آغاز فاز دوم هدفمندی یارانه‌ها بار دیگر نشان داد به جای تبلیغات صرف، باید از راهکارهای جامع ارتباطی در اجرای پروژه‌های کلان ملی بهره گرفت.

از قرار معلوم، تبلیغات گسترده‌ای که رسانه ملی با هدف ترغیب مردم به انصراف از ثبت‌نام مجدد برای دریافت یارانه انجام داد نتوانست تأمین کننده انتظارات پیش‌بینی شده باشد. در حالی که گمان می‌رفت دهک‌های برخوردار با انصراف از دریافت یارانه، زمینه سرمایه‌گذاری بیشتر دولت در حوزه‌هایی نظیر «سلامت» را فراهم کنند، عموم مردم در طول چند روز و به بطور مستمر، مخاطب پیام‌هایی قرار گرفتند که مؤثرترین آن‌ها دعوت به انصراف از دریافت رایانه بود.

به عبارت دیگر بایستی پیام‌ مورد نظر(دعوت به انصراف از یارانه) به گروه مشخصی از مخاطبان(برخورداران) از طریق رسانه‌های مختلف و نه فقط صداوسیما ارسال می‌شد. البته این جملات به معنای زیر سوال بردن صداوسیما نیست که در جای خود همراهی رسانه ملی با دولت در این مورد، کاملاً آشکار بود و قابل تقدیر است.

موضوع دیگری که جا دارد در این مطلب کوتاه مورد اشاره قرار گیرد کوتاهی انجمن‌های تخصصی، متخصصان و فعالان حوزه ارتباطات برای نقش‌آفرینی مؤثر و مشارکت در برنامه‌های کلان ملی است. از چند ماه پیش، بر همگان مشخص بود که دولت تصمیم به اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه‌ها دارد. چرا جامعه ارتباطات هیچ پیشنهادی برای کمک به دولت در پیشبرد موضوع نداشت؟ آیا نمی‌توانست با برنامه‌ریزی جامع و حرفه‌ای به کمک دولت آمده و در اجرای یکی از مهم‌ترین برنامه‌های کلان ملی، نقش‌آفرینی کند؟

البته هنوز هم دیر نشده است.