حسن صادقلو در گفت و گو با خبرنگار علمی ایرنا اظهار کرد: یکی از موضوعات مهم و اساسی در استانداری گلستان پیگیری جاده آسیایی و خروج آن از منطقه است.



وی افزود: در این زمینه با رییس سازمان حفاظت محیط زیست مذاکراتی داشتیم و این موضوع با جدیت در حال پیگیری است.



صادقلو اظهار کرد: بر این اساس قرار است جاده دیگری جایگزین جاده آسیایی کنونی که از میان پارک ملی گلستان عبور می کند، شود.



وی گفت: این جاده سالانه خسارات زیست محیطی زیادی از قبیل بروز آتش سوزی و برخورد حیوانات با خودروها را به همراه دارد از این رو ساماندهی این جاده و ایجاد جاده جایگزین جزو برنامه های اصلی و مشترک استانداری گلستان و سازمان حفاظت محیط زیست است.



صادقلو افزود: با بررسی ها انجام شده پیش بینی شد تا جاده ای در بخش میانی استان از منطقه ' نوکنده ' از مسیر ' گلی داغ ' به طرف آشخانه کشیده شود تا این محور جایگزین جاده آسیایی کنونی باشد.



استاندار گلستان گفت: مطالعات فاز صفر این طرح به پایان رسیده و با سازمان حفاظت محیط زیست نیز به توافق رسیده ایم و در سفر رییس جمهوری این موضوع مطرح و با جدیت پیگیری خواهد شد.



جاده آسیایی که از داخل پارک ملی گلستان می گذرد، موجب تکه تکه شدن پارک ملی گلستان شده است و علاوه بر آن تهدیدی برای ذخایر طبیعی و گنجینه های کمیاب جانوری آن منطقه است.



بروز آتش سوزی های مهیب به علت سهل انگاری مسافران عبوری و برخورد حیوانات با خودروها سالانه خسارات زیادی را به همراه دارد که در برخی موارد جبران ناپذیر است.



جاده جنگل گلستان که به جاده آسیایی نیز معروف است، حدود 50 کیلومتر طول دارد که 30 کیلومتر آن از داخل پارک می گذرد و دو قسمت پارک را از هم جدا می کند. این جاده اصلی ترین مسیر ارتباطی شمال کشور و استان خراسان و یکی از محورهای ارتباطی تهران ـ مشهد است که در طولانی ترین و گودترین دره این منطقه کوهستانی احداث شده است.



پارک ملی گلستان نخستین پارکی است که در ایران عنوان پارک ملی را به خود اختصاص داد. این پارک تا قبل از سال 1336 از شکارگاه های شناخته شده و پر آوازه کشور محسوب می شد و به جنگل گلستان مشهور بود.



در 19 مرداد سال 1336 به نام منطقه حفاظت شده ˈ آلمه وایشکیˈ تحت حفاظت و حمایت کانون شکار ایران قرار گرفت.



پارک ملی گلستان که با وسعت 91 هزار و 895 هکتار تحت حفاظت قرار گرفته در سال 1977 به عنوان ذخیره گاه زیست کره انتخاب و به پروژه شماره 8 برنامه انسان و کره مسکون (MAB) یونسکو اهداء شد و تاکنون نیز جایگاه خود را در خانواده ذخیره گاه های زیستکره جهان حفظ کرده است.



وجود یک هزار و 362 گونه گیاهی که یک پنجم فلور گیاهی ایران را شامل می شود و هم چنین وجود 302 گونه جانوری و 149 گونه پرنده نشانه اهمیت حیاتی این پارک است.



9014/1599/2729