جرج ایوانف رئیس جمهوری این کشور در واکنش به توافق نخست وزیرش با الکسیس سیپراس گفت: «من هرگز هیچ فشار و تهدیدی را نمی‌پذیرم. باید اعلام کنم که هرگز چنین توافق بدی را امضا نخواهم کرد.»

پیشتر اعلام شده بود که سران دو کشور برای تغییر نام جمهوری مقدونیه به «مقدونیه شمالی» توافق کردند.

مقدونیه از زمان استقلال از یوگسلاوی در سال ۱۹۹۱ نام «جمهوری مقدونیه یوگسلاوی سابق» را بر خود داشت اما یونان به دلیل نگرانی از ادعاهای ارضی همسایه جدید، از به رسمیت شناختن این کشور نوظهور با این نام، خودداری می‌کرد.

آتن در بیش از ربع قرن گذشته مانع از عضویت مقدونیه در سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) و اتحادیه اروپا شده بود. هر دو نهاد برای پذیرش اعضای جدید به اتفاق آرا نیاز دارند.

بخشی از مناطق شمالی یونان مقدونیه نام دارد. تسالونیکی، دومین شهر یونان در این منطقه قرار دارد. بسیاری از شهروندان و سیاستمدران یونان نسبت به مقدونیه نظر مساعدی ندارند و این کشور را بخشی از تمدن و فرهنگ و قلمروی سرزمینی تاریخی خود می‌دانند. یک روز پس از اعلام توافق، خبرگزاری فرانسه گزارش کرد که این تصمیم دولت الکسیس سیپراس، شهروندان یونان را نسبت به دیپلماسی آتن، دو پاره کرده است.

مشابه این وضعیت در مقدونیه هم حاکم است و بسیاری از احزاب سیاسی این کشور تاریخی اما نوظهور، با دیده شک و تردید به آن می نگرند.

توافق دو دولت برای تغییر نام کشور مقدونیه باید به تصویب پارلمان‌های یونان و مقدونیه برسد و جمهوری مقدونیه کنونی باید قانون اساسی خود را برای اجرایی کردن، اصلاح کند.

جمهوری مقدونیه از سال ۱۹۹۳ به عنوان عضوی از سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته شده و ۱۴۰ کشور، از جمله روسیه و ایالات متحده آمریکا آن را به رسمیت می شناسند.