به گزارش خبرگزاری فارسی، بازی‌های کشورهای اسلامی از 12 تا 22 می در آذربایجان برگزار می‌شود که در صفحه این مسابقات به جزئیات درباره رشته‌های شرکت‌کننده اشاره شده که یکی از این موارد ورزش زورخانه‌ای است.

در نکته‌ای جالب در وصف ورزش زورخانه‌ای نوشته شده است: طبق واقعیت‌های تاریخی منبع ورزش ملی آذربایجان ورزش زورخانه‌ای است که اساس آن به 700 سال قبل برمی‌گردد که توسط پوریای ولی چارچوب مشخصی گرفت.

نکته قابل توجه اینکه در توصیف کلمه زورخانه از کلمه فارسی استفاده شده است!

در ادامه این گزارش آمده است: زورخانه از دو بخش تشکیل شده است؛ زور که به معنای قدرت است و خانه“khaneh که به معنای خانه است که در حالت کلی زورخانه به معنای خانه قدرت می‌دهد.

ورزش زورخانه‌ای به مدت 3 روز در کریستال هال برگزار می‌شود. روز نخست مسابقات به صورت گروهیف روز دوم به صورت انفرادی و روز سوم هم ورزش پهلوانی برگزار می‌شود.

واقعیت‌ها و فیگورها:

ورزش زورخانه‌ای با ریتمی خاص توسط مرشد برگزار می‌شود. مرشد کسی است که با ابزارآلاتی ریتمی را به اجرا درمی‌آورد. این مرشد در جایگاهی خاص می‌نشیند. شکل و فرم وسایل ورزش زورخانه‌ای از  سلاح‌های قدیمی است. ورزشکاران این رشته نیز تجهیزات خاصی مثل زنگ، زره، کمان و ... دارند.

مسابقات نیز در 5 وزن برگزار می‌شود. این مسابقات 2 راند 3 دقیقه‌ای دارد که بین آنها 30 ثانیه استراحت داده می‌شود.

ادعای آذربایجان و بی تفاوتی مسئولان

در حالیکه مسئولان ورزش کشور آذربایجان به صراحت ورزش زورخانه ای را مصادره کرده و از آن خود می دانند، مسئولین ورزش ایران نسبت به این ماجرا کاملا بی تفاوت هستند و هیچ واکنشی نداشته اند! گویی هیچ اتفاقی نیفتاده و آب از آب تکان نخورده. ظاهرا مسئولان ورزش ایران نیز با آذربایجانی‌ها موافقند که این ورزش از اصل متعلق به کشور همسایه بوده!

محسن مهرعلیزاده رئیس ابدی فدراسیون بین المللی زورخانه ای ظاهرا آنقدر سرگرم تغییر اساسنامه به نفع خود و البته شکایت و زندانی کردن این و آن است که فرصت نمی کند به مسائل بی اهمیتی چون مصادره این ورزش توسط بیگانه‌ها بپردازد! مهرعلیزاده که با هیاهوی بسیار و برای منویات خود به تاسیس تشکیلات عریض و طویلی به نام فدراسیون بین المللی ورزش‌های زورخانه‌ای اقدام کرده که اساسا هیچ کارکردی ندارد و به نظر تنها مسئولیتش در حوزه بین الملل حفظ صیانت این رشته است اما ظاهرا مهرعلیزاده و رفقا این مهم نیز جزو وظایف خود نمی دانند!

در این میان سکوت وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک نیز به عنوان متولی حوزه ورزش نیز بیسار عجیب و در خور تامل است. دو نهادی که قاعدتا باید واکنش محکم و قاطعانه نسبت به این دست درازی بیگانگان  به یکی از میراث معنوی و ورزشی ایران داشته باشند اما سکوت و انفعال این دو نهاد نیز ثابت می کند ظاهرا این مقوله برای هیچکدام از مسئولین ورزش کشور اهمیتی ندارد.