به گزارش ایسنا، قهرمانی دوچرخه سوار ۲۲ ساله اسلوونیایی در تور فرانسه که معتبر ترین دوچرخه سواری جهان است، باعث شد نامش بر سر زبان ها بیفتد. این رکابزن یک سال از محمد گنج خانلو رکابزن مطرح ایران کوچکتر است و نکته جالب این است در مسابقات قهرمانی جهان ۲۰۱۶ با هم حضور داشتند.
پوگاکار اسلوونیایی در رده جوانان نفر پنجاهم شد و محمد گنج خانلو در رده امید بیست و سوم شد.
بعد از گذشت چهار سال از آن رقابت ها اکنون پوگاکار قهرمان تور دو فرانس شد اما گنج خانلو در حال حاضر فقط در لیگ داخلی رقابت می کند.
حضور مداوم در مسابقات مختلف و قهرمانی جهان برگ برنده ای است که باعث شده اکنون رکابزن اسلوونیایی به یک شگفتی ساز تبدیل شود .
در ادامه نگاهی داریم به تفاوت حضور این دو رکابزن بعد از قهرمانی جهان ۲۰۱۶ در مسابقات مختلف:
*سال ۲۰۱۷:
پوگاکار: ۵۴۶۰ کیلومتر در مسابقات مختلف رکاب زده است.
گنج خانلو: ۱۶۷۸ کیلومتر در مسابقات مختلف رکاب زده است.
*سال ۲۰۱۸:
پوگاکار: ۷۵۶۰کیلومتر در مسابقات مختلف رکاب زده است.
گنج خانلو:۱۹۷۱ کیلومتر در مسابقات مختلف رکاب زده است.
*سال ۲۰۱۹:
پوگاکار:۹۶۳۳ کیلومتر در مسابقات مختلف رکاب زده است.
گنج خانلو:۴۳۸۳ کیلومتر در مسابقات مختلف رکاب زده است.
*از ابتدای سال ۲۰۲۰ تاکنون:
پوگاکار: ۶۵۷۰ کیلومتر در مسابقات مختلف رکاب زده است.
گنج خانلو:۲۰۱ کیلومتر در مسابقات مختلف رکاب زده است.
نتایج هر دو رکابزن در مسابقات قهرمانی جهان ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹:
*سال ۲۰۱۶:
پوگاکار : در رده جوانان ۵۰ شد.
گنج خانلو: در رده امید ۲۳ شد.
*سال ۲۰۱۷:
پوگاکار: در رده امید ۲۰ شد.
گنج خانلو:به قهرمانی جهان اعزام نشد.
*سال ۲۰۱۸:
پوگاکار: در رده امید ۷ شد.
گنج خانلو:به قهرمانی جهان اعزام نشد.
*سال ۲۰۱۹:
پوگاکار: در رده بزرگسالان ۱۸ شد.
گنج خانلو:به قهرمانی جهان اعزام نشد.
*گنج خانلو: به سختی می توان از دوچرخه سواری ایران به جای رسید
محمد گنج خانلو در گفت و گو با ایسنا در مورد این سطح از تفاوت حضور در مسابقات بیان کرد: خیلی از نفراتی که امسال در تور دو فرانس بودند، همدوره من بودند و در قهرمانی جهان ۲۰۱۶ با من رکاب زدند و واقعا جای حسرت دارد که من نتوانستم به چنین جایگاه هایی برسم. قبلا سنم کمتر بود فکر می کردم شرایط درست می شود اما اکنون که سنم بالاتر رفته می دانم وضعیت همین است و یک نفر به سختی می تواند از دوچرخه سواری ایران به جایی برسد.
گنج خانلو در پاسخ به این پرسش که چرا با وجود استعدادی که داشت تاکنون جذب یک تیم اروپایی نشده است، تصریح کرد: یکی از دلایل آن بحث گرفتن ویزا برای حضور در کشورهای مختلف است و همانطور که می دانید پروسه گرفتن ویزا برای ایرانی ها سخت است از این رو تیم ها به دنبال رکابزنانی هستند که این مشکل را نداشته باشند و به راحتی بتوانند تیم را همراهی کنند. مسئله دیگر این است که من شنیده ام اسم رکابزنان ایرانی در بحث دوپینگ خیلی خوشنام نیستند.
او در مورد غیبت چند ساله در قهرمانی جهان گفت: سال ۲۰۱۶ که من در قهرمانی جهان شرکت کردم گفتند هر سال دیگر به این مسابقات اعزام می شویم اما اتفاقی نیفتاد. من نمی دانم فدراسیون یک کشور یعنی نمی تواند یک ویزا بگیرد.
رکابزن ملی پوش ایران با اشاره به سرمایه گذاری که کشورهای دیگر روی دوچرخه سواری داشته اند، گفت: دانمارک چند دوچرخه سوار هم سن من دارد که سالها است روی آنها دارد سرمایه گذاری می کند و نتیجه اش را هم دارد می بینید. اگر همین الان فدراسیون دانمارک تعطیل شود فکر نمی کنم مشکلی بابت دوچرخه سوار داشته باشد اما در ایران به نظر می رسد باید دو نسل بگذرد و تازه از نسل سوم دوچرخه سواران بزرگی دوباره کشف شوند.
از طرفی در اروپا اگر اتفاقی برای دوچرخه سواران رخ دهد مادام العمر حمایت می شوند اما در ایران اگر در حین تمرین اتفاقی برای من رخ دهد و از کار افتاده شوم چه کسی به من کمک می کند. البته اکنون که سالم هستم هم نه بیمه دارم و نه حقوق.
انتهای پیام
