به گزارش خبرنگار گروه حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس، ۱۸ سال پیش در چنین روزی، صدایی مهیب در محله پرجمعیت تل الفرانسیه ( تپه فرانسوی) واقع در شهر قدس فلسطین اشغالی، نگاه‌ها را به سمت خود خیره کرد.
دُرست در ۲۲ سپتامبر سال ۲۰۰۴ مصادف با اول مهر ۱۳۸۳، در حالی که همه مبهوت اتفاقی که هنوز اطلاع زیادی از آن نداشتند، شده بودند؛ بعد از دقایقی یگان‌های شهدای‌الاقصی شاخه نظامی جنبش فتح بیانیه‌ای به رسانه‌های جمعی سراسر دنیا فرستاد و مسئولیت این واقعه را برعهده گرفت.
به دنبال این بیانیه، مشخص شد دختری فلسطینی به نام «زینب علی عیسی ابوسالم» که تنها ۱۸ سال داشت، تصمیم می‌گیرد به دنبال انجام عملیات شهادت‌طلبانه، خود را وارد اتوبوسی که حامل صهیونیست‌ها بود، کند اما توسط پلیس رژیم صهیونیستی شناسایی شده و تصمیم می‌گیرد همانجا با انجام این عملیات، در حالی که خودش به شهادت می‌رسد با تکه‌های بدنش چند اشغالگر را نیز به خاک و خون بکشد.
تپه فرانسوی بعد از عملیات زینب ابوسالم
در این عملیات ۳۵۰ صهیونیست به شدت مجروح شدند و سه تن از این افراد به درک واصل شدند. زینب این مکان را از این جهت انتخاب کرده بود که روزانه تعداد زیادی از اشغالگران سرزمینش، خود را به این تپه می‌رساندند تا با اتوبوس‌های آنجا به شهرک‌های صهیونیست‌نشین بروند.
این دختر که اهل اردوگاه «عسگر» بود، هدفش ایجاد ناامنی برای کسانی بود که سال‌ها سرزمینش را اشغال کرده بودند و فلسطینی‌ها به لحاظ قوای نظامی و البته سیاسی، توان مقابله با آنها را نداشتند. به این سبب بود که تعدادی از جوانان این سرزمین مجبور بودند برای مقابله با آنها به خود کمربند انفجاری بسته و عملیات استشهادی انجام دهند تا به این طریق و با دست خالی با دشمن تا بن دندان مسلح، وارد مبارزه شوند.
شهیده زینب علی عیسی ابوسالم
بعد از شهادت زینب و انجام این عملیات، سوال بزرگی پیش روی صهیونیست‌ها قرار گرفت. اینکه آنها که مدعی، داشتن دستگاه‌های امنیتی و اطلاعاتی قوی هستند چگونه دختری، آن هم با ظاهری کاملاً عربی و با حجاب اسلامی توانسته خود را به یکی از کانون‌های پُر ازدحام صهیونیست‌ها در شهر قدس برساند؟
زینب پس از زنان دیگری مانند وفا ادریس، عندلیب طقاطقه، هنادی جرادات، ریم صالح الریالشی، هبه دراغمه، دارین ابوعیشه، آیات الاخرس ،توانست عنوان دهمین زن شهادت طلب فلسطینی را از آن خود کند.
تپه فرانسوی بعد از عملیات زینب ابوسالم
زنانی که به خاطر جبری که دشمنان برایشان رقم زده بودند، مجبور شدند، زندگی خود را رها کنند و پا به پای مردان مبارز فلسطینی با اسرائیلی‌ها بجنگند. حضرت روح الله(ره) در مورد چنین زنانی فرمودند: «ملتی که بانوانش در صف مقدم برای پیشبرد مقاصد اسلامی است، آسیب نخواهد دید. ملتی که بانوانش در میدان‌های جنگ با ابر قدرت‌ها و مواجه شدن با قوای شیطانی قبل از مردها در میدان حاضر شوند، پیروز خواهند شد.»
اشغالگرانی که در این عملیات به درک واصل شدند
بعد از سلسله عملیات‌های استشهادی که توسط مردان و زنان فلسطینی در سرزمین‌های اشغالی انجام شد، برخی انجام اینگونه عملیات را به لحاظ شرعی دچار ابهام کردند اما بنا بر فتوای اکثر علما، این عملیات دفاع از خود و جهاد واجب است. همانطور که امام خمینی(ره) در جای دیگری و در پاسخ به این سؤال که: اگر دشمن کافر صهیونیستی، منطقه‌ای از کشور اسلامی را اشغال نظامی کند و مسلمانان ساکن آن منطقه با علم بر اینکه اگر مقاومت کنند، زیان‌هایی برای آنان از قبیل زندان و بازرسی خانه‌ها و امثال آنها را خواهد داشت، آیا بر آنان واجب است که به دفاع از خود قیام کنند؟ و حتی در صورتی که یقین داشته باشند که دفاعشان منجر به شهادت خواهد شد، آیا بر آنان واجب است که مجاهدین اسلامی را که عملیات نظامی انجام می‌دهند، از جهت مادی ومعنوی کمک کنند یا خیر؟ می فرماید: «دفاع واجب است و بر مسلمانان لازم است آنها را کمک کنند.»
خانه زینب بعد از عملیات
با این که سر دادن در راه خدا برای شیعه مذهب، نه عجیب که احلی من العسل است! اما شرمندگی که نه، حس حقارت نفسمان را بند می‌آورد! وقتی یک دختر مسلمان فلسطینی، جهنم را برای آل صهیون در همین دنیا فراهم می‌کند و آتش خشم خداوند را چنان بر سر غاصبان قدس فرو می‌بارد که فجعلهم کعصف ماکول!
خدا نکند مردان حقیقی امت رسول الله چنین زنانی باشند! روی دیگر آتش خشم، شعله محبت است و این شعله آن چنان به دامن پاک فرشتگان فلسطینی می‌افتد که از آن پیکرهای پاک و آسمانی فقط سری برجای می‌ماند، آن چنان که از یاران حسین (ع) جز سرهایی بر نی، یادگاری باقی نماند!
سری که اینگونه جا ماند!
پایان پیام/
