به گزارش ایسنا، دکتر احمد سبحانی نجف آبادی، محقق پسادکتری پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی منطقه مرکزی کشور (اصفهان) در جلسه‌ای که با حضور اعضای هیات علمی، محققان و دانشجویان پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی با موضوع جنبه‌های کاربردی فیزیولوژی ریشه‌های مویین در بیوراکتورها سخنرانی کرد.



وی ضمن پرداختن به جنبه‌های مختلف رشد ریشه‌های مویین نابجا، تفاوت‌های ریشه مویین نابجا و ریشه‌های جانبی طبیعی گیاه، عوامل محدودکننده رشد ریشه‌ها و جنبه‌های عملی تولید ریشه‌های مناسب برای تولید در بیوراکتور، نتایج آزمایشات انجام شده در رابطه با گل راعی، سرهار گل و ویتانیا را ارائه کرد و در ادامه به سوالات حضار پاسخ داد.

این محقق پسادکتری پژوهشکده منطقه‌ای اصفهان پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی در دومین سخنرانی خود به ارائه نتایج تحقیقات خود در خصوص "تنظیم تولید متابولیت‌های ثانویه در قسمت‌های مختلف گیاه" پرداخت.

سبحانی در این مطالعه، مکانیسم‌های مختلف تنظیم تولید متابولیت‌های ثانویه در بافت‌های مختلف و امکان مهندسی این مسیرها به منظور افزایش تولید آنها را مورد ارزیابی قرار داده است.

وی در تبیین این عوامل تنظیمی به فاکتورهای رونویسی، عوامل اپی‌ژنتیکی (متیلاسیون DNA و تغییرات هیستونی) و میکرو RNA ها اشاره و در پایان نتایج بدست آمده از مطالعه موردی ترانسکریپتوم گل راعی را ارائه کرد.



دکتر محسن نیازیان، محقق پسادکتری بخش کشت بافت و سلول پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی هم در سخنرانی خود به استراتژی‌های مهندسی متابولیت در گیاهان دارویی پرداخت.

وی با بیان اینکه گیاهان دارویی منبع ارزشمندی از متابولیت‌های ثانویه با کاربردهای فراوان در صنایع مختلف هستند، خاطرنشان کرد: علی‌رغم ارزش و اهمیت زیاد، این گیاهان در آخرین حلقه از فرآیند اهلی شدن قرار دارند. استفاده از تکنیک‌های مختلف اصلاح نباتات مبتنی بر بیوتکنولوژی در گیاهان دارویی می‌تواند غفلت بوجود آمده را جبران کند و این گیاهان را برای کابردهای مختلف بهبود بخشد.



نیازیان تصریح کرد: کشت بافت گیاهی، به عنوان هسته اصلی روش‌های اصلاحی مبتنی بر بیوتکنولوژی، علاوه بر حفاظت از گیاهان دارویی، نقش مهمی در مهندسی متابولیت این گیاهان بازی می‌کند. کشت بافت گیاهی به طور مستقیم و غیرمستقیم در مهندسی متابولیت گیاهان دارویی نقش دارند. تغییر در پروفایل شیمیایی گیاهان دارویی از طریق تغییر در اجزای محیط کشت، تکنیک‌های بیوراکتور (مهندسی مکانیک) و استفاده از الیسیتورها جزو کاربردهای مستقیم کشت بافت در بهبود گیاهان دارویی است.



بر اساس اعلام روابط عمومی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی، وی با بیان اینکه استفاده از روش‌های مهندسی کروموزوم و مهندسی ژنوم نیز از کاربردهای غیرمستقیم کشت بافت در بهبود این گیاهان ارزشمند است، خاطرنشان کرد: استفاده از استراتژی‌های تلفیقی از قبیل مهندسی ژنوم + مهندسی تنش ها، مهندسی ژنوم + مهندسی مکانیک، و مهندسی ژنوم + مهندسی کروموزوم (پلوئیدی) می‌تواند اثر روش‌های مذکور را دو برابر کرده و میزان متابولیت‌های ثانویه گیاهان دارویی را بیش از پیش افزایش دهد.

انتهای پیام