مهدی فرقانی در گفت‌وگو با خبرنگار بخش رسانه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در ارتباط با موضوع بالا، بحران شبکه خبری بی‌بی‌سی در سال گذشته که باعث جلوگیری از پخش گزارش تحلیلی یکی از خبرنگاران سابق خود شد را به عنوان مثال یادآوری کرد و گفت: شاهد بودید پس از آن اتفاق کار تا جایی بالا گرفت که به یک تظاهرات عمومی کشیده شد. به دنبال آن بی‌بی‌سی به طور علنی اظهار کرد که نگران از دست رفتن اعتماد چندین دهه فعالیت رسانه‌ای خود است.

فرقانی از این اتفاق به عنوان سخت‌ترین اتفاق حیات رسانه‌ای بی‌بی‌سی یاد و تاکید کرد: باید توجه داشت که رسانه است و اعتماد مخاطبانش.

او انتشار اخبار نادرست و منجر به تکذیب را بیش از آنکه غرض‌ورزی یا شگرد رسانه‌ای بداند، آن را محصول فضایی ابهام‌آلود دانست و گفت: عدم دسترسی خبرنگاران به منابع موثق، موجب تولید شایعه و خبر غیرموثق می‌شود.

فرقانی افزود: استنباط شخصی من این است که در این موارد خواه ناخواه حدس‌ها و احتمالات پروبال می‌گیرد و شایعات بازار پیدا می‌کند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی با تاکید بر اینکه از نظر اصول حرفه‌ای و اخلاقی هیچ خبرنگاری تا زمانی که از صحت خبری اطمینان پیدا نکرده، نباید دست به انتشار آن بزند، گفت: وظیفه خبرنگار یا روزنامه‌نگار اول آگاهی از صحت و سقم و سپس انتشار خبر است.

وی در عین حال افزود: البته تمامی این موارد در مباحث نظری مطرح می‌شود و در عمل نمی‌توان انتظار داشت چنین اتفاقی بیفتد، چرا که رسانه‌ها به خاطر ذاتشان به دنبال اخبار جدید هستند و برای استقابل بیشتر مخاطب سعی در اولین بودن دارند.

او با برشمردن سه اصل مهم در حوزه خبر - یعنی حق جواب، حق تصحیح و حق تکذیب - یکی از بدیهی‌ترین اصول روزنامه‌نگاری را عذرخواهی کردن رسانه در پی انتشار خبر نادرست عنوان کرد و گفت: علیرغم همه تلاش‌هایی که خبرنگار برای خبرگیری و به نتیجه‌ رساندن خبرش انجام می‌دهد، وقتی خبر تکذیب می‌شود وظیفه دارد سریعا عذرخواهی کند.

فرقانی با بیان اینکه برخورد با رسانه‌ی خاطی فقط زمانی جایز است که مغرضانه باشد، گفت: اگر خطای رسانه سهوی و بدون سوءنیت باشد بهتر است کدخدامنشانه فیصله داده شود.‌

انتهای پیام