمایت مالی و هم زمان بیشتری داشتیم کار می‌توانست بهتر از این هم باشد اما خود من الان قانعم آن اتفاقی که باید، افتاده است. ما در لوکیشن‌ها محدودیت زمانی داشتیم و کرونا هم دامنگیرمان شده بود. پروژه در بازه زمانی سه ساله جمع شد؛ در حالی که برخی از بازیگران با قرارداد یک ساله آمده بودند.

این کارگردان افزود: به جهت وسعت مکان محدودیت‌هایی وجود داشت و شهرک غزالی از همه جهت محاصره شده است. از طرفی پروژه‌های زیادی هستند که بخشی از شهرک را در اختیار داشتند. این محدودیت‌ها کار کارگردان را سخت می‌کند. باید از بازیگرانمان تشکر کنم. از آقای اسکندریان که با دستمزدی ناچیز در طول این سه سال در همه بخش‌های سریال حضور داشتند و آقای نوروزی که انسانی فرهیخته است و کارهای تاریخی کار کرده است. حدود ۴-۵ هزار نفر پشت کار بودند تا کار به انتها رسید.

شمقدری در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه سریال «روزهای ابدی» چقدر به سوالات مخاطبان درباره آن دوران و به ویژه درباره موضوع فیلم «آرگو» پاسخ داده است؟ گفت: «آرگو» دروغ بود و ما قرار نبود به این اتفاق پاسخ دهیم ما می‌خواستیم تسخیر لانه جاسوسی را نمایش دهیم که همین بخش هم مورد توجه قرار گرفته است؛ البته درباره موضوع آرگو هم چند سکانس داریم که چندین نفر از سفارت توانستند فرار کنند و با پاسپورت کانادایی از کشور خارج شوند. در سکانسی نشان دادیم که انگیزه دانشجویان فقط دستگیری آمریکایی ها نبوده بلکه نشان دادن اعتراضشان به دنیا بوده است. باید اعتراف کنیم هالیوود می‌تواند هر حادثه تخیلی را باورپذیر جلوه دهد.

او در پاسخ به ایراداتی که به برخی از صحنه‌های سریال و گریم بازیگران وارد شد، عنوان کرد: گریم، یک جاهایی مشکل داشت که درصدش خیلی کم بود. اما در رابطه با لوکیشن مثلا سایت کبکان را من از نزدیک دیدم و عملا امکانش نبود که در چنین موقعیتی سریال را میدانی بسازیم؛ لذا رفتیم سراغ جلوه‌های ویژه کامپیوتری. به نظرم این تجربه گرانبهایی است. این کار در این حجم، کار جدیدی بود. صحنه ما چیزی به جز پرده سبز نبود و اینکه بشود ارتباط آدم‌ها و فضا درست درآورده شود کار سخت و پیچیده‌ای بود. اگر بخش جلوه‌های ویژه در پشت صحنه دیده شود اذعان می‌کنند که کار ویژه‌ای است؛ البته دو سه جا ایراد داشتیم خب ما اکثر نیروهایمان جوان بودند و ما زمان زیادی هم برای اصلاح نداشتیم. اما با این وجود بسیاری از صحنه‌ها عین واقعیت است. فکر می‌کنم این ضعف ‌های کوچک برای این کار بزرگ قابل بخشش است.

شمقدری با تاکید بر اینکه دانش فنی پرده سبز کاملا ایرانی و داخلی بوده است گفت: ما با گروه اول به نتیجه نرسیدیم و در درآوردن برخی از صحنه‌ها ناتوان ماندند. طبیعتا در مرحله دوم سراغ تیم جدید رفتیم و به آقای امامی رسیدیم؛ نزدیک ۱۵۰ نفر نیروی جوان که به دلیل کرونا هر کدام در خانه یا دفتر خودشان در سراسر کشور کار می‌کردند کار را انجام دادند. چیزی که شما دیدید صد درصد ایرانی و داخلی بود.

این کارگردان و نویسنده در پایان با بیان اینکه نشان دادن حوادثی که در طول ۹ ماه به تسخیر لانه جاسوسی منجر شده، برایش مهم بوده است، عنوان کرد: می‌شد بخش‌هایی را نبینیم؛ مثلا کردستان نرویم ولی احساس کردم خیلی مهم است تا این بخش ها دیده شود. آمریکایی ها برای بحث خودمختاری برنامه‌های وحشتناکی داشتند و حیف بود که به آن پرداخته نشود در این صورت ورود دانشجویان به سفارت  متجاوزانه تلقی می‌شود اما بعد از دیدن سریال مخاطب اقناع می‌شود که باید سفارت تسخیر می‌شد. برای اقناع ذهن مخاطب درباره تسخیر سفارت آمریکا باید به این لحظات پرداخته می‌شد. سریال ما به گونه ای است که چند دقیقه هم اگر تماشا نشود خط داستان از دست مخاطب درمی‌رود و متاسفانه الان سریال ها طوری شده‌اند که مخاطب می‌تواند حین دیدن سریال کارهایش را هم انجام دهد و چیزی را از دست ندهد.

این گزارش تکمیل می شود.