داریوش سعیدی/خبرگزاری خبرآنللاین؛ او جزئی از برنامه کارلوس کروش، برای ساختن تیم 2018 ایران در جام جهانی روسیه است. منصوریان در این باره می گوید: «بازیکنان نفت جوان و فوق‌العاده هستند و «قطعاً» ستون اصلی تیم ملی در جام جهانی 2018 را تشکیل می دهند.» این یعنی همکاری نزدیک منصوریان و کارلوس کروش برای پیشرفت فوتبال ملی. علیرضا در تیم امید با کروش همکاری کرد؛ چه پس از کناره گیری او از این تیم در آستانه بازی های آسیایی و با وجود حایگزینی نلو وینگادا، کروش تلویحا به انتقاد از مسولان فدراسیون فوتبال پرداخت: «چرا باید منصوریان که مربی خوبی است، از تیم ملی می رفت؟!» این حمایت کروش بی دلیل نبود. منصوریان در کنار تیم ملی نشان داد یک استعداد بالقوه است و در راه درستی قرار گرفته. منصوریان پیش از این تجربه کار با یک مربی حرفه ای را روی نیمکت نداشت اما کروش که احساس می کرد او آمده تا یاد بگیرد، تجربیات خود را به علیرضا منتقل کرد. این دوستی و قرابت زمانی بیشتر شد که منصوریان توانست مخفیانه از تمرین کره جنوبی پس از بازی با ایران فیلم بگیرد و از سو کروش «سرباز وطن» خوانده شود. منصوریان با این پیش زمینه به نفت تهران رفت. او سعی کرد ماکتی از تیم ملی را در نفت تهران بسازد؛ چیزی غریبه در لیگ برتر ایران. منصوریان می گوید: «شکل تمرینات، شکل آنالیزها، بدنسازی و برنامه غذایی ما مثل تیم ملی مدرن و به روز بود.»

دیدارهای سه ساعته کروش و منصوریان

کروش اولین بار با منصوریان در تیم ملی آشنا شد؛ وقتی بعد از جام ملت ها او مقابل روسیه روی نیمکت ایران نشست و کروش آمده بود تا بازی ایران را ببیند. پس از برد تیم ملی در آن مسابقه، کارلوس مصمم شد تیم ملی را بپذیرد. منصوریان هم بعدها حرفی زد که همه می دانستند: «کروش خودش به من گفت یکی از دلایل بستن قرارداد با ایران بازی با روسیه بود. گفت آن شب عجب تیمی بودید.»

منصوریان در ابتدای ورود کروش علاقمند بود دستیار اولش شود اما کارلوس او را برای تیم امید می خواست. به همین خاطر به منصوریان گفت بهتر است سرمربی تیم المپیک شود تا بتوانند همکاری نزدیکی برای پیشرفت تیم ملی داشته باشند. کروش رو به منصوریان گفت: «هر تجربه‌ای که داشته باشم، به تو منتقل می‌کنم. از طرفی در تیم‌ملی هم دستیار و آنالیزور من هستی.» علیرضا هم که در آن برهه فقط دوست داشت یاد بگیرد، کارش را با کروش آغاز کرد. منصوریان درباره آن روزها و همکاری هایشان می گوید: «رابطه من و کروش خیلی خوب بود و هست. روزی سه ساعت و تیم در هتل با هم بودیم. می‌ گفت کجا باید جوابگو باشی، کجا باید کار تاکتیکی نکنی، کجا مدیریت کنی و... من از او خیلی چیزها یاد گرفتم. بعد از تعطیلی بازی‌ های تیم امید، من تمام تمرکزم را گذاشتم برای سه بازی آخر ایران در مقدماتی جام جهانی. دستیارانم هم به تیم ‌ملی بزرگسالان کمک می‌ کردند.»

منصوریان مثل کروش بی رحم است

منصوریان پس از حضور در نفت تلاش کرد همین مسیر را ادامه دهد. دوستی او با کروش به قدری نزدیک بود که سرمربی تیم ملی در روزی که کریمی داد و بیداد کرد تا ساکش را بردارد و از هتل برود، به منصوریان زنگ زد تا به اردو برود و او را آرام کند. این مربی در نفت برای اولین بار برنامه غذایی را با راهنمایی کروش پیاده کرد. او همچنین تمرینات بدنسازی تیمش را به روز کرد تا امروز نفتی ها پس از یک فصل فرسایشی، همچنان 90 دقیقه در زمین بجنگند. آنالیزهای کادرفنی نفت هم دقیقا مثل تیم ملی است؛ آنالیز عمودی و افقی که به بازیکنان این امکان را می دهد تا بازیکنان رودوری خود را به خوبی بشناسند و برای مقابله با آنها آماده شوند. کروش در تیم ملی فوق العاده بی رحم است و خیلی وقت ها تا ساعت 2،3 صبح دستیارانش را بیدار نگه می دارد تا فیلم ببیند. منصوریان هم با خنده می گوید: «راستش من هم مثل او دستیارانم را اذیت می کنم. امیدوارم از من راضی باشند.»

نفت، منصوریان در مسیر ساختن تیم ملی

منصوریان و کروش حالا در مسیر پیشرفت فوتبال ایران قرار گرفته اند. آنها شاید در ظاهر از هم دور باشند اما یک هدف مشترک دارند؛ پرورش استعدادها و بالا بردن کیفیت بازیکنان. منصوریان می گوید بازیکنان او اسکلت اصلی تیم ملی را در جام جهانی 2018 روسیه تشکیل می دهند و این حرفی است که او روی هوا نزده است. ارسلان مطهری، کمال کامیابی نیا، پورعلی گنجی که از نفت رو شد، بیرانوند، وحید امیری و... از جمله بازیکنانی هستند هر روز پیشرفت بیشتر می کنند. تا دو سال قبل کسی این بازیکنان جوان را نمی شناخت ولی حالا در پروسه پیشرفت، تبدیل به بازیکنانی کلیدی شده اند. بی شک منصوریان در نفت و یا هر تیم دیگری، این پیشرفت را ادامه می دهد و پشت پرده، همکاری اش با کروش ادامه خواهد داشت.

252 41