یک توانایی که می تواند بسیار راهگشا باشد در ارتباطات وایبری وجود دارد، امکان عکس گرفتن و همان لحظه ارسال کردن است. این امکان بسیاری از مواقع می تواند به فریاد ما برسد. همین چند روز قبل وقتی باید کپی شناسنامه را به سرعت ایمیل می کردم و امکان اسکن نبود، خیلی راحت با تلفن همراهم عکس گرفتم و بعد از طریق وایبر برای کسی که باید، ارسال کردم. در عرض چند ثانیه کار انجام شد. آن موقع بود که پیش خودم گفتم: عجب چیز خوبی است این وایبر!

اما وقتی به خانه آمدم، خواهرم را دیدم که زانوی غم بغل گرفته و به تلفن همراهش خیره شده. از او علت ناراحتی اش را جویا شدم که گفت: چند سال است من ازدواج کردم، اما هنوز همان مبل های قبل را دارم. همه دوستان دبیرستانی ام، مبلمان منزلشان را عوض کرده اند. با تعجب به او نگاه کردم و گفتم: تو که آنها را سال هاست ندیده ای و اصلا تا به حال خانه شان نرفته ای، از کجا چنین حرفی می زنی! نکند علم غیب داری؟

خواهرم گوشی اش را نشانم داد و با حالتی که انگار تمام کشتی هایش غرق شده است، ادامه داد: بیا خودت ببین. عکس خانه هایشان را قبلا در گروه فرستاده بودند، اما تازگی همه شان عکس جدید فرستاده اند البته به بهانه ای که از بقیه افراد بپرسند آیا خوب است یا نه.

تا قبل از این فکر می کردم فرستادن عکس از لحظات خصوصی یا بدون پوشش می تواند دردسرساز شود، اما انگار حتی تیر و تخته هم می تواند برایمان مشکل درست کند اگر بتوانیم از یک وسیله مدرن به نام وایبر برای یک عادت اخلاقی کهنه نامناسب به نام چشم و هم چشمی استفاده کنیم.

البته نباید گناه حال بد خواهرم را گردن وایبر بیندازم، چون او می توانست از پشت تلفن بشنود که فلان دوستش فرش خانه اش را عوض کرده و حالش همین قدر خراب شود چون او عادت دارد زندگی اش را با دیگران مقایسه کند، اما وایبر با این عکس های «همین الانی»اش تقریبا پای زندگی همه را به هم باز کرده است. دیگر لازم نیست منتظر سال نو شویم تا به خانه هم برویم و در کنار عید دیدنی، لوازم هم را برانداز کنیم. خیلی راحت می توانیم هر لحظه از خود​ و خانه ​ و حتی ماشین مان عکس جدید برای آنهایی بفرستیم که با دیدن آن​ غمگین خواهند شد. یکی از دوستان خواهرم هر گاه وسیله جدیدی می خرد، فرزندش را کنار آن می نشاند و عکس می گیرد و در گروه به بهانه عکس جدید دخترم! انتشار می دهد. حال این دختر یک ساله گوشه سمت چپ عکس نشسته و تمام عکس بوفه جدید، تلویزیون جدید، مبل راحتی جدید و... است. این مشکل جدید که همان چشم و هم چشمی های وایبری است هم ربط زیادی به این وسیله ندارد و بر می گردد به فرهنگ ما و چشم و هم چشمی های زیر​بنایی مان که گویی برای برخی از ما کاملا طبیعی جلوه می کند. برای دور ماندن از این آسیب باید حواسمان باشد​گرفتار ارسال این گونه عکس ها نشویم.

مخصوصا در این روزهای پایانی شهریور که بازار مسافرت داغ است و چند سالی است همه ما ایرانی ها کل ایران را گشته ایم و حال باید کشورهای خارج را سیاحت کنیم و خوب چه وسیله ای بهتر از وایبر و انتشار عکس در کشورهای دیگر برای نشان دادن میزان دارایی خانواده!

وقتی به خانواده فکر می کنم، یک گیاه سبز و دوست داشتنی را متصور می شوم که این روزها زیر لگد تکنولوژی به دلیل نبود مدیریت ما در حال له شدن است. واقعا هر گروهی ارزش عضو شدن را دارد؟ می توان همراه گروه هایی بود که حرف هایشان حرف زندگی است و اگر وقتی گذاشته می شود در عوض مطلبی آموخته شده یا حس خوبی به زندگی تزریق می شود. ارتباط با آدم ها به صورت تک نفره هم همین طور است. افرادی که چنین حرف هایی می زنند و چنین عکس هایی می فرستند، جز تلخ کردن زندگی و کمرنگ کردن داشته ها، فایده دیگری ندارند. باید روابط و داد و ستد ها را در وایبر کنترل کرد، اما برای رسیدن به این توانایی باید حس چشم و هم چشمی را هم مهار کرد. وقتی در دنیای واقعی و در زندگی روزمره مان چنین حال و هوایی نداشته باشیم، دیگر نه وایبر و نه هیچ چیز دیگری نمی تواند ما را به این سمت سوق دهد. اگر کسی سفر می رود می تواند از یک گل زیبا عکس بگیرد و انتشار دهد، سر در هتل پنج ستاره، طبیعتی که حس خوب برای دیگران ایجاد کند، نیست اما به کسی که این عکس را ارسال کرده، حس خوب توانایی مالی و به رخ کشیدن آن را خواهد بخشید. مراقب باشیم حال خودمان را تلخ نکنیم و زندگی مان را درگیر چشم و هم چشمی واقعی و مجازی نسازیم. حتی از همین وایبر هم می توان استفاده کرد تا با دنیای بهتری آشنا شد. گروه های ادبی، دلنوشته های زیبا، شعر و داستان، گفتن از اماکن تاریخی ایران، خاطره بازی و یاد از گذشته، با خبر بودن از احوال افرادی که فرصت ارتباط به گونه ای دیگر با آنها نیست و... اینها کارهایی است که می تواند جایگزین فرستادن عکس تابلو فرش جدید برای دختر خاله تان باشد. حال انتخاب با شماست، می خواهید در این فضا به دنبال چه چیزی باشید... . (ضمیمه چاردیواری)

ندا داوودی