بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ اجْعَلْ صیامی فیهِ بالشّکْرِ والقَبولِ علی ما تَرْضاهُ ویَرْضاهُ الرّسولُ مُحْکَمَةً فُروعُهُ بالأصُولِ بحقّ سَیّدِنا محمّدٍ وآلهِ الطّاهِرین والحمدُ للهِ ربّ العالمین.

ارزش طاعت

شرح دعای روز سی ام ماه مبارک رمضان

خدایا قرار بده روزه مرا در این ماه مورد قدردانی و قبول بر طبق خوشنودی تو و پسند رسول تو باشد و استوار باشد فرعش بر اصل به حق آقای ما محمد و خاندان پاکش و ستایش خاص پروردگار جهانیان است.

ارزش هر طاعت به مقبولیت آن است. تا نماز ما قبول نشود ارتقا نمی­یابد و بالا نمی­رود تا روزه ما پذیرفته نشود اثرگذار نیست و ارجی و اوجی ندارد قبول اعمال به نیت و اخلاص و تقید وعبودیت در برابر خداست.

سی روز روزه گرفتیم و نماز به پا داشتیم امروز از او می­خواهیم روزه­مان را مقرون به شکر و قبول قرار بده و آن­گونه که تو و رسولت از آن راضی باشند.

آری، خداوند روزه­ای را ارزش می­نهد و می­پذیرد که آمیزه­ای از پرهیز و ایمان باشد. در این حال شکر و سپاس الهی نسبت به عبادت بنده، همان مهر قبول اوست او آن­هنگام طاعت را قبول می­کند که «خداپسند» باشد الگوگیری از سنت­های او اطاعت و رضایت خدا را به همراه دارد.

طاعت و عبادتی که آلوده گناه باشد ارزشی ندارد دهانی که به روزه بسته شده اما به غیبت و تهمت همواره گشوده است، مهر روزه را هم شکسته!

شنیده­ایم زنی زبان به غیبت گشود در حالی که روزه بود، پیامبر فرمود: برو بخور! دیگر روزه نیستی!

از خدا می­طلبیم دل و زبان­مان را از گناه دور بدارد و روزه ما را مقبول و مورد رضایت خود پیامبر و اهل­بیتش قرار دهد. و مهر «شکر» و «قبول» آن­ها را بر آن ثبت کند.