به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، او در این نامه نوشته بود: 

«سلام

این نامه را برای شما می‌نویسم شاید عجیب باشد که خودت برای خودت نامه بنویسی و خودت به خودت بگویی که چگونه می‌توانی بهتر باشی یا کجای این راه را باید دوباره ترمیم کنی؛ هیچ قاضی و محکمه‌ای جز وجدان نمی‌تواند انسان را با خودش رو به رو کند و از این دیدار در میعادگاه مفهوم عمل باکی نداشته باشد، پس... من محمد حیدری متولد سال 1349 زاده ایران، همین خاک پر غرور برای شما آقای حیدری دبیر محترم فجر می‌نویسم، جایگاهی که در آن قرار گرفته‌ای نه متعلق به تو نه بسیاری دیگر پیش و پس از توست، روخانه‌ای است که محل گذر است و دوباره از آن نمی‌توان گذشت.

بیاموز از آن فرهنگ مدارا را که نیازمند جامعه مدنی امروز است به دوستان نزدیک باش و به رقیبان نزدیکتر. بگذار شنیدن از ضعف‌های خویش را بیاموزیم، بیاموز جشنواره آوردگاه سلیقه‌هاست. قیاس در کار هنری امری نسبی است و انتخاب سخت‌ترین کار است اما چاره‌ای جز انتخاب نیست و همین انتخاب است که تراژدی را می‌سازد، زندگی را می‌سازد و در کنار رقابت، رفاقت را می‌سازد.

آقای حیدری یاد بگیر امسال و این جشنواره می‌گذرد سیمرغ را تو نمی‌دهی. دیگران می‌گیرند و این هر دو در خانواده بزرگ سینما شکر خداوند را طلب می‌کند و تنگ نظری را در این میان جایی نیست چرا که مهم برنده شدن نیست و بیاموز که اصلا بردی و باختی وجود ندارد، سینما المپیک نیست، تصویری برای تشریح اندیشه‌هاست و به اشتراک گذاشتن خویش با دیگران با آینه‌ای در دست در برابر جامعه‌ای که نسبت به آن همگی مسئولیم... و مردمانی شریف که ما را می‌بینند و قضاوتمان می‌کنند.

از تو می‌خواهم سروری فرو افتاده باشی و باور داشته باش تو نیز کامل نبودی و نخواهی بود، در رفع ضعف‌ها و نقص‌های خویش بکوشی و اگر حسنی بود فراموشش کنی. دیگر آنکه بدانی همدلی و تعامل مسیری است برای ساختن چیزهایی است که نداریم تو را آقای حیدری و سینماگران این مُلک را به عنوان یک مخاطب سینما، به مدارا، همدلی و تعامل با یکدیگر و دوستی و صلح و پرهیز از هر گونه قضاوت و داوری دعوت می‌کنیم. امید، امید، امید نقشی که آینده را می‌سازد.»

۵۸۵۸