به گزارش ایسنا، دهم ربیع‌الثانی مصادف با سالروز وفات حضرت فاطمه معصومه (س) است، بانویی که در پی خورشید توس، راه حجاز تا ایران را طی کرد و در هجرتی عاشقانه به ساوه رسید.
پس از ورود امام رضا(ع) در سال ۲۰۰ هجری قمری به خراسان، حضرت معصومه(س) پس از یک سال، برای دیدار برادر به همراه کاروانی از شهر مدینه به سمت ایران حرکت کرد و در ۲۳ ربیع الاول وارد قم شد.
حضرت در این شهر مورد استقبال عده بسیاری از مردم مشتاق و شیفته اهل بیت(ع) قرار گرفت؛ آن بزرگوار بعد از ۱۷ روز اقامت در منزل موسی ابن خزرج که به «بیت النور» شهرت یافت، در دهم ربیع الثانی سال ۲۰۱ هجری قمری دیده از جهان فرو بست.
شیعیان پیکر این بانوی با کرامت را تشییع کردند و در منطقه‌ای به نام بابلان(حرم کنونی) که متعلق به موسی بن خزرج بود به خاک سپردند؛ موسی بن خزرج سایبانی از بوریا بر فراز قبر وی قرار داد تا اینکه در سال ۲۵۶ زینب دختر امام جواد (ع) که برای زیارت مزار عمه خود، به قم آمده بود، قبه‌ای بر فراز آن بنا کرد.
حضرت فاطمه معصومه(س) در روز اول ذیقعده سال ۱۷۳ هجری، در شهر مدینه چشم به جهان گشود.
از القاب حضرت می‌توان به معصومه، طاهره، حمیده، بَرَّه (نیکوکار)، رشیده، تقیه، نقیه، رضیه، مرضیه، سیده، اُخت الرضا اشاره کرد، همچنین «معصومه»، مشهورترین نام یا لقب این بانو است و حضرت معصومه(س) امروزه به کریمه اهل بیت(ع) شهرت دارد.
در روایات وارد شده است که روزی عده‌ای از شیعیان وارد مدینه شدند و پرسش‌هایی داشتند که می‌خواستند از محضر امام کاظم(ع) بپرسند و ایشان در سفر بود. از این رو حضرت فاطمه معصومه (س) پاسخ آن پرسش‌ها را نوشت و به آنها داد، آنان از مدینه خارج شده و در بیرون شهر امام موسی کاظم(ع) را دیدند. هنگامی که امام (ع) پرسش‌های آنان و پاسخ‌های حضرت معصومه (س) را مشاهده کرد، سه بار فرمود: «فِداها اَبوها» پدرش به فدایش باد.
مقام حضرت معصومه(س) در نزد ائمه (ع)
بر پایه برخی روایات، حضرت معصومه(س) از مقام شفاعت نزد خداوند برخوردار است و شیعیان با شفاعت حضرت وارد بهشت می‌شوند.
از امام صادق(ع) روایت شده است که: «در قم، بانویی از نسل من دفن می‌گردد که فاطمه نامیده می‌شود، با شفاعت او همه شیعیانِ ما وارد بهشت می‌شوند.»
همچنین در زیارتنامه حضرت معصومه(س) به جایگاه او نزد خدا اشاره شده و از او درخواست شفاعت شده است.
حضرت رضا(ع) در فرازی از زیارت نامه معروفشان به ما آموخته‌اند که در کنار مرقد آن بانوی مکرم خطاب به ایشان بگوییم: ای فاطمه! در بهشت از من شفاعت کن، چراکه تو در پیشگاه خداوند دارای مقامی بس ارجمند و والا هستی.
بر پایه روایاتی که از امام صادق(ع)، امام کاظم(ع) و امام جواد(ع) نقل شده است. «بهشت، پاداش کسی است که او را زیارت کند.»البته در برخی روایات، پاداش بهشت، برای کسی دانسته شده که او را با معرفت و شناخت(عارفا بحقها) زیارت کند.
در ریاحین الشریعه از امام رضا (ع) نقل شده که «هر کس خواهرم معصومه(س) را زیارت کند؛ مرا زیارت کرده است».
همچنین امام جواد(ع) فرموده است: «هرکس قبر عمّه‌ام حضرت معصومه (س) را در قم زیارت کند، اهل بهشت خواهد بود».
انتهای پیام
