خبرآنلاین: کتابفروشی های انقلاب نقطه ای مشترک با مغازه های مجتمع کامپیوتر پایتخت پیدا کرده اند: استیو جابز. از خیابان انقلاب گرفته تا خیابان میرداماد، پشت ویترین مغازه ها تصویر جابز خودنمایی می کند؛ با دستی بر چانه و نگاهی خیره به دوربین. در جایی ترجمه های چند هزار تومانی از کتاب زندگی او به فروش می رسد و در جایی نیز محصولات چند صد هزار و میلیون تومانی شرکت اپل، شرکتی که جابز موسس آن بود.



به نظر می رسد که جابز زدگی در جهان نیز دست کمی از داخل ایران نداشته باشد؛ حداقل جهان مجازی که پر است از رازهایی که استیو جابز را پیش از مرگ به یکی از موفق ترین و البته ثروتمندترین افراد جهان تبدیل کرده بود.



به همین خاطر است که اگر این روزها کسی بخواهد ادعا کند که آیندگان جابز را فراموش خواهند کرد، باید از شجاعت کافی برخوردار باشد. و البته مالکولم گلدول (Malcolm Gladwell) چنین است. او نه تنها ادعا کرده که جابز از یادها خواهد رفت، بلکه به اعتقاد او این بیل گیتس خواهد بود که در ذهن آیندگان باقی خواهد ماند.



گلدول کانادایی که نزدیک به 50 سال سن دارد، یک روزنامه نگار و البته نویسنده است. او بیش از 15 سال است که در مجله نیویورکر (The New Yorker) فعالیت دارد و علاوه بر آن چندین کتاب غیرداستانی نوشته که تقریبا همگی در میان پرفروش ترین کتاب های دوران خود جای گرفته اند.



گلدول در سخنرانی اخیر خود در کانادا از نگرش موجود نسبت به کارآفرینان انتقاد کرده و گفته: "ما امروز در فرهنگ خود کارآفرینان را مورد ستایش قرار می دهیم. در واقع آن ها اکنون به اسطوره های ما تبدیل شده اند. اگر نوشته های مربوط به آن ها را بنگرید، متوجه خواهید شد که با یک ستایش نامه طرفید." که البته به اعتقاد گلدول، کارآفرینان ارزش این همه ستایش را ندارند. او معتقد است که کارآفرینان در نهایت به خاطر کمکی که به بشریت کرده اند به یاد آورده خواهند شد و نه میلیون ها دلاری که بدست آورده اند و دقیقا به همین خاطر است که گلدول ادعا می کند تا کمتر از نیم قرن دیگر، کسی استیو جابز را به خاطر نخواهد آورد.



او می گوید: "من به شدت معتقدم که تا 50 سال آینده، بیل گیتس به خاطر اقدامات خیرخواهانه اش در یادها خواهد ماند، البته در آن زمان هیچ کس حتی نمی داند که مایکروسافت چه بود. و همچنین یکی از کارآفرینان بزرگ دوران کنونی که فراموش خواهد شد، استیو جابز است. آیندگان خواهند پرسید که جابز اصلا که بود؟"



در واقع به اعتقاد گلدول، آنچه باعث خواهد شد تا آیندگان گیتس را به خاطر آورند، بنیاد خیریه او است. بنیاد گیتس که از سال 1994 تاسیس شده، یکی از بزرگترین بنیادهای خیریه جهان محسوب می شود. این بنیاد در زمینه بهداشت و توسعه جهانی فعالیت های گسترده ای دارد.



زمانی گیتس گفته بود، هنگامی که به مناطق به شدت فقیر آفریقا سفر می کند، هیچ کس نمی داند که او کیست و تنها او را به عنوان یک خیر سفید پوست می شناسند. اما شاید 50 سال بعد وضعیت تغییر کند، حداقل گلدول که چنین اعتقادی دارد.