به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، محققان از طراحی و ساخت حسگرهایی خبر دادند که می‌تواند پیشرفت ورزشکاران به هنگام ورزش را بررسی کند و از حرکات ورزش آنها نیرو تولید کند.

این حسگرها به شکل خالکوبی های موقت بر روی بدن ورزشکاران قابل نصب هستند. خبر و توضیحات این اختراع در جلسه سالانه "انجمن آمریکایی شیمی" مطرح شد. این انجمن بزرگ‌ترین انجمن علمی دنیا محسوب می‌شود. این حسگر میزان لاکتات را در عرق خارج شده از بدن مشخص می‌کند.

دکتر ونژائو جیا در این باره می‌گوید: لاکتات یکی از مهم‌ترین نشانه‌هایی است که می‌تواند چگونگی انجام ورزش و میزان کارایی ورزشکار را مشخص کند. به طور کلی هر چقدر ورزش شدیدتر باشد بدن بیشتر لاکتات تولید می‌کند. به هنگام انجام ورزش شدیدتر بدن به انرژی بیشتری احتیاج دارد، بنابراین پروسه گلیکولیز در بدن آغاز می‌شود که لاکتات و انرژی تولید می‌کند.

ورزشکاران حرفه‌ای میزان لاکتات بدن را به هنگام ورزش اندازه‌گیری می‌کنند تا میزان آمادگی جسمانی و سطح تمرین آنها ارزیابی شود. پزشکان نیز میزان لاکتات بدن بیماران را برای مطلع شدن از بیماری‌های همچون بیماری قلبی و تنفسی اندازه‌گیری می‌کنند. در حال حاضر اندازه‌گیری لاکتات کمی سخت است، زیرا باید از ورزشکاران خون گرفته شود و مورد آزمایش قرار گیرد.

در روش جدید راهی آسان‌تر برای اندازه‌گیری لاکتات به کار می‌رود. حسگر لاکتات بر روی یک صفحه خالکوبی موقت روی پوست ورزشکار نصب می‌شود. این حسگر آنزیم‌هایی دارد که کلسترول‌های لاکتات را آزاد می‌کند و جریان الکتریکی را تولید می‌کند. باتری‌های بیولوژیک به این حسگرها متصل می‌شوند و انرژی را از آنها می‌گیرند.

این حسگرها و باطری‌ها بر روی پوست بدن 15 ورزشکار آزمایش شدند و از هر ورزشکار میزان متفاوتی انرژی تولید شد. محققان معتقدند که این تفاوت به دلیل آمادگی‌های جسمانی متفاوت، خستگی زودتر و غیره است. حداکثر انرژی که در یک فرد با آمادگی جسمانی پایین تولید می‌شود، 70 میکرو وات در هر سانتیمتر مربع از پوست است.

جیا می‌گوید: میزان انرژی تولید شده زیاد نیست، اما ما در تلاش هستیم تا این مقدار را افزایش دهیم. بنابراین می‌توان با این انرژی به دست آمده دستگاه‌های الکترونیکی کوچک را شارژ کرد. الکترودهای به کار رفته در دستگاه در حال حاضر کوچک هستند. باطری‌های بیولوژیک نسبت به باطری‌های دیگر برتری‌هایی دارند. این باطری‌ها زودتر شارژ می‌شوند، به روش‌های جدیدتری شارژ می‌شوند و امن‌تر هستند، زیرا منفجر نمی‌شوند یا مواد سمی از آنها بیرون نمی‌ریزد. می‌توان از باطری‌های بیولوژیک در آینده برای کارهای مختلف استفاده کرد.

ا‌نتها‌ی پیا‌م