هاجر صفرزاده که فینال مسابقات پارادوومیدانی دوی ۲۰۰ متر را با کسب جایگاه چهارم به پایان رساند، در مورد عملکردش توضیح داد: خدا رو شکر در این ماده که ماده تخصصی من نیست به فینال راه پیدا کردم، اما شرمنده‌ام که مدال نگرفتم.

وی تصریح کرد: خیلی تلاش کردم، اما هر کار کردم نشد به نتیجه برسم و شاید واقعا قسمت این بوده است.

صفرزاده به مشکلی که پیش از آغاز رقابت فینال با آن مواجه شد، اشاره کرد و گفت: پیش از آغاز مسابقه متوجه شدم که سه تا از میخ‌های کفشم جدا شده است. تا حالا سابقه نداشت که با چنین مشکلی مواجه شوم، همیشه کفش اضافه یا میخ اضافه داشتم، اما نمی‌دانم چه حکمتی داشت که قبل از مسابقه همه اینها را از کیفم درآوردم.

وی ادامه داد: اول اجازه مسابقه به من ندادند، اما بعد خیلی با زحمت سه میخ برای کفش من پیدا کردند که اصلا مناسب کفش من نبود. با این حال سعی کردم بهترین نتیجه را بگیرم.

پارادوومیدانی کار ایران تاکید کرد: شاید اگر کمی دیگر تلاش می‌کردم، می‌توانستم مدال بگیرم، اما واقعا در حین مسابقه تمام تلاشم را کردم، رکورد خوبی را هم زدم، اما گاهی وقتی خدا نمی‌خواهد واقعا نمی‌شود.

صفرزاده در پایان با بیان اینکه من عادت کردم وقتی خدا نمی‌خواهد باز هم شاکر باشم، گفت: از همه رقیبانم در بازی‌های پارالمپیک کوچکتر بودم. آنها از ۳۰ سال به بالا بودند، خوشحالم که با ۲۴ سال سن مدال نقره ۴۰۰ متر را گرفتم و در ۲۰۰ متر هم جایگاه خوبی بگیرم.