به گزارش ایسنا، محسن شریعتی‌نیا در مراسم اختتامیه کنفرانس بین‌المللی مطالعات چین، درباره اهمیت یک کمربند یک جاده در گسترش روابط میان ایران و چین سخن گفت و نخست به بیان تاریخچه روابط میان ایران و چین و عمدتاً از طریق جاده ابریشم به این شرح پرداخت: ابریشم مهمترین کالای صادراتی این کشور به ایران و دیگر کشورها بوده است. در این دوران، ایران شاهراه برقراری ارتباط میان شرق و غرب بود.
وی حکایتی از استاد قلم، سعدی شیرازی نیز درباره این تاریخچه ارتباطات بازرگانی و شواهدی در بم و تورفان و در هنر، از جمله موسیقی مقامی و به نقل از سران کشور چین و منابع تاریخی ایرانی و غیرایرانی بیان داشت و ضمن تأکید بر این مطلب، ایران را همچنان راه ارتباطی میان شرق و غرب دانست که چین از طریق ایران می‌تواند از آن بهره‌مند شود.
وی ادامه داد: یک کمربند یک جاده صرفاً به تعریف یک مسیر محدود نمی‌شود، بلکه ارزش‌هایی را در جهان تغییر می‌دهد. چین قادر است ارزش‌های جهانی را تغییر دهد که با معیارهای اقتصادی تحقق‌پذیر است. مبنای نخست چین در گذشته افزایش تولید بود که با این روند توانست ارزش‌هایی را در جهان تغییر دهد. به باور وی، تا سال ۲۰۲۵ چین به یکی از مهمترین سیاستگذاران تولید کالا در جهان بدل خواهد شد.
این استاد دانشگاه، به هدف اصلی ارتباطی چین در یک کمربند یک جاده اشاره داشت و گفت: برقراری توازن سیاسی، تسهیل حمل‌ونقل و کوریدوری برای برقراری ارتباط میان شرق و غرب (اهمیت بندر چابهار و خط آهن تهران- مشهد، خط سریع‌السیر تهران- اصفهان)، تسهیل ارتباطات مالی و تجاری فرد با فرد. مراودات تجاری چین با ایران بیش از سایر کشورهاست و ۱۳ درصد واردات ایران را تشکیل می‌دهد، در حالی که این رقم با ژاپن ۲ درصد و با آلمان کمتر از آن است. به بیان بانک جهانی، ایران یکی از کشورهایی است که ظرفیت و امکانات بسیاری برای کسب نقش کلیدی در کوریدور ارتباطی چین با غرب و با آسیا داراست. از طرفی، پلاستیک و صنایع شیمی از نیازهای مبرم چین به‌شمار می‌رود که در این حوزه نیز ایران می‌تواند نیاز چین را تأمین کند.
وی، یکی از موانع مهم همکاری میان ایران و چین در یک کمربند یک جاده مشکل تبادل مالی با واحد پولی دو کشور است که توافقنامه‌ای در این خصوص تنظیم نشده است، به‌خصوص که ایران بر پایه تحریم‌های آمریکا، به نظام ارزی دلاری دستیابی ندارد. FATF نیز از دیگر موانع همکاری میان دو کشور است.
وی عدم آشنایی مردم کشور ایران و چین را از یکدیگر موانع برقراری ارتباط فرد با فرد دانست و ضمن انتقاد از عدم‌فعالیت جدی مؤسسه کنفسیوس در ایران در دو شعبه دانشگاه تهران و دانشگاه مازندران، عدم رونق صنعت گردشگری میان دو کشور، و عدم آشنایی با زبان یکدیگر را از دیگر موانع برقراری ارتباط میان دو کشور برشمرد.
شریعتی‌نیا، در جمع‌بندی سخنان خود جدی‌ترین مشکل بر سر راه ایران برای برقراری همکاری در یک جاده یک کمربند را بازتعریف هویت سیاسی-جغرافیایی ایران، آینده JCPOA، عدم‌قطعیت در نظم جهانی، بازگشت به راهبردهای سه‌قطبی و تحریم‌های یک‌سویه آمریکا علیه ایران برشمرد.
به باور این استاد، نظر به این‌که این تحریم‌ها از سوی آمریکا متوجه خود چین و به‌خصوص شرکت هوآوی نیز شده است، در آینده همکاری دو کشور ایران و چین وجود افقی روشن را بیان داشت.
انتهای پیام
