به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین او نوشت: «دیشب، مراسم اختتامیه جشنواره فیلم فجر، شب شور انگیزی بود؛ به بار نشستن شکوفه ها. چند روز پیش که مراسمی برای نامزدها در هتل لاله بود، فرهاد توحیدی و من کنار هم نشسته بودیم و درددل می کردیم.

ناگهان هر دو به حالی عاطفی و مشابه دچار شدیم! وقتی گروه گروه جوان روی صحنه می رفتند...گروه گروه نامزدهای جوان را می دیدیم ، اشک در چشم هایم حلقه زد و به فرهاد گفتم: دقیقاً مثل این است که علی ، پسرم روی صحنه است و نامزد دریافت سیمرغ شده باشد ، همان قدر هیجان زده ام. و فرهاد هم همین حال را داشت.و دیشب که گروه جوان ها روی صحنه می رفتند و با سیمرغ باز می گشتند. باز هم اشک شوق در چشمانم حلقه زد و این بار همسرم کنارم بود و او هم همین حال را داشت.

‌ بهرام دهقانی، دوست خوبم روی صحنه اعلام کرد: سینمای ایران نه مرده است و نه ورشکسته! ‌این نیروی بزرگ و پر مایه سر بر آورده اند و ما را به آینده امیدوارتر می کنند. سینما خود را باز آفرینی کرده است. قدوم باز آفرینان سینما مبارک باد.

‌و اما بعد... سال های گذشته خیلی از کارگردان ها از فیلمسازی محروم شده بودند. از جمله کیومرث پور احمد، و او بشدت افسرده شده بود، اما در روزهای فیلمبرداری فیلم #کفشهایم_کو، هر روز بهتر می شد و جهانش آفتابی تر و هر روز بیشتر به دنیای پر انرژی گذشته اش باز می گشت. این روند ادامه یافت تا اینکه یک روز از سر مونتاژ زنگ زد وگفت : دیشب اولین سکانس فیلم بعدی رو نوشتم! خبر عالی بود. او حالش خوب شده بود؛ یکی از دوست داشتنی ترین کارگردان های سینما به سینما باز گشته بود و حالا می خواهم آرزو کنم همه ی کارگردان هایی که در سال های گذشته از سینما دور نگه داشته شدند، به سینما بازگردند؛ حالشان خوب شود و دوباره شاهد جشنواره های پر رونق و پر رقابت باشیم.

۵۸۵۸

.