دفتر هماهنگی دفاع سیاره‌ای ناسا برای یافتن، ردیابی و ارزیابی خطرات مرتبط با سیارک‌ها در تلاش است تا قبل از برخورد به زمین درباره آن‌ها هشدار دهد.

در این راستا، ناسا با یک اتحاد جهانی از ستاره شناسان به نام شبکه بین المللی هشدار سیارک‌ها (IAWN) همکاری کرده است که در ادامه مهمترین رویه‌های انجام شده ذکر شده است:

سیستم هشدار بین المللی

هنگامی که یک سیارک خطرناک در حال حرکت به سمت زمین مشاهده می‌شود، اعضای تیم تحقیقاتی که این تهدید را کشف می‌کنند، مشاهدات خود را از طریق شبکه IAWN برای تأیید نتایج و ارزیابی خطر به اشتراک می‌گذارند.

ناسا هنگامی که همه طرفین توافق کردند که یک سیارک با زمین برخورد خواهد کرد، هشدار فوری ارسال می‌کند.

لیندلی جانسون، مدیر برنامه در دفتر هماهنگی دفاع سیاره‌ای گفت: ما رویه‌های رسمی داریم که از طریق آن اطلاع‌رسانی در مورد یک برخورد جدی ارائه می‌شود.

اگر سیارک به اندازه‌ای بزرگ باشد که یک تهدید بین‌المللی ایجاد کند، IAWN به دفتر امور فضایی سازمان ملل متحد اطلاع خواهد داد.

شکار سیارک‌ها

یک سیارک در صورتی که مدار زمین را در فاصله حدود ۰.۵ واحد نجومی (نصف فاصله زمین و خورشید) قطع کند، یک "خطر بالقوه" در نظر گرفته می‌شود.

دانشمندان حدود ۲۳۰۰ سیارک بالقوه خطرناک را شناسایی کرده اند که به اندازه کافی بزرگ هستند که در صورت برخورد با زمین، فاجعه ایجاد می‌کنند.

ناسا و سایر شرکای IAWN در حین ردیابی اجرام فضایی شناسایی شده قبلی، جایی که مشاهدات در پایگاه داده در مرکز سیاره کوچک گردآوری می‌شوند، به دنبال سیارک‌های جدید می‌گردند.

تا به امروز، IAWN بیش از ۳۴۰۰۰ سیارک نزدیک به زمین را پیدا کرده است.

جانسون گفت که با داده‌های رصدی کافی، ناسا می‌تواند مدار آن‌ها را تا یک قرن بعد پیش پیش بینی کند.

احتمال کمی وجود دارد که سیارک خطرناک Bennu در عرض ۱۵۹ سال به زمین برخورد کند و باعث انفجاری معادل ۲۴ بمب هسته‌ای شود.

دفاع از زمین

به گفته جانسون، IAWN سیارک‌های ورودی را خیلی قبل از این که به تهدیدی مستقیم برای زمین تبدیل شوند، شناسایی می‌کند.

اما ناسا برای جلوگیری از پایان جهان از نزدیک شدن یک سیارک خطرناک به سیاره ما به حدود پنج تا ده سال اطلاع قبلی نیاز دارد.

ناسا اولین ماموریت آزمایشی دفاع سیاره‌ای را در سال ۲۰۲۱ انجام داد که طی آن یک فضاپیمای بدون سرنشین با یک سیارک برخورد کرد تا مدارش را از زمین دور کند.

ناسا قصد دارد یک فضاپیما را در کنار یک سیارک خاص بفرستد، جایی که در موقعیت خود باقی بماند و به تعامل گرانشی اجازه دهد تا سیارک را از مدارش بیرون بکشد. آژانس فضایی ایالات متحده همچنین در حال کار بر روی یک فناوری است که از پرتو یونی برای تغییر مسیر سیارک استفاده می‌کند.

اما تهدید بالقوه‌ای که در کمتر از پنج سال آینده به دست می‌آید به ناسا اجازه نمی‌دهد سیارک را حذف کند و ممکن است برای کاهش برخورد و پراکنده کردن آن به نابود کردن آن متوسل شود.

خوشبختانه، استراتژی IAWN این است که سیارک‌ها را دهه‌ها و اگر نگوییم قرن ها، قبل از برخورد پیدا کند.

منبع: ScienceAlert