به گزارش ایرنا، امیرسرتیپ دوم 'علی اکبر اخگر' درسخنانی پیش ازخطبه های نماز جمعه شهرری در مصلای بزرگ این شهرستان، اظهار داشت: امروز به برکت خون شهدا، نیروی دریایی ارتش دیگر یک نیروی ساحلی و کم عمق نیست.



وی افزود: حضور در آبهای آزاد و به اهتزاز درآمدن پرچم سه رنگ جمهوری اسلامی ایران ضمن به نمایش گذاشتن توانمندی علمی و سربلندی کشورنشانه اقتدار و عزت نظام اسلامی است.



وی با اشاره به اینکه هم اکنون با تلاش دانشمندان جوان کشوردنیا حساب ویژه ای روی جمهوری اسلامی ایران باز کرده است، تصریح کرد: نیروی دریایی درسال های اخیر حضور خود را در آبهای بین المللی گسترش داده و با اعزام ناوگروههایی به خلیج عدن و تنگه باب المندب در زمینه مبارزه با دزدان دریایی فعال بوده است. همچنین این نیرو در بلندمدت درصدد هستیم دامنه حضور خود را به سایر دریاه های آزاد نیز گسترش دهیم.



وی تاکید کرد: مقتدرانه ازمنافع جمهوری اسلامی ایران در هر کجا که لازم باشد دفاع می کنیم و تمامی این دستاوردهای به دست آمده مرهون ولایت پذیری و به برکت خون شهدا انجام شده است.



وی با اشاره به عملیات مروارید تصریح کرد: صبح هفتم آذر 59، دشمن با تمام قوا از هوا و دریا در صدد بازپس گیری پایانه های نفتی 'البکر' و 'الامیه' برآمد که روز قبل توسط دریادلان نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی به تسخیر در آمده بوداما در یک مصاف نابرابر، ناوچه 'پیکان' به تنهایی توانست تعداد دیگری از کشتی ها و هواپیماهای عراقی را از صحنه عملیات خارج کند.



به گفته وی، سرانجام پس از ساعت ها نبرد بی امان، هنگام ظهر 7 آذر 1359، در حالیکه دلاورمردان این ناوچه، آخرین گلوله های خود را به سوی دشمن نشانه می رفتند، ناوچه پیکان مورد اصابت چند موشک قرار گرفت و با پرسنل شجاع و فداکار خود در زیر آب های گرم خلیج فارس، جای گرفت. با اینحال نتیجه این مصاف و این رشادت ها، انهدام بزرگترین پایانه صدور نفت منطقه و از کار انداختن بیش از 50 درصد از توان رزمی نیروی دریایی عراق بود.



مسوول دفتر مطالعات و پژوهش ها نظری و راهبردی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی، افزود: این نبرد آنچنان در روحیه دشمن بعثی اثر گذاشت که تا پایان جنگ حرکت چندان مهمی در دریا از آنها مشاهده نشد.



اخگر گفت: مهمترین وظایف دلاورمردان نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در طول هشت سال دفاع مقدس را نابودی توان تولید و صادرات نفت عراق و همچنین حفاظت از سکوهای نفتی و نفتکش های کشورمان بود که عملیات غرور آفرین مروارید در این عرصه جایگاه ارزشمندی دارد.



وی تصریح کرد: در آبان 1359 با اجرای دوعملیات اشکان و شهید صفری علیه سکوهای البکر و العمیه که پایانه های بزرگ نفتی دشمن برای صدور نفت آن کشور هستند، تاسیسات سکوهای مذکور منهدم شدند؛ به این ترتیب دشمن از امکان صدور نفت از طریق این سکوها محروم و از نظر اقتصادی در تنگنا قرار گرفت.



وی بیان داشت: تیم عملیات ویژه شامل فرمانده تیم افسر اطلاعات افسر مخابرات و 4 نفر تکاور زبده نیروی دریایی در شامگاه مورخه ششم آذر 59 به وسیله بالگرد بر روی سکوی البکر پیاده و بلافاصله با نیروهای مستقر بر روی سکو درگیر شدند.



وی اظهار داشت: دشمن بعثی که متوجه شد دیگر امکان مقابله با دلاورمردان نیروی دریایی ارتش ایران را از طریق یگان های سطحی خود ندارد، تغییر تاکتیک داده و برای تهدید خطر ارتباط دریایی جمهوری اسلامی ایران به استفاده از یگان های هوایی و موشک های هوا به سطح و ساحل به دریا روی آورد که ایثارگران نداجا در طول مدت دفاع مقدس، دشمن را در استفاده از این روش نیز ناکام گذراند.



** نبرد نابرابر با نیروی دریایی آمریکا



وی با اشاره به جنگ نابرابر با نیروی دریایی امریکا گفت: با تداوم جنگ و آغاز جنگ نفتکشها، کشورهای فرامنطقه ای به ویژه آمریکا دست به تقویت حضور نظامی خود در منطقه خلیج فارس زدند و با تشدید تنش ها، نیروی دریایی آمریکا به طور مستقیم با نیروی دریایی ایران رویاروی شد. این درگیری درسطح نبردهای منطقه ای کم سابقه بوده است.



اخگر افزود: در 29 فروردین 1367، ناوگان نیروی دریایی ایران با نیروی دریایی آمریکا نبردی در خلیج فارس درگیر نبردی نابرابر شد که به غرق شدن ناوشکن سهند و ناوچه جوشن انجامید و در این میان ضرباتی نیز به نیروی دریایی آمریکا وارد شد، از جمله اصابت ناوشکن ساموئل بی رابرتز به مین، غرق شدن یک فروند کشتی لجستیکی و سرنگونی یک فروند بالگرد آمریکایی.



مسوول دفتر مطالعات و پژوهش ها نظری و راهبردی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی اظهار داشت: با پایان جنگ نیروی دریایی هر جند تنی رنجور و زخم خورده از جنگ هشت ساله و نبرد با قدرتمندترین نیروی دریایی دنیا داشت، اما از اینکه توانسته بود از کیان ایران دفاعی جانانه داشته باشد، به خود می بالید و با کوله باری از تجربیات که در کوران حوادث به دست آورده بود، روند بازسازی و نوسازی را آغاز کرد.



*** نیروی دریایی ارتش پس از جنگ



وی بیان داشت: پس از پایان جنگ با عراق، ایران قصد داشت در صورت امکان به خرید چند ناوچه از بریتانیا اقدام کند. این تلاش به دلیل وجود تحریم های نظامی علیه ایران به نتیجه نرسید و حتی روسیه نیز در آن زمان پیشنهاد اولیه ایران برای خرید دو ناو شکن را رد کرد.



اخگر در ادامه گفت: با توجه به محدودیت های خرید خارجی، ایران با پیروی از سیاست مشابه ای که در سایر نیروهای مسلح ایران نیز اتخاذ شده بود، تولید ادوات مورد نیاز نیروی دریایی با تکیه برآمیزه ای از ظرفیت های داخلی و مدل ها و قطعات وارداتی را آغاز کرد.



او افزود: خرید و دریافت تدریجی سه فروند زیر دریایی دیزلی کیلو کلاس از روسیه، و تجهیز قایق های توپدار ساخت سوئد و چین تا حدودی ظرفیت های از دست رفته نیروی دریایی ایران را جبران کرد. همزمان، تکیه برتولیدات داخلی نیز ادامه یافت که شاید اوج آن را بتوان ساخت ناوشکن (ناو محافظ جماران) دانست.



نیروی دریایی ایران در سالهای اخیر حضور خود را در آبهای بین المللی گسترش داده و با اعزام ناوگروههایی به خلیج عدن و تنگه باب المندب در زمینه مبارزه با دزدان دریایی فعال بوده و همچنین این نیرو در بلندمدت درصدد است دامنه حضور خود را به سایر دریاههای آزاد گسترش دهد.



وی تصریح کرد: بی گمان به واسطه شرایط خاص ژئوپلتیکی ایران و داشتن سواحل طولانی در خلیج فارس و دریای خزر و حضور رقبا و دشمنان منطقه ای و فرامنطقه ای، نیروی دریایی یکی از ارکان اساسی حفظ و تثبیت جایگاه ایران در منطقه خاورمیانه و غرب آسیاست هر چند نیروی دریایی تا رسیدن به شرایط آرمانی راه درازی در پیش رود دارد، اما حتی نفس اندیشیدن به حضور در آبهای دوردست مانند اقیانوس اطلس نیز می تواند انگیزه ای برای تلاش پیگیرتر برای ساختن نیروی دریایی قدرتمندتر باشد.



/1724/687