این نویسنده و کارگردان تئاتر که قصد دارد نمایشی را روی صحنه ببرد، اما هنوز شرایط اجرای آن مشخص نیست به خبرنگار تئاتر ایسنا، گفت: متأسفانه هنوز در تئاتر اتفاق خوشایندی نیفتاده و می‌بینیم به بهانه تعمیر، سالن‌ها را از دست می‌دهیم، بدون اینکه سالنی اضافه شود.

وی افزود: این در حالی است که حمایت و قرارداد تیپی که مهمترین تفاهم‌نامه خانواده تئاتر با مرکز هنرهای نمایشی بود و برای احقاق حقوق هنرمندان تئاتر تنظیم شد هم نه تنها رعایت نمی‌شود، بلکه سالن‌های دولتی و نیمه دولتی از گروه‌های نمایشی برای اجرا، اجاره می‌گیرند و درآمد کسب می‌کنند.

کیانی ادامه داد: تعطیلی سالن‌ها برای تعمیر باعث می‌شود که گروه‌های قدیمی و نیز جدید که به خانواده تئاتر اضافه می‌شوند جا برای اجرا کم داشته باشند و همین موضوع سبب می‌شود گروه‌ها به هر شرایطی که سالن‌های باقی‌مانده تعیین می‌کنند، برای اجرا تن بدهند و این یک آینده تاریک و مبهم را برای حداقل تئاتر تهران رقم می‌زند.

نویسنده و کارگردان «مشروطه بانو» و «اهل قبور» همچنین اظهار کرد: وقتی سالن‌های تئاتر شرایط مشخصی برای اجرا داشته باشند متأسفانه تئاتر، خود را با منویات سالن‌ها تطبیق می‌دهد و به این ترتیب به مظروفی تبدیل می‌شود که در ظرف خاص هر سالنی جا می‌شود. این اتفاق ضرر بزرگی به این هنر می‌زند و هویت اصلی آن را از بین خواهد برد.

کیانی ادامه داد: در حال حاضر ما دیگر شاهد تئاترهایی که منتقد وضعیت اجتماعی یا بازتاب دهنده شرایط کنونی جامعه باشند نیستیم، بلکه بیشتر فعالیت‌های اجرایی می‌بینیم که گاهی خوش قواره و شیک هستند و گاهی هم بدقواره و زشت.

او گفت: بدقواره بودن برخی نمایش‌ها آ‌ن‌ها را از فکر و مسئله و اندیشه تهی می‌کند و این بسیار خطرناک است.

نویسنده و کارگردان نمایش «همسایه آقا» درباره توجه ویژه مسوولان هنری به تئاتر و نامگذاری ویژه امسال به نام تئاتر اظهار کرد: به این اسم‌ها و اسم‌گذاری‌ها خیلی نمی‌توان اعتماد کرد. قطعا براساس تجربیات گذشته، در سال تئاتر هم اتفاق خاصی نخواهد افتاد.

حسین کیانی با با انتقاد از دریافت هزینه‌های میلیونی برای هر اجرا در تالار وحدت و رودکی، افزود: وقتی هنرمندی در چنین مکان‌هایی کار خود را روی صحنه می‌برد چقدر می‌تواند به اصل کارش فکر کند؟ چرا که باید فقط به فکر فروش باشد؛ درحالی‌که سالن دولتی قاعدتا نباید از هنرمندان درصد یا اجاره بگیرد.

انتهای پیام