سقاخانه حضرت ابوالفضل (ع) بروجرد نیز از آن محافلی است که در همه ایام سال به ویژه در ماه محرم میزبان زایرانی است که برای طلب حاجت به آن متوسل شده اند.



در ایام محرم دوستداران واقعی حضرت در این محیط معنوی با دعا و راز و نیاز به درگاه حق به گونه ای با حضرت ابوالفضل و ائمه اطهار (ع) رابطه معنوی ایجاد می کنند.



این سقاخانه کوچک که دریای بیکرانی از معنویت را به روی شهروندان و حاجتمندان بروجردی گشوده با صدها چراغ و شمع زینت داده شده و بوی غربت امام حسین (ع) و یارانش از میان پارچه های سبز و سیاه دیوارهای آن به مشام می رسد.



با نگاهی به در ورودی سقاخانه هزاران پارچه گره زده و قفل های بسته دیده می شود که به نشانه بازگشایی حاجت حاجتمندان با بغض و ناله بسته شده اند.



این مکان معنوی که از احترام خاصی بین شهروندان بروجردی برخوردار است و هزاران راز بزرگ از حاجتمندان را در خود پنهان کرده با پرچم ها و شمایل و عکس هایی از ائمه اطهار (ع) توسط مردم پوشیده شده است.



تکه پارچه هایی مزین بنام ائمه اطهار (ع) توسط پولک و منجوق های رنگین، عروسکهای پارچه ای به نشانه قنداقه حضرت علی اصغر (ع) در گهواره های چوبی توسط حاجتمندان به این سقاخانه اهدا شده است.



این مکان معنوی که در ایام محرم پر جمعیت تر و روحانی تر از قبل دیده می شود محلی برای متوسل شدن گرفتاران و دل شکستگان است.



هر کس به اعتقاد خود چیزی از این مکان برداشته و نزد خود گرو نگه می دارد تا به لطف خداوند و نظر حضرت ابوالفضل (ع) حاجتش روا شود.



خواندن زیارت نامه عاشورا به یاد واقعه بزرگ کربلا و غربت و مظلومیت امام حسین (ع)، روشن کردن شمع، اهدای چراغهای کوچک و حتی تمیز کردن چراغها و نظافت سقاخانه از دیگر کارهایی است که توسط حاجتمندان و گرفتاران انجام می شود.



روایت است که حسن ربانی بروجردی یکی از شهروندان این شهر به دلیل برخی اتفاق ها که سالهای بسیار دور برایش پیش آمده و به لطف و نظر حضرت ابوالفضل (ع) زندگی دوباره ای یافته این مکان را تاسیس کرده که سالهاست پذیرای مردم بروجرد است.



591/7189/630