به گزارش ایسنا، زندگی و مرگ دو همزاد دیرینه‌اند که از ازل تاکنون یار غار هم بوده‌اند و هیچ‌کس را یارای گریز از آن نیست. مرگ ملموس‌ترین و درک‌پذیرترین دلواپسی غایی انسان است. گویی همه زندگی در یک کلام خلاصه می‌شود: اکنون هستم، اما روزی می‌رسد که دیگر نیستم.
اما با همه این اوصاف آدمی با علم به اینکه مرگ بی‌امان از راه می‌رسد و یاران و دوستان را از میان برمی‌چیند باز این عزیمت باورکردنی نیست و دل هر انسانی را در غم از دست دادن یارانش اندوهگین می‌کند.
خبر آسمانی شدن دکتر علی هشترودی نیز یکی از این عزیمت‌های باور ناکردنی است. بی‌تردید شاگردان و دوستانش را در غم نبودنش اندوهگین ساخته و چنین هجرتی را هیچ‌گاه باور نخواهند کرد و همواره این شعر قیصر را با خود زمزمه می‌کنند که «حرف‌های ما هنوز ناتمام / تا نگاه می‌کنی وقت رفتن است / باز هم همان حکایت همیشگی / پیش از آنکه با خبر شوی / لحظه عزیمت تو ناگزیر می‌شود».
دیگر هیچ‌گاه نوای دلنشین دکتر علی هشترودی که با طمانینه «بشنو از نی چون حکایت می‌کند، از جدایی‌ها شکایت می‌کند» را در بین دوست‌داران و دلباختگان مولانا زمزمه می‌کرد در فضای دارالقرآن زنجان طنین‌انداز نمی‌شود و این دریغ و حسرت همیشگی را شاگردان ایشان همواره تا ابدیت با خود به دوش می‌کشند و از سودای جان فریاد بر می‌آرند: ای دریغ و حسرت همیشگی / ناگهان چه زود دیر می‌شود.
ولی بی‌تردید اکنون دکتر هشترودی این نوای مولانا را با خود زمزمه کرده و می‌گوید: «به روز مرگ چو تابوت من روان باشد / گمان مبر که مرا درد این جهان باشد» و آسوده و با فراغ بال رخت از این جهان برخواهد بست و دوست‌دارانش را در غم رفتنش اندوهگین می‌سازد.
ما نیز با دوستان و شاگردان ایشان هم‌نوا شده و می‌گوئیم: ای رستخیز ناگهان وی رحمت بی‌منتها، ای آتشی افروخته بر بیشه اندیشه‌ها، سپاس به خاطر همه بودن‌ها و عشق ابدی و ازلی که به ادبیات فارسی داشتی و این شور را نیز در میان ما به ودیعه گذاشتی تا شاید راهی باشد برای پیوستن به روزگار وصل خویش برای مایی که از اصل خویش دور افتاده‌ایم.
به گزارش ایسنا، استاد علی هشترودی روز ۲۱ فروردین‌ماه ۱۳۰۳ شمسی در شهر تبریز چشم به جهان گشود. وی در سال ۱۳۲۰ وارد دانشسرای شبانه‌روزی تبریز یا دارالمعلمین شد و در مهرماه ۱۳۲۳ به‌عنوان بازرس مدارس و دبیر ریاضی در زنجان مشغول به کار شد. وی با پیشینه‌ای غنی از تجربه و علم بیش از ۷۰ سال به امر مقدس تعلیم و تربیت در استان زنجان مشغول بود. استاد هشترودی از خود نامی نیک و یادگارهای ماندگار به جا گذاشت و خدمات وی فراموش نخواهد شد.
پیکر این استاد علم و اخلاق ساعت ۹:۳۰ صبح امروز سه‌شنبه ۴ تیر، از مقابل دانشگاه آزاد اسلامی زنجان واقع در اعتمادیه تشییع شد.
انتهای پیام
