گوناگون 18:30 - 06 مرداد 1393
راهنمای کتاب/ «گاهی اوقات برای زنده ماندن باید مُرد»؛ نصرالله قادری، نشر نیستان
گاهی اوقات برای زنده ماندن باید مُرد
نویسنده: نصرالله قادری
نشر نیستان، چاپ اول، ۱۳۹۳
شمارگان ۱۲۰۰ نسخه
۳۷۴ صفحه،۲۰۰۰۰ تومان
فروشگاه اینترنتی شهر کتاب، این کتاب را تا یک هفته پس از معرفی، با ۱۰% تخفیف ویژه عرضه می‌کند، در صورت تمایل اینجا کلیک کنید.
****
در زمینهٔ ادبیات نمایشی نسل پس از انقلاب، نصرالله قادری یکی از نام‌های مطرح به‌حساب می‌آید، متولد ۱۳۳۹ است و از ابتدای دهه شصت تاکنون به شکلی متداوم در فضای تئاتر کشور حضور داشته است.
حاصل نزدیک به سه دهه فعالیت قادری علاوه بر کارهایی که روی صحنه برده است، قریب به چهل عنوان با موضوع نمایشنامه و اثر پژوهشی در این زمینه است که نشر نیستان به قلم او آثاری چون «ناله‌های عشق»، «آناتومی ساختار درام»، «غم عشق» و «نجواهای دختر ترسا» را پیش از این منتشر کرده است.
کتاب حاضر به عنوان نوشته ای از نصرالله قادری، در ۳۷۴ صفحه، شامل هفت نمایشنامه از جمله «گاهی اوقات برای زنده ماندن باید مُرد»، «به من دروغ بگو»، «قصه شهرفرنگ، شهر ما»، «اسفنکس»، «مثل همیشه»، «افسانه پدر» و «صوفیای ما» می‌شود.
این نمایش‌ها که به دوره‌های کاری مختلف این نویسنده اختصاص دارند و پیش از این نیز در قالب کتاب منتشرشده بودند. اما به دلیل اینکه سالها از انتشار آن‌ها می‌گذشت، کمتر در دسترس علاقه‌مندان قرار داشت.
گذشته از این مسئله انتشار این نمایشنامه‌ها در قالب یک کتاب می‌تواند نشان‌دهنده کم و کیف آثار قادری درگذر این سالها باشد؛ چنان‌که بازگوکننده این واقعیت است که پختگی نوع نگاه این نمایشنامه‌نویس و تسلط بیشتر او در این زمینه با حفظ یک سری شاخص‌های اساسی در حوزه کار او بوده است.
قادری در این نمایشنامه‌ها از خود سیمای نویسنده‌ای جستجوگر را به نمایش گذاشته به‌خصوص در زمینه استفاده از ظرفیت‌های بیانیِ مدیوم تئاتر، اما در عین حال او هنوز به مفاهیمی همچون، مذهب، باور، آرمان و مفاهیمی که ریشه در اعتقادات مذهبی دارد، تعلق‌خاطر نشان می‌دهد. و جز این نیز از او انتظار نمی‌رود.
در این کتاب قادری برای اینکه خواننده را در فضای اثر قرار دهد، مقدمه‌ای کوتاه یا بلند در ابتدای هر نمایش نوشته است. مقدمه‌ای که می‌کوشد فضای ذهنی خواننده را برای ورود به دنیای اثر آماده کند.
صرف نظر از محتوای این مقدمه‌ها، خود نمایشنامه‌ها نیز به باورمندی‌های دیرینه این نویسنده به بنیان‌های الهی و مقدس آفرینش و حضور انسان در منظومه زیست خاکی‌اش اشاره دارد. البته با تلاش متعهدانه برای رسیدن به یک زبان بهتر و قوی تر برای ارتباط با مخاطبان بیشتر. او برای این منظور به سراغ گونه کمدی هم می رود، اما کمدی او برای تفکر است نه خنداندن صرف مخاطب به هر قیمتی.
در آخر این را هم ناگفته نگذاریم که نمایشنامه های نصرالله قادری به شیوه ای نوشته شده اند که هم متونی مناسب برای اجرا هستند و هم در قالب یک متن از ادبیات نمایشی مستقلا نیز می توانند به عنوان کاری خواندنی، مخاطب را جذب خود کنند.
نویسنده: نصرالله قادری
نشر نیستان، چاپ اول، ۱۳۹۳
شمارگان ۱۲۰۰ نسخه
۳۷۴ صفحه،۲۰۰۰۰ تومان
فروشگاه اینترنتی شهر کتاب، این کتاب را تا یک هفته پس از معرفی، با ۱۰% تخفیف ویژه عرضه می‌کند، در صورت تمایل اینجا کلیک کنید.
****
در زمینهٔ ادبیات نمایشی نسل پس از انقلاب، نصرالله قادری یکی از نام‌های مطرح به‌حساب می‌آید، متولد ۱۳۳۹ است و از ابتدای دهه شصت تاکنون به شکلی متداوم در فضای تئاتر کشور حضور داشته است.
حاصل نزدیک به سه دهه فعالیت قادری علاوه بر کارهایی که روی صحنه برده است، قریب به چهل عنوان با موضوع نمایشنامه و اثر پژوهشی در این زمینه است که نشر نیستان به قلم او آثاری چون «ناله‌های عشق»، «آناتومی ساختار درام»، «غم عشق» و «نجواهای دختر ترسا» را پیش از این منتشر کرده است.
کتاب حاضر به عنوان نوشته ای از نصرالله قادری، در ۳۷۴ صفحه، شامل هفت نمایشنامه از جمله «گاهی اوقات برای زنده ماندن باید مُرد»، «به من دروغ بگو»، «قصه شهرفرنگ، شهر ما»، «اسفنکس»، «مثل همیشه»، «افسانه پدر» و «صوفیای ما» می‌شود.
این نمایش‌ها که به دوره‌های کاری مختلف این نویسنده اختصاص دارند و پیش از این نیز در قالب کتاب منتشرشده بودند. اما به دلیل اینکه سالها از انتشار آن‌ها می‌گذشت، کمتر در دسترس علاقه‌مندان قرار داشت.
گذشته از این مسئله انتشار این نمایشنامه‌ها در قالب یک کتاب می‌تواند نشان‌دهنده کم و کیف آثار قادری درگذر این سالها باشد؛ چنان‌که بازگوکننده این واقعیت است که پختگی نوع نگاه این نمایشنامه‌نویس و تسلط بیشتر او در این زمینه با حفظ یک سری شاخص‌های اساسی در حوزه کار او بوده است.
قادری در این نمایشنامه‌ها از خود سیمای نویسنده‌ای جستجوگر را به نمایش گذاشته به‌خصوص در زمینه استفاده از ظرفیت‌های بیانیِ مدیوم تئاتر، اما در عین حال او هنوز به مفاهیمی همچون، مذهب، باور، آرمان و مفاهیمی که ریشه در اعتقادات مذهبی دارد، تعلق‌خاطر نشان می‌دهد. و جز این نیز از او انتظار نمی‌رود.
درواقع قادری نیز همانند سید مهدی شجاعی، اما در حوزه‌ای دیگر، به‌عنوان چهره‌ای شاخص در ادبیات نمایشی نسل انقلاب، اگر با زمانه پیش‌آمده، آرمانهای دوره‌های نخست کار خود را قربانی نکرده که هیچ بلکه آن ها را با پختگی بیشتری هم در آثارش مطرح ساخته است و حتی گاه نگاهی غمخوارانه نسبت به چنین آرمانهایی دارد. آرمانهایی که انسان امروز بیش از هر زمان دیگری از آن فاصله گرفته، درحالی که بیش از هر زمان دیگری هم بدانها نیاز دارد.
در این کتاب قادری برای اینکه خواننده را در فضای اثر قرار دهد، مقدمه‌ای کوتاه یا بلند در ابتدای هر نمایش نوشته است. مقدمه‌ای که می‌کوشد فضای ذهنی خواننده را برای ورود به دنیای اثر آماده کند.
صرف نظر از محتوای این مقدمه‌ها، خود نمایشنامه‌ها نیز به باورمندی‌های دیرینه این نویسنده به بنیان‌های الهی و مقدس آفرینش و حضور انسان در منظومه زیست خاکی‌اش اشاره دارد. البته با تلاش متعهدانه برای رسیدن به یک زبان بهتر و قوی تر برای ارتباط با مخاطبان بیشتر. او برای این منظور به سراغ گونه کمدی هم می رود، اما کمدی او برای تفکر است نه خنداندن صرف مخاطب به هر قیمتی.
در آخر این را هم ناگفته نگذاریم که نمایشنامه های نصرالله قادری به شیوه ای نوشته شده اند که هم متونی مناسب برای اجرا هستند و هم در قالب یک متن از ادبیات نمایشی مستقلا نیز می توانند به عنوان کاری خواندنی، مخاطب را جذب خود کنند.
4349944
