محسن راز افشا متخصص روان پزشکی با اشاره به نقش وراثت و تغذیه در شکل گیری هوش کودکان می‌گوید: عوامل بسیاری در تولد یک کودک با هوش نقش دارد از جمله وراثت، شرایط محیطی مادر در دوران بارداری و پس از زایمان، تغذیه، وسایل بازی محرک سیستم‌های عصبی و حسی و نحوه گفت‌وگو والدین در به متحرک آوردن سیناپس‌های عصبی نوزادان، همگی در افزایش هوش کودک تاثیر گذار هستند در حالی که بسیاری از والدین فکر می‌کنند که هوش کودکان قابل افزایش نیست ولی نکته‌ حائز اهمیت این است که مادر با داشتن تغذیه مناسب می‌تواند هوش فرزند خود را در سطح خوب و متناسبی حفظ کند و با انجام تست‌های هوشی که در سنین کم صورت می‌گیرد برای افزایش هوش فرزندش برنامه ریزی کند.

از سوی دیگر بسیاری از متخصصان تغذیه بر این باور هستند که داشتن رژیم‌های غذایی متفاوت و قرار دادن برخی مواد غذایی در رژیم غذایی مادران باردار به داشتن کودکی تیز هوش کمک نمی‌کنند بلکه باعث آن می‌شود که مادران فرزندانی سالم در سطح هوشی متوسط به دنیا آورند. عامل تغذیه هرچند کمک بسیاری در شکل گیری تیز هوشی کودکان نمی‌کند ولی نقش موثری در کاهش کند ذهنی و عقب ماندگی نوزادان را دارد.

راز افشا در خصوص شرایط محیطی پرورش کودکان تیز هوش گفت: شرایط بسیاری از جمله عدم قرار گیری کودک با مواد سربی موجود در وسایل بازی و قرار گرفتن کودکان در محیط‌های اجتماعی با همسالان و همبازی‌های خود در پرورش یک کودک تیز هوش موثر است از سوی دیگر عواملی چون سالم به دنیا آوردن نوزاد، دوران شیردهی کامل و سالم توسط مادر، محیط، آب و هوای پاک و همچنین تهیه وسایل آموزشی که محرک سیستم عصبی کودکان است در افزایش روند رشد کودکان تیز هوش اثر می‌گذارد.

با توجه به برگزاری آزمون‌های هوشی که در مدارس تیزهوشان انجام می‌شود در برخی مدارس شاهد آن هستیم که میان بسیاری از دانش آموزان عادی و تیز هوش تبعیض و تمایزی به وجود می‌آید که منجر به غرور و اعتماد به نفس کاذب در میان دانش آموزان تیزهوش و کاهش اعتماد به نفس در دانش آموزان عادی می‌شود. حال آنکه برگزاری تست‌ها و آزمون‌های ناصحیح هوش و نبود معیارهای دقیق و علمی برای تشخیص تیزهوشان این مدارس را تبدیل به مکانی برای سود جویی افراد کرده است و والدین بدون توجه به این معیار‌ها اقدام به ثبت نام فرزندان خود می‌کنند.

امروز شاهد افزایش تعداد افراد تیز هوش نسبت به گذشته هستیم در حالی که هیچ گونه آمار دقیقی در مورد وضعیت افراد تیز هوش در سال‌های قبل نداریم، زیرا نسبت جمعیت از گذشته تا به امروز تغییر کرده است و نمی‌توانیم بگوییم که هیچ گونه رابطه‌ای بین تیز هوشی و غیر عادی بودن وجود ندارد تفاوت افراد عادی با افراد تیز هوش در درجه اول میزان هوش آنهاست نه در نوع انسان بودن و تنها تفاوت در میزان هوش افراد است که بسته به عوامل ژنتیکی، وراثت و تغذیه تغییر می‌کند؛ ورود فناوری‌های نوین و قرار گیری آن‌ها در دست تمامی اقشار جامعه باعث آن شده است که خلاقیت‌ها و استعداد افراد با یکدیگر تبادل شود و بتوان هوش و استعداد افراد را در چگونگی استفاده از فناوری‌های نوین تشخیص دهیم و میان هوش افراد با یکدیگر در زمان و سنین مختلف تفاوت قائل شویم.

نکته‌ای که در آخر باید به آن پرداخت عدم توجه شورای عالی آموزش و پرورش در خصوص تحصیل کودکان تیز هوش زیر ۶ سال و عدم امکانات کافی و قابل دسترس در اختیار افراد تیز هوش است که منجر به تحصیل این افراد در گروه سنی نامتناسب و حتی خارج از کشور شده است از سویی منع تحصیل کودکان زیر ۶ سال تا حدی صحیح می‌باشد زیرا کودکان به‌ همان میزان که نیازمند یادگیری و پرورش هوش خود هستند به‌ همان میزان نیز نیازمند بازی و تفریحات مناسب با همسالان و همبازی‌های خود می‌باشند و این در حالی است که مسئولان و مدیران باید به فکر ایجاد مدارس متناسب با ضریب هوشی این افراد باشند تا در زمان و موقعیت مناسب بتوانند از هوش و استعدادهای ذاتی خود استفاده کنند.

انتهای پیام/