به گزارش ایسنا، چند روز مانده به پایان دوره‌ی مدیریتِ شهردارِ وقت تهران در مرداد ۱۳۹۶ بود که اعلام شد خانه «اتحادیه» که دو سال قبل از آن توسط سازمان زیباسازی شهرداری تهران خریداری شده بود تا کاربری فرهنگی داشته باشد، افتتاح میشود؛ خانه‌ای که قرار بود بعد از کاربری لوکیشن فیلم و متروکه بودن‌اش بود، مکانی فرهنگی شود و دستِ آخر نامِ موزه‌ای به آن خورد تا قالبی کاملا فرهنگی و هنری به خود بگیرد؛ آن هم موزه‌هایی با موضوعات ورزشی، اجتماعی و فرهنگی مختلف!
از هر طرف که به خانه اتحادیه نگاه کنید، داستان جدیدی برای ان می‌توان ساخت؛ داستانی که پایان‌اش تا امروز تنهایی بوده و ساختمان‌هایی که محکوم شده‌اند به بی‌توجهی!
برای نخستین‌بار بعد از گذشت حدود ۲۵ سال از ساخت سریال «دائی جان ناپلئون»، در سال ۱۳۸۳ لوکیشن این سریال در خانه تاریخی «اتحایه» که در طول این سال‌ها از یاد رفته بود، با گزارش‌های خبری در فهرست آثار ملی به ثبت برسد.
اما پس از ثبت ملی بنا، بار دیگر فراموشی برای مدتی گریبان این مجموعه‌ی تاریخی را می‌گیرد، تا سال ۱۳۹۲ که برای آخرین بار یک گروه ۳۰ نفره از خبرنگاران به همراه چند نفر از اعضای شورای شهر تهران به درون خانه‌ی اتحادیه که دیگر به خانه‌ی «دائی‌جان ناپلئون» مشهور شده، پا می‌گذارند و از آن به بعد سرنوشت این مجموعه‌ی تاریخی به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد.
و ماجرا ادامه پیدا می‌کند تا سه‌شنبه ۳۱ مرداد۱۳۹۶ که به بهانه بازدید شهردار سابق تهران از روند مرمت این بنای تاریخی در آخرین روز مدیریت‌اش، نام «خانه اتحادیه» باردیگر بر سر زبان‌ها می‌افتد.
اما با این اقدام نیز این روایت بُعد دیگری به خود می‌گیرد، خبر می‌رسد خانه در قالب یک خانه موزه افتتاح شده و در کنار آن مرمت‌گران و باستان‌شناسان در حال بررسی و بازسازی ضلعِ غربی خانه‌اند، تا هر چه که از خانه زیرآوار باقی مانده را رو آورند.
اما داستان همین جا تمام میشود، در حالی که قول‌های زیادی داده شده بود که خانه موزه نخست تا پایان شهریور و بعد ازآن تا پایان سال ۱۳۹۶ به عنوان موزه مشاهیر به روی مردم باز میشود، اما حالا دو سال گذشته و نه تنها این اتفاق نیفتاده و درهای آن بسته است، بلکه حرف و حدث‌های جدیدتری برای سرنوشت این خانه به گوش می‌رسد.
درهای خانه اتحادیه نونوار شده‌اند، از بین میله‌های در ورودی که به حیاط ساختمان نگاه کنید به نظر می‌رسد همه چیز آماده است تا فقط بار دیگر فضا بازگشایی شود، اما حرف‌های درگوشی چیزِ دیگری می‌گویند، برخی شنیده‌اند این مجموعه تاریخی قرار است به ساختمانی اداری برای شهرداری تبدیل شود و برخی حرف‌ها از تکمیل شدن کامل این خانه خبر می‌دهند، قولی که برای دو سال قبل بود و نه امروز!
شاید بتوان وضعیتِ امروزی خانه را که فقط از پشت میله‌های فلزی در بزرگ چوبی‌اش می‌توان درباره‌اش حدس زد، به زمانِ قبل از افتتاح نمادینِ آن مربوط دانست، وقتی تصاویر از انتقال برخی ادوات جنگی به این خانه موزه خبر می‌دادند. کمیته مردم‌نهاد پیگیری حفاظت از خانه‌های تاریخی تهران، در بخشی از نامه‌ای عمومی با اشاره به احتمالِ ایجادِ تغییرات در خانه اتحادیه نوشت: «خانه دائی جان ناپلئون در مهر ۱۳۹۴ با تلاش اصحاب رسانه و سازمان‌های مردم‌نهاد و فعالان میراث فرهنگی و در راستای مصوبه شورای اسلامی شهر تهران، توسط سازمان زیباسازی خریداری شد. متاسفانه پس از رای شورای شهر به خرید و مرمت خانه اتحادیه، مسوولان سازمان زیباسازی، خبرنگاران و کنشگرانی را که باعث و بانی معرفی و نجات این خانه بودند، بطور کامل نادیده گرفتند و نه تنها آنان را در فرایند تصمیم‌گیری برای احیای خانه مشارکت ندادند، بلکه از ارایه هرگونه اطلاعاتی در این باره به آنان خودداری کردند.
این خانه زیر نظر گروه‌های متخصصِ مرمتی و صاحب‌نظران و افراد کاردان در حوزه مرمت، معماری و طراحی، در دست مرمت است و به جرات می‌توان گفت این اثر تاریخی یکی از بهترین و بزرگترین سایت‌های مرمتی پایتخت است که به بهترین نحو احیا و مرمت میشود.»
از سوی دیگر مدتی پیش نیز احمد مسجد جامعی - عضو شورای شهر تهران - در صحن علنی شورای شهر نسبت به توقف کار دراین عمارت تاریخی هشدار داده بود: «...لاله زار که موضوع جدید و نویی نیست و همین طور خانه اتحادیه که مدت ها پیش خریدیم و نمی دانیم چرا عملیات آن متوقف شد. تئاتر نصر هم در چنین وضعی است.»
با همه‌ی این حرف‌ها مشخص نیست علی‌رغم اختصاص اعتبارات میلیاردی که برای این خانه‌ی تاریخی توسط سازمان زیباسازی هزینه شده، قرار است چه کاربری به این بنای تاریخی داده شود، اصلا برنامه‌شان برای این بنای تاریخی چیست؟
انتهای پیام
