به گزارش خبرنگار مهر، علی ملکی امروز در مراسم رونمایی از بسته اقتصاد نجات ایران (بنای ایران)، اظهار داشت: انتخابات ریاست جمهوری در کشور از نارساییهای مختلفی رنج میبرد که دو نارسایی اصلی آن یکی فقدان وجود نظام حزبی منجسم در کشور است. کاندیداهایی که از یک حزب برمی خیزند و مبتنی بر اندوخته و دانش آن حزب برنامه ارائه میدهند و با پشتیبانی حزب مربوطه در قدرت کار را اجرا کنند، میتوانند به علت یک چنین ساختاری متعهد به قولهای خود باشند، اما به دلیل ضعف نظام حزبی این فرصت از ما گرفته شده که کاندیداها از قبل به صورت منسجم راجع به کاری که میخواهند انجام دهند فکر کنند و در طول زمانی که در قدرت هستند دغدغه داشته باشند که نسبت به عملکردشان پاسخگو باشند و در آینده هم نسبت به عملکرد احساس تعهد کنند.
رئیس پژوهشکده سیاستگذاری دانشگاه صنعتی شریف افزود: به همین دلیل دورههای ریاست جمهوری منقطع و کوتاه مدت است و لذا کسانی که در این سمتها قرار میگیرند خیلی در فکر آن نیستند که باید ۲۰ یا ۳۰ سال آینده نیز نسبت به کارهایشان پاسخگو باشند.
ملکی گفت: مساله دوم زمان بسیار کوتاه ۳۰ الی ۴۰ روزه برای معرفی کاندیداها است که طی این مدت کوتاه قطعاً واقعیت درونی کاندیداها آشکار نمیشود تا مردم بتوانند در مورد آنها قضاوت کنند.
وی با بیان اینکه برنامههای کاندیداهای ریاست جمهوری تزئینی است نه واقعی، اظهار داشت: رویه برنامههای تزئینی به یک هنجار تبدیل شود و اغلب کاندیداها در طول دوران تبلیغات به این برنامههای تزئینی اکتفا میکنند و لذا شعار میدهند، بنابراین این برنامهها نسبت روشنی با عملکردشان در زمانی که در جایگاه مسئولیت قرار میگیرند ندارد.
ملکی گفت: ما در پژوهشکده سیاست گذاری در طول دوران مدیریتهای کشور همواره در مقام مشاوره و حل مساله به دولتها بدون هیچگونه جهت گیری سیاسی خاصی کمک میکنیم و نگاهمان به این قضیه ملی است. اما در این دوره به این فکر افتادیم که این مجموعه ایدهها و طرحها و برنامهها که در طول دوران ریاستهای جمهوری به دولتهای مختلف ارائه میدهیم را از قبل ارائه دهیم تا حداقل آن دو خلاء را جبران کند و ضمن اینکه بستری را فراهم کنیم تا بدینوسیله یک گفتمان اجتماعی برای ارائه برنامه واقعی به جای برنامه تزئینی کاندیداها ارائه شود.
وی افزود: برنامه بنای ایران بر چند اولویت متمرکز است و دولت باید در مسائل اصلی تمرکز کند و در شرایط فعلی کشور فرصت سعی و خطا کردن ندارد. در برنامه بنای ایران به ۵ محور تمرکز شده که این محورها تورم، تولید و اشتغال، فقرزدایی، ارتقا جایگاه بین المللی کشور و بحث فساد است و لذا نباید از این ۵ محور صرفنظر کرد و باید در مورد این ۵ بخش انسجام وجود داشته باشد و با برنامههای پراکنده نمیتوان به اهداف مورد نظر در این محورها دست یافت.
