از این عملیات همواره به عنوان یکی از ناموفق ترین حرکات ارتش عثمانی یاد می شود و به روایتی دولت عثمانی شصت هزار نفر تلفات در این جنگ داشته است.



عملیات ساری کامیش (نام منطقه/ به معنی نِی یا نیشکر زرد) در 22 دسامبر 1914 بین امپراطوری عثمانی و امپراطوری روسیه در طی جنگ جهانی اول صورت پذیرفته است.



طرف روسی نیز تعداد تلفات خود را حدود سی هزار نفر اعلام کرده است.



حزین ترین قسمت این جنگ کشته شدن سربازان عثمانی تحت تاثیر برودت هوا قبل از درگیری با نیرو های روسی بود.



بعد از جنگ "انور پاشا" از انتشار اخبار مربوط به جنگ در استانبول خودداری کرد و مردم عثمانی بعد ها از آنچه در جنگ گذشته بود مطلع شدند.



مارشال آلمانی کلمار وُن در گلتز در این باره نوشته است:



"به نظر در قفقاز اشخاص بسیاری هستند که خود را ناپلئون بناپارت فرض می کنند، این ها جاهل به بار آمده اند و به نظامیان خود ماموریت هایی نامتناسب با قدرتشان دادند و برای همین بسیار متضرر شدند."



یگان های داوطلب ارمنی در جمع نیرو های روسی بودن و موفقیت های بسیاری کسب کردند.

روس ها از تعلل ترک ها در میدان نبرد استفاده کردند و با استفاده از نیروهای نظامی در قفقاز به برتری زمانی دست یافتند.



انور پاشا ارمنی ها را در عدم پیروزی عثمانی مقصر دانست و اعلام کرد با روس ها در برابری به سر میبرد.



در 1918 منطقه ی "ساری کامیش" و "کارس" طی توافق نامه ی صلح "برِست لیتوسک" از روسیه به عثمانی باز پس داده شد.