مسعود سهیلیان متخصص چشم در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران گفت: پیوند قرنیه در فرد داوطلب زمانی انجام می‌شود که در قرنیه او اختلالی ایجاد شده باشد . این اختلالات ممکن است به دلیل عفونت‌هایی مانند تبخال و همچنین خشکی چشم ( به دلیل کاهش اشک چشم )، قطع عصب بینایی و آسیب به پرده چشم که دید از بین می‌رود ایجاد می‌شوند.

وی ادامه داد: بیماری قوز قرنیه نیز که زمینه ژنتیکی داشته، منجر به آستیگمات زیاد در چشم فرد شده که در این صورت نیاز به پیوند قرنیه وجود دارد. همچنین وارد شدن ضربه به چشم باعث آسیب به چشم نشده و در صورت ترمیم، اسکار باقی‌مانده بر روی قرنیه، پیوند قرنیه را ضروری می‌کند.

وی خاطرنشان کرد: تبخال در چشم که یک عامل ویروسی و میکروبی است در صورت ایجاد به فرد احساس وجود یک جسم خارجی را در چشم می‌دهد. از جمله علائم تبخال می‌توان به درد، قرمزی، احساس شن رفتگی در چشم، گریز از نور اشاره کرد، که در این صورت فرد باید سریعا به پزشک مراجعه کرده و تحت معاینه قرار گیرد. تبخال باعث کور شدن قرنیه می‌شود. تکرار تبخال منجر به ایجاد لک روی قرنیه شده و دید بیمار از بین می‌رود که باید پیوند قرنیه صورت گیرد.

سهیلیان اظهار داشت: پیوند قرنیه در سنین خیلی بالا به خصوص زمانی که بیمار با کاهش میزان اشک مواجه است و قدرت ترمیم بالایی ندارد، بهتر است انجام نشود. بهترین زمان عمل دهه دوم زندگی است.

وی اذعان داشت: قرنیه را می‌توان با قرنیه چشم انسان فوت شده تعویض کرد. جراح، قرنیه پیوندی را به شکل دایره از چشم مرده خارج کرده و به چشم زنده پیوند می‌زند.

وی در پایان گفت: ممکن است قرنیه پیوندی مشکلاتی از جمله تورم،‌ قرمز شدن چشم و عفونت ایجاد کند و منجر به دفع پیوند شود.

انتهای پیام/