به گزارش ایسنا، بازگشت المپیکی‌ها به تیم ملی و قهرمانی تیم نوجوانان در مسابقات قهرمانی آسیا از جمله اتفاقات خوبی بود که در پایان سال 92 برای وزنه‌برداری رخ داد. شاید تصور می‌شد وزنه‌برداری در سال 93 روزهای پر مدال و البته کم حاشیه‌ای داشته باشد اما بر خلاف تصورات اتفاقات عجیب زیادی در انتظار خانواده وزنه برداری بود.

شروع کار با مثبت شدن 4 تست دوپینگ

آغاز سال 93 برای پولاد سرد با مثبت شدن تست دوپینگ 4 وزنه‌بردار نوجوان همراه بود. اینکه دوپینگ کردن در وزنه برداری به رده های پایه کشیده شده، اتفاق ناگواری برای فدراسیون محسوب می شد و خیلی ها آن را زنگ خطری برای وزنه برداری ایران عنوان کردند.

هنوز تب این اتفاق فروکش نکرده بود که فدراسیون جهانی وزنه برداری ، ایران را 100 هزار دلار جریمه کرد تا شوک جدیدی به فدراسیون وارد شود آن هم در شرایطی که فدراسیون به دلیل مشکلات مالی نتوانسته بود حداقل امکانات را برای آغاز اردوی بزرگسالان فراهم کند.

حاشیه‌های مثبت شدن تست دوپینگ 4 نوجوان آن قدر ادامه دار بود که اولین ترکش آن متوجه تیم جوانان شد به طوری که پس از این اتفاق اردوی تیم ملی جوانان به بهانه امتحانات مدارس و دانشگاه ها به طور کامل تعطیل شد و جوانان باز هم شانس حضور در مسابقات جهانی را از دست دادند.

دومین ترکش این ماجرا این‌بار به خود نوجوانان اصابت کرد. در حالی که دو وزنه بردار نوجوان باید خود را برای حضور در المپیک نانجینگ آماده می کردند بلاتکلیف بودند و تا زمان اعزام به بازیها زیر دست مربیان مختلف تمرین کردند و در نهایت نیز با هدایت جورج زالای با دستان خالی به کشور بازگشتند.

دو مدال، نهایت کار وزنه برداری در اینچئون

بزرگسالان که برای بازی های آسیایی و مسابقات جهانی آماده می شدند، تنها امید فدراسیون برای رقم زدن روزهای خوب در وزنه برداری بودند اما در بازی های آسیایی نه تنها طلسمی شکسته نشد حتی کاروان وزنه‌برداری با دست خالی‌تر نسبت به بازی های آسیایی گوانگجو به خانه بازگشت و وزنه‌برداری نتوانست پس از سالها صاحب بیش از یک مدال طلا شود.

سلیمی در روز آخر رقابتهای وزنه‌برداری با رکوردشکنی هایی که انجام داد اندکی توانست از تلخی نتایج ضعیف وزنه برداری به ویژه اوت شدن نایب قهرمان المپیک(نواب نصیر شلال) بکاهد.

از دست رفتن عنوان قوی‌ترین مرد جهان

پس از اینچئون به فاصله 40 روز ملی پوشان باید برای رویداد بزرگتری حاضر می شدند که اولین مرحله کسب سهمیه المپیک ریو نیز بود. با توجه به عملکرد ملی پوشان در بازیهای آسیایی چندان نمی شد بر روی نتایج درخشان حساب کرد. تنها امید قرار گیری ایران بین 6 تیم اول مسابقات و گرفتن نصف سهمیه بود.

که البته این اتفاق افتاد و ایران توانست در رده ششم قرار بگیرد تا نیمی از مسیر کسب سهمیه کامل المپیک را با موفقیت طی کرده باشد. رده بندی تیمی نیز ایران بر خلاف دو سال قبل از رده سوم به هفتم جهان سقوط کرد.

اتفاقات تلخ وزنه برداری با مقام نایب قهرمانی بهداد سلیمی و اینکه برای دو سال متوالی عنوان قوی ترین مرد جهان به روسلان آلبگوف روس رسید کامل شد. سلیمی بر خلاف بازی های آسیایی در صحنه مسابقات جهانی عملکرد خوبی از خود نشان نداد و در حالی که سرود کشور روسیه در سالن نواخته می شد او تنها کاری که از دستش بر می آمد اشک ریختن بود.

بر خلاف سلیمی کیانوش رستمی عملکرد بسیار خوبی داشت و توانست عنوان قهرمانی جهان را به خود اختصاص دهد تا از معدود اتفاقات روشن وزنه‌برداری در سال 93 رقم بخورد.

خداحافظی با کرسی دبیر کلی آسیا پس از 12 سال

موج جدید اتفاقات جدید پس از دو ماه هنگام انتخابات کنفدراسیون وزنه برداری آسیا رخ داد. رضازاده و علی مرادی هر دو برای پست های نایب رییسی و دبیر کلی کاندیدا شدند که البته این کاندیدا شدن حاشیه‌های زیادی را نیز به همراه داشت. مرادی از اینکه رضازاده او را به عنوان نماینده ایران معرفی نکرده گله مند بود و رضازاده نیز می گفت دو نفر از یک کشور در پست های اجرایی نمی توانند کاندیدا شوند.

در نهایت نتیجه انتخابات این شد که دبیر کلی آسیا پس از 12 سال از دست ایران رفت و علی مرادی دیگر جایی در کنفدراسیون آسیا نداشت. رضازاده نیز به حضور در کمیته اجرایی اکتفا کرد.

البته در ادامه سریال لغو اعزام رده های پایه به مسابقات برون مرزی، تیم های ملی نوجوانان و جوانان ایران به مسابقات قهرمانی آسیا اعزام نشدند و فدراسیون تنها توجیهی که در مقابل این اتفاق آورد این بود که زمان مسابقات دیر اعلام شده بود!

کشمکش رضازاده و وزارت ورزش بر سر دو شغله بودن

با وجود اینکه دوره ریاست حسین رضازاده در فدراسیون وزنه برداری پنجم اسفند ماه تمام می شد، وزارت ورزش از دی ماه ثبت نام کاندیداها را آغاز کرد که در نهایت 10 نفر برای احراز پست ریاست ثبت نام کردند. رضازاده، کوروش باقری، علی مرادی، کریم پورکیان و احمد سعادتمند شاخص ترین نفرات بودند. بحث اصلی در مورد انتخابات فدراسیون وزنه برداری دو شغله بودن رضازاده بود و اینکه وزارت ورزش بر موضع خود یعنی استعفای رضازاده از شورای شهر در صورت شرکت در انتخابات پافشاری می کرد.

از طرفی رضازاده نیز به دنبال گرفتن مجوزهای لازم بود تا بتواند در هر دو پست باقی بماند. کشمکش رضازاده و وزارت ورزش پای اظهار نظر های خیلی ها را به میدان باز کرد تا اینکه در پنجم اسفند ماه رضازاده از فدراسیون رفت و وزارت ورزش نیز بلافاصله حسن طباطبایی مدیر مجموعه کشوری را به عنوان سرپرست معرفی کرد.

در این میان بحث انتخابات موضوع داغ این روز های وزنه برداری است و پافشاری های طرفین یعنی رضازاده و وزارت ورزش بر مواضع خود ادامه دارد. با پایان یافتن تعطیلات نوروز و برگشتن کارها به روال خود باید دید این ماجرا چه پایانی خواهد داشت و باز هم شاهد حضور رضازاده در کنار پولاد سرد خواهیم بود یاخیر.

انتهای پیام