نقاشی‌های قهوه‌خانه‌ای اغلب دارای مضامین ملی و مذهبی هستند و البته بخش مهمی از آنها به روایت‌های گوناگونی از واقعه کربلا و حماسه‌آفرینی‌های امام حسین (ع) و یارانش اختصاص دارد. استفاده از رنگ‌های تند و کشیدن چهره‌هایی خشن برای سپاه دشمن و بهره گرفتن از رنگ‌هایی آرامش‌بخش و به تصور کشیدن چهره‌هایی معصومانه برای سپاه حق، از مهمترین ویژگی‌های نقاشی‌های قهوه‌خانه‌ای محسوب می‌شود.
به باور برخی از کارشناسان عرصه هنرهای تجسمی، نقاشان قهوه‌خانه‌ای و تلاش آنها برای زنده نکه داشتن روایت‌های حماسی و مذهبی، باعث به‌وجود آمدن دوره‌ی درخشانی در نقاشی مذهبی ایران شد؛ دوره‌ای که با درگذشت هنرمندان بنام این عرصه و ورود هنر به عرصه‌های مدرن، تا اندازه زیادی افول کرده و به سمت فراموشی می‌رود.
جواد عقیلی، مجموعه‌دار و نقاش قهوه‌خانه‌ای اما به آینده خوب نقاشی قهوه‌خانه‌ای در ایران باور دارد و با اشاره به حضور جوانان در این حوزه، به ایسنا می‌گوید: به هیچ وجه گمان نمی‌کنم که هنر نقاشی قهوه‌خانه‌ای در ایران به پایان برسد و حتی نسبت به چند سال قبل امیدوارم‌تر شده‌ام.
او ادامه می‌دهد: به عنوان مثال الان استاد محمدرضا حسینی در این حوزه بسیار فعال هستند، کارهای بسیار خوبی خلق می کنند و کارهایشان بسیار اصیل است. من بیماری آسم دارم و به همین خاطر چند سالی است که دیگر نمی‌توانم کار کنم، اما ایشان در گالری من مشغول به کار هستند و کارهای بسیار و زیبا و اصیلی را خلق کرده‌اند و می‌کنند. به غیر از ایشان هنرمندان دیگری را نیز می‌شناسم که به نقاشی قهوه‌خانه‌ای علاقه‌ممند هستند و در این حوزه کار می‌کنند.
عقیلی با تاکید بر اینکه به آینده نقاشی قهوه‌خانه‌ای امیدوار است، اظهار می‌کند: باید این نکته را نیز در نظر داشت که اخیرا در نقاشی قهوه‌خانه‌ای ابتکار ایجاد شده است و برخی آن را با خط تلفیق می‌کنند و در واقع می‌توان گفت که امروزی‌تر شده است. به هر حال امیدوارم که این چراغ خاموش نشود.
انتهای پیام
