احسان امینیان در گفتگو با ایسنا درباره‌ی عملکرد خود در بازیهای ساحلی آسیا و اینکه چرا نتوانست جایگاهی بهتر از بیستمی بازی‌ها را بدست آورد، اظهار کرد: یک ورزشکار حرفه‌ای در ایران سالی دو یا سه مرتبه به اوج آمادگی بدنی می‌رسد. ما هم اوج آمادگی خود را برای بازیهای آسیایی اینچئون گذاشته بودیم و تا دقیقه 90 مشغول تمرین بودیم اما تقریبا 2 هفته قبل از اعزام به بازیها سه گانه را خط زدند، با این رویکرد که رشته‌هایی را اعزام می‌کنند که مدال‌آور و یا اینکه نزدیک به کسب مدال باشند. درحالی که در ورزش حرفه‌ای به طور 100 درصد نمی‌توان گفت تیمی که اعزام می‌شود مدال می‌آورد یا نه. از طرفی رشته هایی مانند شنا، ژیمناستیک، جودو و حتی فوتبال کدام نزدیک به کسب مدال بودند؟ در کل با اعزام نشدن به بازیهای آسیایی مجبور شدیم برنامه تمرینی مان تغییر کند و اوج آمادگی خود را برای بازیهای ساحلی بگذاریم.

وی ادامه داد: فکر می‌کردم مانند دوره‌ی قبل بازیهای ساحلی که یازدهم شدم این دوره هم در همان حدود قرار بگیرم اما در پوکت آن طور که انتظار داشتم عمل نکردم زیرا در کل ما یک ماه و نیم در اردو بودیم در حالی که ورزشکار حرفه‌ای باید بیشتر وقت خود را در اردو باشد، مانند ووشوکاران که هر موقع من به مجموعه آزادی رفتم در اردو بودند، بنابراین یکی از فاکتورهای موفقیت این است که اردوها قطع نشود. از سوی دیگر بر خلاف اینکه تصور می‌شد بازیهای اینچئون سطح بالاتری داشته باشد اما در آن رقابتها تنها 23 نفر شرکت کردند و د ربازیهای ساحلی پوکت 43نفر حاضر بودند و سطح بالاتری داشت. کمبود تجهیزات و امکانات هم چاشنی آن شد تا نتوانم جایگاهی مانند دوره قبل بدست آورم.

امینیان با بیان اینکه با شرایطی که سه گانه کاران ایران دارند، نمی‌توان با قدرت‌های برتر آسیا رقابت کرد. گفت: کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش انتظار دارند سه گانه خودش را نشان دهد تا بعد بودجه تزریق کنند و به این رشته ورزشی اهمیت دهند. اما رقبای اصلی ما از 5 کشور ژاپن، کره، چین، هنگ‌کنگ و قزاقستان هستند و طبق آنالیزی که برروی ورزشکاران این پنج کشور انجام دادیم متوجه شدیم ورزشکاران آنها در کمترین حضورشان درمسابقات سال 2014 در 7 تا 9 مسابقه شرکت کرده‌اند که شامل کاپ‌های آسیایی و جهانی بوده است. اما ما در سه گانه از اوایل سال 2013 تاکنون تنها در بازیهای ساحلی پوکت شرکت کرده‌ایم، بنابراین با این شرایط چطور می‌توانیم با سه گانه کاران برتر ژاپن و کره که 20 تا 22 مسابقه در طول سال شرکت می‌کنند رقابت کنیم؟

وی ادامه داد: کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش می‌گویند سه گانه خودش را نشان دهد تا آنها مطمئن شوند و به اردو و مسابقات برون مرزی اعزامش کنند اما در این صورت که دیگر نیازی به حمایت نداریم. حمایت‌های مالی و معنوی باید قبل از این قضایا رخ دهد. از طرفی در بحث تجهیزات نیز فوق‌العاده ضعیف هستیم زیرا تمام تجهیزات ما وارداتی هستند و قیمتشان نیز بسیار هنگفت است، در حالی که باید از لحاظ تجهیزات و اردویی به روز شویم تا بتوانیم با حریفان قدرتمندمان رقابت کنیم.

او همچنین گفت: سه گانه کاران ژاپن همیشه در کشور خود یا استرالیا اردو دارند و حداقل در ماه در یک مسابقه برون مرزی شرکت می‌کنند. ما نیز باید از لحاظ‌ مالی تأمین شویم تا به مسابقه و تمرین بچسبیم. همچنین اردوها نیز باید منظم و تجهیزات نیز به روز باشد. بنابراین مسئولان که می‌گویند سه گانه کاران خودشان را به ما نشان نداده‌اند نمی‌گویند چقدر برایشان مایه گذاشته‌ایم که حالا انتظار برداشت داریم؟

ملی‌پوش سه گانه با اشاره به در پیش بودن مسابقات کسب سهمیه المپیک 2016 تصریح کرد: امیدوارم اگر مسئولان قصد حمایت دارند واقعا آن را عملیاتی کنند اگر هم نمی‌خواهند یا بودجه ندارند اعلام کنند تا بازیچه نشویم. ورزشکار حرفه‌ای در تمرینات سختی که دارد زجر می‌کشد به این امید که به مسابقات اعزام شود و حدنصاب لازم را بدست آورد اما وقتی اعزام انجام نمی‌گیرد از لحاظ روحی ضربه شدیدی به او وارد می‌شود. البته تا آنجا که اطلاع دارم فدراسیون مسابقاتی که باید برای کسب سهمیه المپیک در آن شرکت کنیم را به اطلاع کمیته المپیک رسانده است اما در کل جالب نیست مانند اینچئون تمرین کنیم و در نهایت نیز اعزام نشویم.

انتهای پیام