به گزارش ایسنا، دکتر زهرا کیاسالاری در نشست مشاوران امور زنان و خانواده دانشگاهها که امروز (سهشنبه) در محل باغ موزه نگارستان برگزار شد، اظهار داشت: نقشه توزیع زنان شاغل در سال ۱۳۹۷ با تحصیلات کاردانی و بالاتر نشان میدهد که یکسوم جامعه علمی ما را زنان تشکیل میدهند.
وی گفت: در سال ۱۳۹۷ حدود ۳۲۳ هزار دانشجوی آقا و ۳۵۳ هزار دانشجوی خانم داشتیم و تعداد دانشجویان دختر در اغلب رشتهها بهخصوص در مقطع کارشناسی بیشتر از آقایان بوده البته در حوزه علوم انسانی و در مقطع کارشناسی ارشد، تعداد دختران کمتر از پسران میباشد.
دکتر کیاسالاری در ادامه به روند افزایش دانشجویان دختر در مقاطع مختلف اشاره کرد و افزود: بیشترین میزان حضور دانشجویان دختر در مقطع کارشناسی میباشد و بهتدریج در مقاطع کارشناسی ارشد و دکترای تخصصی از این میزان کاسته میشود. همچنین بیشترین حضور دانشجویان دختر در شهر تهران و سپس استانهای فارس، اصفهان، خراسان رضوی و مازندران است؛ البته در دکترای تخصصی دانشجویان دختر با یک افت معنادار مواجه هستیم.
وی درخصوص وضعیت اعضای هیئتعلمی زن در دانشگاهها گفت: در برخی از استانها، اعضای هیئتعلمی زن با مرتبه استادی نداریم و حدود ۱.۹ درصد اعضای هیئتعلمی زن در مرتبه استادی و ۴۷.۸ درصد در مرتبه استادیاری هستند و حدود یکبیستم اعضای هیئتعلمی ما اساتید زن هستند که یکششم آنها دانشیار میباشند.
مشاور وزیر علوم در امور زنان و خانواده در ادامه گفت: اعضای هیئتعلمی زن در حوزه مدیریتی ۶۹۳ نفر هستند درحالیکه تعداد آقایان در این حوزه ۴۵۲۰ نفر است و در حوزه کارمندی نیز ۱۲۵۰ مدیر زن کارمند داریم درحالیکه تعداد آقایان ۳۷۹۴ نفر میباشد.
وی گفت: از بررسی این آمار ما به تفاوت معنیدار سطح تحصیلات در نقاط مختلف کشور، بالا بودن نسبت تعداد دانشجویان دختر به پسر، کاهش این نسبت در مقاطع تحصیلی بالاتر، بهبود نسبی وضعیت مدیریتی زنان و لزوم تغییر کیفی واگذاری مدیریتها به زنان دست پیدا میکنیم.
دکتر کیاسالاری باورها، سیاستها و رویههای اجتماعی را جزو (دلایل این آمار و دادهها) دانست و گفت: جنسیت گاهی در باورهای اجتماعی و فرهنگی منجر به تقسیم نقشها و درنتیجه آسیب مشارکت زنان در عرصههای علمی بالا میشود.
به گزارش اداره کل روابط عمومی وزارت علوم، دکتر کیا سالاری به اهداف کلی در محیط دانشگاهی بهعنوان انکوباتور مناسب برای اصلاح رویهها در امور زنان اشاره کرد و تقویت باور زنان نسبت به توانمندی و کارآمدی خود، ارتقای توانمندیها و بالفعل کردن آنها و برداشتن شکافها و فاصلهها در دسترسی زنان به منابع و امکانات را ازجمله این اهداف دانست.
انتهای پیام
