خبرگزاری ایرنا: تحقیق دانشمندان نشان می دهد که کبوترهای چاهی پس از دو هفته آموزش می توانند بافت سالم را از سرطانی حتی در تصاویری که پیش از آن ندیده بودند به درستی تشخیص دهند.



متخصصان آسیب شناسی (پاتولوژی) و رادیولوژی سال ها آموزش می بینند تا مهارت لازم را برای تشخیص سرطان به دست آورند اما مطابق یک تحقیق علمی، کبوترها پس از دو هفته آموزش توانسته اند چنین قابلیت هایی را نشان دهند.



سیستم بینایی کبوترها به انسان شباهت دارد و مغز آنها با اینکه بزرگتر از نوک انگشت نیست، قابلیت هایی باورنکردنی دارد.



پروفسور آرتور واسرمن، استاد دانشگاه آیووا و یکی از نویسندگان این تحقیق، می گوید: کبوترها می توانند افراد و حالت های چهره آنها، حروف الفبا، کپسول های دارویی خراب و حتی نقاشی های مونه یا پیکاسو را تشخیص دهند.



حافظه بصری آنها هم بسیار تحسین برانگیز است، ثابت شده که آنها می توانند بیش از 1800 تصویر را به خاطر بسپارند.



همین ویژگی ها بود که محققان را به فکر انداخت کبوترهای چاهی را در معرض امتحانات پزشکی قرار دهند.



ابتدا تصاویر میکروسکوپی بافت سرطانی و سالم سینه را به آنها نشان دادند و هر بار که تشخیص درست بود، خوراکی جایزه گرفتند.پس از دو هفته آموزش، دقت تشخیص کبوترها به 85 درصد رسید. چون کبوترها توانستند بافت سالم را از سرطانی حتی در تصاویری که پیش از آن ندیده بودند به درستی تشخیص دهند.



**کبوتر در حال تشخیص آسیب شناختی

در زمینه این رفتار، احتمال رفتار طوطی وار و کوروکورانه منتفی بود چون آنها تصاویری را که قبلا ندیده بودند با استفاده از تعمیم آنچه یاد گرفته بودند، به خوبی تشخیص می دادند.



کبوتر ها حتی با دیدن تصاویری با درجات مختلف درشت نمایی و رنگ های گوناگون و حتی در تصاویر سیاه و سفید، باز هم بافت سالم را از سرطانی به درستی تشخیص می دادند.



پژوهشگران در بخشی دیگر از تحقیق خود، تشخیص گروهی کبوترها را هم بررسی کردند؛ وقتی تشخیص چهار کبوتر را در هر مورد در نظر گرفتند، دقت این تشخیص جمعی به 99 درصد رسید.

پس از درس آسیب شناسی عملی و تشخیص بافت میکروسکوپی، نوبت به درس رادیولوژی و تشخیص ماموگرافی رسید.



در این بخش، کبوترها باید رسوبات بسیار کوچک کلسیم را در بافت پستان تشخیص می دادند. این رسوبات، می توانند نشانه تغییرات بافتی پیش از سرطان باشند.کبوترها در این مورد هم توانایی های تشخیصی خود را ثابت کردند.اما وقتی از کبوترها خواسته شد تا توده های مستعد سرطان را از توده های مشکوک تفکیک کنند- کاری که برای انسان هم دشوار است- موفقیتی نداشتند.



با این حال محققان معتقدند موفقیت یا عدم موفقیت کبوترها در تشخیص بافت میکروسکوپی یا تصاویر طبی، کمک می کند تا بفهمیم انسان چگونه می تواند این تصاویر را درک کند.

آگاهی از این موضوع ممکن است هم در آموزش پزشکی و هم در چگونگی تجزیه و تحلیل روش های تشخیص مفید باشد.



پیش از این، توانایی سگ ها در استشمام بوی سرطان های مختلف و توانایی موش خرمای بزرگ کیسه دار آفریقایی در تشخیص سل ثابت شده بود.اما پژوهشگران تحقیق اخیر می گویند هنوز چنین نقشی را برای کبوترها در نظر ندارند.



البته آنها معتقدند کبوترها می توانند به محققان و مهندسان کمک کنند دستگاه هایی بسازند که سرطان را از روی تصاویر میکروسکوپی بافت ها یا بر مبنای روش های تصویر برداری تشخیص دهند.

این دستگاها را می توان هم برای آموزش پزشکان به کار گرفت و هم برای بالا بردن دقت تشخیص آنها مورد استفاده قرار داد.



تشخیص های پاتولوژی یا رادیولوژی چون به آموزش بسیار طولانی نیاز دارند تشخیص های گرانی هستند. با این حال، شاید کبوترها در آینده روش های تشخیص ارزان تری را در اختیار بیماران بگذارند.