ایران و آمریکا: از مسقط تا رم/ نقش آژانس در مذاکرات ایران و آمریکا/ لزوم آرایش جنگی در نبرد اقتصادی

باشگاه خبرنگاران جوان؛ محمد امیرحسینی - روزنامه‌های امروز (پنج‌شنبه، ۲۸ فروردین) در سرمقاله‌ها و یادداشت‌های سیاسی خود به بحث مذاکرات غیرمستقیم با آمریکا پرداخته‌اند.

آرمان ملی

مهدی مطهرنیا در یادداشت روزنامه آرمان ملی در مطلبی با عنوان «فضای مذاکره تهران و واشنگتن» نوشته است: در این فضای به‌وجود آمده شاهد نوع ویژ‌های از مذاکرات هستیم و با توجه به تاریخچه مذاکرات تهران و واشینگتن این اولین مورد است که کاخ سفید در روند مذاکرات موضع خود را با شفافیت اعلام میکند. اگرچه می‌گویند که چیزی مشخص نیست ترامپ از جمهوری اسلامی چه می‌خواهد ولی در عمل آشکارتر خواهد شد.

کیهان

روزنامه کیهان در یادداشتی با عنوان «لزوم آرایش جنگی در نبرد اقتصادی» به قلم مسعود اکبری نوشته است: براساس گزارش‌های منتشرشده، بیش از ۷۰ کشور جهان تحت تحریم‌های ظالمانه آمریکا قرار دارند. در همین رابطه، آمریکا بیش از ۱۵هزار تحریم فعال علیه کشور‌های دیگر اعمال کرده است. علت اصلی این مسئله نیز خوی استکباری و غارتگری آمریکاست. این خوی مستکبرانه، متحد و متخاصم نمی‌شناسد.

در این میان، ایران تحت شدیدترین و بی‌سابقه‌ترین تحریم‌های آمریکاست. با این حال، کارشناسان و صاحب‌نظران معتقدند که در بیشترین حالت، ۳۰ درصد از مشکلات اقتصادی کشور ناشی از تحریم‌هاست. یک سؤال؛ آیا این بدین معنی است که باید نسبت به مسئله تحریم، بی‌تفاوت بود؟! پاسخ قطعاً منفی است.

خراسان

ابوالفضل چمندی در یادداشت روزنامه خراسان باعنوان «کلید اصلی موفقیت مذاکرات!» نوشته است: کلید اصلی به نتیجه رسیدن مذاکرات، اصلاحات اقتصادی در داخل کشور است تا تیم ایرانی برای دریافت امتیاز اقتصادی (که قطعا دشمن دبه خواهد کرد) مجبور به هزینه کرد نظامی امنیتی نشود.

اعتماد

علی آهنگر در یادداشت روزنامه اعتماد با عنوان «ایران و آمریکا: از مسقط تا رم» نوشته است: اگر ایران و امریکا می‌خواهند در رم یا مسقط به توافقی دست یابند، باید فراتر از پرونده‌های هسته‌ای بنگرند. آنها باید به آینده‌ای نگاه کنند که از راه رسیده است. آینده‌ای که تنها با گفت‌و‌گو، همفکری، احترام و همکاری ممکن خواهد بود.

جوان

رسول سنائی‌راد در یادداشت روزنامه جوان با عنوان «ضرورت نگاه واقع‌بینانه به مذاکرات غیرمستقیم» نوشته است: در نگاه واقع بینانه، مذاکره غیر مستقیم در پیوند با ماهیت غیرقابل اعتماد امریکا از یک سو و توانمندی‌ها و ظرفیت‌های خود ما از سوی دیگر، به تصور و خیال وفور سیب و گلابی یا حس فلاکت و تحقیر نمی‌انجامد، اقتصاد و معیشت به مذاکرات شرطی نمی‌شود و شوق تولید و نشاط و تحرک کاهش نمی‌یابد. حاشیه و حاشیه‌سازی رنگ می‌بازد و مسائل فرعی بر مسائل اصلی سایه نمی‌اندازد. کاسبان و دلالان میدان پیدا نمی‌کنند و میدان تفرقه افکنی و دو قطبی‌سازی نیز تنگ می‌شود. در این نگاه از میدان هم غفلت نمی‌شود و سربازان میدان نه تنها آماده و دست به ماشه‌اند، بلکه به تقویت و توسعه قدرت هم همت می‌گمارند.

مردم‌سالاری

عابد اکبری در یادداشت روزنامه مردم‌سالاری با عنوان ارزیابی متقابل یا گامی به سوی توافق موقت؟ نوشته است: در بهترین سناریو، ادامه گفت‌و‌گو‌ها در هفته‌های پیش رو ممکن است به ترسیم چارچوبی موقت بینجامد؛ چارچوبی که نه صلحی پایدار، بلکه امنیتی شکننده، اما قابل مدیریت را در پی داشته باشد.

در نهایت، نشست مسقط را نه می‌توان نقطه آغاز یک روند تازه دانست و نه پایان تنش‌های دیرینه. آنچه رخ داد، یک گام ضروری برای سنجش نیت‌ها و ارزیابی خطوط قرمز بود؛ گامی میانی در مسیری که همچنان پر از ابهام، اما ناگزیر از طی شدن است.

دنیای اقتصاد

«نقش آژانس در مذاکرات ایران و آمریکا» عنوان یادداشت روزنامه دنیای اقتصاد است. در این مطلب آمده است: رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، عصر دیروز چهارشنبه وارد تهران شد و با سیدعباس عراقچی وزیر امور خارجه و محمد اسلامی رئیس سازمان انرژی اتمی دیدار و گفت‌و‌گو کرد. گروسی همچنین امروز پنج‌شنبه با مسعود پزشکیان رئیس‌جمهور دیدار می‌کند. با پیشرفت در دور اول مذاکرات ایران و آمریکا در سلطان‌نشین عمان نقش فنی آژانس نیز به موازات این گفت‌و‌گو‌ها در حال پررنگ شدن است. با این حال چالش‌های فنی و تحولات سیاسی بر مذاکرات هسته‌ای میان ایران و آمریکا سایه افکنده است.

وطن امروز

زهرا متقی‌فر در مطلبی با عنوان «میانجی‌گری در سایه اعتماد» در روزنامه وطن امروز نوشته است: در جهان پس از ۲۰۱۸ بویژه با بازگشت تحریم‌های ثانویه آمریکا علیه ایران، پرونده مذاکرات میان تهران و واشنگتن بار دیگر به یکی از منازعات ژئوپلیتیک و محوری در غرب آسیا تبدیل شد. هرچند این ۲ کشور از زمان پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون درگیر تضاد‌های دامنه‌دار و عمیق سیاسی، امنیتی و ایدئولوژیک بوده‌اند، اما طی ۴ دهه گذشته، همواره کانال‌هایی برای ارتباط، مذاکره یا تبادل پیام بین آنها وجود داشته و کشور‌هایی با مختصات خاص، نقش میانجی‌گر و واسط را ایفا کرده‌اند. تجربه‌های تاریخی از جمله بدعهدی‌های مکرر آمریکا، فشار‌های تحمیلی و دشمنی آشکار این کشور، ایران را وادار کرده است در انتخاب میانجی‌گر، نه صرفا به ظاهر تسهیل‌کننده گفت‌و‌گو، بلکه به عنوان عنصری قابل اعتماد از منظر بررسی واقعیت‌های منطقه‌ای، دقت مضاعف اعمال کند. در این راستا انتخاب عمان به عنوان کانال اصلی گفت‌و‌گو میان ایران و آمریکا، نتیجه یک تحلیل عمیق و بررسی چندجانبه از بازیگران منطقه‌ای است. این انتخاب، برخلاف ادعا‌های رسمی درباره «بی‌طرفی» یا «فعالیت میانجیانه» قطر و حتی امارات در نقش نامه‌رسان، بازتاب‌دهنده آن است که تصمیم ایران مبتنی بر لزوم استفاده از یک میانجی‌گر که از نظر ژئوپلیتیک و دیپلماتیک، مستقل و ثابت‌قدم باشد، است. در سایه تاریخچه اعتمادسازی و تجربه‌های موفق گذشته، عمان به عنوان کشوری که در حفظ سکوت دیپلماتیک و مدیریت بحران‌ها خوب عمل کرده است، در نگاه ایران جایگاه ویژه‌ای دارد؛ در حالی که قطر به دلیل رویکرد نفاق‌مأبانه و امارات به دلیل هم‌راستایی ساختاری با پروژه‌های ضدایرانی و وابستگی به واشنگتن، بدرستی از دایره گزینه‌های قابل اعتماد خارج می‌شوند.

جمهوری اسلامی

در سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی با عنوان تحلیل سیاسی هفته آمده است: آغاز مذاکره ایران و آمریکا در عمان با هدف حل و فصل اختلافات، دقیقاً نیاز امروز جهان و حرکتی منطبق با اقتضائات مردم ایران بود که با واکنش مثبت بین‌المللی نیز همراه شد و نشان داد که حکمرانان، در مسیر تلاش برای جلب رضایتمندی مردم و حفظ پشتوانه‌های مردمی نظام قرار گرفته‌اند.

تأثیر این حرکت در ایجاد آرامش عمومی و ثبات در بازار مالی آنچنان بود که در یک روز باعث بازگشت ۱۵ درصد از ارزش پول ملی شد و ترمزی بر گرانی لجام‌گسیخته‌ای که شاهد آن بودیم، زد. امّا در پی این تحول چشمگیر و اصولی و در حالی که کشور در مسیر عبور از مقطعی حساس قرار دارد که در بالاترین سطح با منافع ملی گره خورده است، عده قلیلی در خارج و داخل به طور هماهنگ به دنبال سنگ‌اندازی و جوسازی علیه این تصمیم سنجیده و شایسته ملی بود. این عده که دقیقاً در طیف جنگ‌طلب‌ها، بهره‌وران از ادامه سیاست‌های تحریمی و ارائه‌دهندگان تهدیدنمایی منطقه‌ای و بین‌المللی از جمهوری اسلامی ایران قابل ارزیابی هستند، در شرایط کنونی که خواست قاطبه عموم مردم به جریان افتاده، مثل همیشه در مقابل اراده مردم قرار گرفتند.