براساس گزارش گیزمگ، 

نوزاد انسان به صورت میانگین در چهلمین هفته از بارداری متولد می‌شود، اما هر تولدی پیش از 37 هفتگی به عنوان تولد زودهنگام توصیف شده و نوزاد نابالغ خواهد بود. هرچه نوزاد زودتر از حد عرف متولد شود، احتمال بروز مشکلات و بیماری در او افزایش پیدا می‌کند، و حتی احتمال زنده ماندنش نیز کاهش خواهد یافت.

این رحم مصنوعی با هدف نگهداری از نوزادان زودرسی که در 23 هفتگی تا 28 هفتگی متولد شده‌اند، ابداع شده‌است،‌نوزاد در این سن هنوز نابالغ است اما از مرز خطر گذشته و می‌تواند از بسیاری از عوارض احتمالی جان به در ببرد. این رحم مصنوعی می‌تواند دمای بدن، فشار و نور را روی بدن جنین ثابت نگه دارد و از او در برابر آلودگی‌ها و عفونت محافظت کند.

این سیستم بدن جنین را درون کیسه‌ای مملو از مایع آمنیوتیک مصنوعی قرار می‌دهد که این مایع درون کیسه در جریان است. در مراحل اولیه،‌ ریه جنین به اندازه کافی شکل نگرفته‌است تا بتواند هوا را تنفس کند، از این رو این سیستم از پمپ هوای خارجی برخوردار نیست. در عوض قلب جنین به جای ریه کار کرده و خون را از میان بند ناف به اکسیژناتوری انتقال می‌دهد و به همین شکل اکسیژن را وارد خون کرده و دی‌اکسید کربن را از آن خارج می‌کند، مسئولیتی که در حالت طبیعی به عهده جفت جنین است. نشانه‌های حیاتی جنین و جریان خون به صورت الکترونیکی کنترل می‌شوند.

با شبیه‌سازی محیط رحم،‌ محققان شرایطی را ایجاد کرده‌اند که اندام‌های شکل‌نگرفته‌ای مانند ریه و دیگر اندام‌ها به شکل عادی رشد کنند. این سیستم روی هشت بره نابالغ که از نظر فیزیولوژیکی با جنین 23 تا 24 هفته‌ای انسان برابری می‌کردند، مورد آزمایش قرار گرفت. بره‌ها برای 28 روز درون رحم مصنوعی نگهداری شدند و رشد بدن،‌عملکرد مغز، رشد اندام‌ها،‌تنفس و تحرک عادی را از خود نشان دادند و حتی توانستند چشم‌های خود را باز کنند و موهای بدنشان آغاز به رشد کرد.

محققان می‌گویند تا زمانی که بتوان از این سیستم در بیمارستان‌ها استفاده کرد چندین دهه باقی مانده‌است و پیش از آغاز آزمایش‌های انسانی، باید تغییرات زیادی در این رحم مصنوعی ایجاد شود،‌برای مثال باید ابعاد آن به یک سوم ابعاد کنونی درآید.