به گزارش فارس، قبل از ورود به شهر بندرعباس، درست پشت میدان تره‌بار بابا غلام و روبروی شهرک نیروی دریایی نامجو، حدود 65 خانوار زندگی می‌کنند که تا هوا خنک است در این نقطه روزگار می‌گذرانند و کسی نمی‌داند بعد از گرم شدن هوا به کجا می‌روند. 



بعضی‌هایشان بدون نام بردن از منطقه‌ای خاص، می‌گویند جای خنک می‌روند و اغلب آنها حتی شناسنامه هم ندارند و در این بین بچه‌ها هم به سراغ درس و مشق نمی‌روند. 



آب مورد نیازشان را از خانه‌های مردم و با طی مسافت زیاد تهیه می‌کنند و شدت آسیب‌دیدگی بچه‌ها در این منطقه بسیار زیاد است و معضل مواد مخدر و .... به وضوح قابل رؤیت است. 



این خانواده‌ها با حضور خبرنگار فارس در بین آنها به گرد او جمع شدند که گویی مسؤولی بلندپایه به میانشان آمده است و از وی طلب کمک می‌کردند و با صدای بلند می‌گفتند؛ «به روحانی بگو 100 روز آخر هم رو به پایان است و تکلیف ما چیست» و ما پیش از این تصور می‌کردیم که آنها از دنیا بی‌خبرند و تازه فهمیدیم که ما از دنیا بی‌خبریم مردم همه چیز را می‌دانند.



مادران خانواده آرزوی مرگ می‌داشتند و تن ما به خود می‌لرزید.



پدر یکی از خانواده‌ها در پاسخ سؤوال خبرنگار فارس مبنی بر اینکه از کجا آمده‌اند و برای چه خانواده‌ها را با خود آورده‌اند، گفت: از روستاهای بشاگرد برای یافتن کسب و کار و امرار معاش به بندرعباس کوچ کرده‌ و مجبور به آوردن خانواده‌ خود بودم.



وی افزود: با گذشت ماه‌ها حضور در بندرعباس هنوز خبری از کار نیست و زن و فرزندانمان از گرسنگی رو به زباله‌های اطراف بابا غلام آورده‌اند و ما به هوای اینکه زندگی خوب برای آنها بسازیم، امروز شرمنده آنها هستیم و ای کاش در روستای بی‌آب و علف خود می‌ماندیم و هرگز به بندر نمی‌آمدیم و ما به هوای اینکه همه امکانات خوب در شهر مستقر هست به بندرعباس آمدیم.



یکی از مادران در پاسخ به سؤوال خبرنگار فارس که فرزندان در چه مکانی تحصیل می‌کنند، عنوان کرد: ما به نان شب محتاجیم، چگونه می‌توانیم فرزندانمان را به مدرسه بفرستیم و کودکان ما اغلب فاقد شناسنامه هستند چگونه به مدرسه بروند.



به گزارش فارس، شاید مسؤولان برای اینکه اغلب این خانواده‌ها فاقد شناسنامه هستند و نمی‌توانند به آنها رأی بدهند این حاشیه‌نشینان را فراموش کرده‌اند و شاید هم موضوع چیز دیگریست. حال با دقت در عکس‌ها می‌توان معضلات بیشتری را مشاهده کرد.