جمعی از فعالان اقتصادی و تجاری ایران، محمد جواد ظریف را در سفر به لهستان، فنلاند، سوئد و لتونی همراهی می کنند.

دیدار با مقامات و شخصیت های سیاسی و همچنین شرکت در نشست مشترک فعالان اقتصادی این کشورها از برنامه های سفر رئیس دستگاه دیپلماسی و هیات همراه به چهار کشور اروپایی می باشد.

این سفر در حالی صورت می گیرد که پیش از این، «رادوسلاو شیکورسکی» وزیر خارجه لهستان در 10 اسفند 94 و همزمان با پانصد و چهلمین سالگرد ارتباط دیپلماتیک ایران و لهستان در راس هیاتی دیپلماتیک به ایران سفر کرده بود.

اگرچه گفته می شود روابط سیاسی ایران و لهستان به لحاظ تاریخی از سابقه و دیرینه یکهزار ساله برخوردار است و سکه های ایرانی دوران سامانی در کاوش های باستان شناسی آن کشور کشف شده است اما نخستین سند مکتوب تماس رسمی بین ایران و لهستان به سال 1474 میلادی و نامه «اوزون حسن آق قویونلو» به «یاگولینی» پادشاه وقت لهستان بر می گردد.

در سال 1795 و به هنگام تجزیه لهستان نیز ایران یکی از دو کشوری بود که اشغال و تجزیه لهستان را به رسمیت نشناخت و متقابلاً در 1838، ایزیدیر بوروفسکی یک افسر لهستانی تبار در جریان نبرد هرات جان خود را در دفاع از تمامیت ارضی ایران از دست داد.

علاوه بر این ، ایران پس از جنگ جهانی اول و بلافاصله پس از تشکیل مجدد لهستان مستقل ، در میان نخستین کشورهایی بود که لهستان را به رسمیت شناخت و با تاسیس سفارت در ورشو به برقراری روابط دیپلماتیک اقدام کرد. اگر چه ایران حتی پیش از جنگ جهانی اول ، در شهر ورشو کنسول افتخاری داشته است.

در آذر ماه 1299 هجری (1920 م) سفارت ایران در ورشو توسط اسد بهادر تاسیس شد و نامبرده تا اسفند 1300، کاردار و سپس تا مهر 1305 وزیر مختار بود. متقابلاً در سال 1925 میلادی نیز سفارت لهستان در تهران گشایش یافت.

به دنبال این تحولات در سال 1927 میلادی عهدنامه دوستی و مودت بعنوان یکی از مهمترین اسناد فیمابین دو کشور منعقد و بدین ترتیب روابط دوستانه تهران- ورشو وارد مرحله جدیدی شد به گونه ای که سفیر جمهوری لهستان در تهران اذعان دارد «ایران و لهستان در طول 540 سال گذشته روابط دوستانه و صلح آمیز خود را حفظ کرده اند که مساله کمیابی در بین کشورهای اروپایی است.»

به گفته «یولیوش گولیو»، وجود آثار تاریخی و هنری ایران در لهستان که بر اساس روابط تجاری و دوستانه و نه از طریق جنگ به دست آمده است، نشان دهنده قدمت بی نظیر روابط دو کشور است.

رژیم سیاسی لهستان جمهوری پارلمانی، مرکب از دو مجلس سنا و مجلس نمایندگان (سیم) است و از ماه می 2015 «آندره دودا» توانست با شکست کوموروفسکی در دور دوم با بیش از 50 درصد آرا به ریاست جمهوری لهستان انتخاب شود.

خانم اوا کوپاچ ، رهبر حزب پلتفرم شهروندی نیز از 22 سپتامبر سال 2014 پس از انتخاب دونالد توسک رهبر قبلی حزب و نخست وزیر سابق لهستان به ریاست شورای اروپا، سکان نخست وزیری و دولت لهستان را بدست گرفته است.

لهستان علاوه بر سازمان ملل متحد، در سازمان تجارت جهانی (WTO)، سازمان امنیت و همکاریهای اروپا (OSCE)،سازمان توسعه و همکاریهای اقتصادی (OECD)،صندوق بین المللی پول (IMF)، بانک جهانی برای توسعه و بازسازی (IBRD)،بانک سرمایه گذاری اروپائی(EIB)،بانک اروپائی توسعه و بازسازی (EBRD)، انجمن اروپائی تجارت آزاد (EFTA)،موافقتنامه تجارت آزاد اروپای مرکزی (CEFTA) و سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (NATO) عضویت دارد.

همچنین این کشور در اول ماه می سال 2004 به همراه 9 کشور دیگر رسماً به عضویت اتحادیه اروپایی پذیرفته شد و برای نخستین بار پس از عضویت در نیمه دوم سال 2011 به مدت 6 ماه ریاست دوره‌ای این اتحادیه را بر عهده داشت.

5252