نادر صادقیان در گفتگو با خبرنگار مهر، با بیان اینکه محدودیت فعالیت نهادهای مدنی در ایران یک بحث ساختاری است، افزود: سازمان های مردم نهاد نقش مهمی در روند توسعه کشور دارند و این تشکل‌ها باید حد فاصل ملت و دولت باشند. به طور تاریخی قدرت این نهادها در کشورهای در حال توسعه به شدت کمتر از دولت است زیرا ظرفیت و توان بالقوه جامعه در نبود سازمان های مردم نهاد به فعلیت در نمی آید. همچنین توازن قدرت میان دولت و تشکل‌های اجتماعی وجود ندارد و ساختارهای دولتی جای ایفای نقش سازمانهای مردم نهاد را تنگ می کنند.
وی با اشاره به آمارهای ارائه شده در خصوص افزایش تعداد سازمان های مردم نهاد در چند سال گذشته، خاطرنشان کرد: توسعه کمی سازمان های مردم نهاد امری قابل تقدیر است اما متاسفانه هنوز تشکل‌های اجتماعی در کشور ما تا حدی «دولت ساخته» هستند. توسعه اجتماعی به عنوان پیشروترین وجه توسعه در سایه قدرت گرفتن نهادهای مدنی شکل می گیرد. در دهه گذشته شاهد تضعیف نهادهای مدنی بودیم و کارآمدی و نقش این سازمانهای مردم نهاد در همه زمینه ها کاهش یافته است.
این جامعه شناس تاکید کرد: افغانستان بیش از کشور ما سازمان مردم نهاد دارد و آمریکا دو دهه قبل بیش از ۱۱ میلیون سازمان مردم نهاد فعال داشت. این در توسعه همه حوزه ها از اقتصادی و تجاری تا اجتماعی، فرهنگی و علمی موثر است. این در حالی است که بوروکراسی در کشور ما بسیار پیچیده است و موجب بی اعتمادی جوانان به دولت می شود و این وضعیت باید اصلاح شود.
صادقیان با بیان اینکه دولت نباید وارد موضوع ساماندهی نهادهای اجتماعی شود، اضافه کرد: باید فرآیندهای ارائه مجوز به سازمانهای مردم نهاد کاهش یابد. امروز وقت و انرژی زیادی از جوانان برای گرفتن مجوز به هدر می رود و انگیزه ها کم می شود. دولت باید یک نظارت حداقلی بر فعالیت جوانان داشته باشد تا اگر جایی تخلفی از قوانین کشور صورت گرفت وارد عمل شود. به طور کلی ساماندهی نهادهای مدنی باید توسط جامعه انجام شود و دولت ناظر باشد.
وی با اشاره به تشکیل مجمع ملی جوانان، گفت: مجمع ملی جوانان باید به عنوان مرجع تصمیم گیری در خصوص فعالیت‌های داوطلبانه جوانان مطرح شود و دخالت دولت در این زمینه را به حداقل برساند. البته اصل و اساس این مجمع باید در قانون پیش بینی شود تا شاهد رسمیت بخشیدن به تصمیمات آن باشیم. دامنه اختیارات مجمع باید تعریف شود و قدرت تصمیم گیری و اجرا باید به طور واقعی به جوانان واگذار شود تا سازمان های مردم نهاد به مقوله قدرت وارد شوند و مجزا از دولت، نه در برابر دولت عمل کنند. تنها در این شرایط است که سازمان های مردم نهاد می توانند زمینه ساز توسعه کشور باشند.
