به گزارش ایسنا و به نقل از نیواطلس، پیشتر اخباری در مورد زبان‌های الکترونیکی شنیده‌ایم که بیشتر آنها به حسگرهای ارزیابی طعم مجهز هستند. دانشمندان انگلیسی، نوعی زبان بیومتریک ابداع کرده‌اند که می‌توانند کاربردهای جالبی داشته باشند.

دانشمندان دانشگاه‌های "لیدز"(University of Leeds) و "ادینبرو" (University of Edinburgh) برای ابداع این زبان، ساختارهای سیلیکونی از سطح زبان ساختند که با بررسی زبان ۱۵ بزرگسال انجام شد. سپس این ساختارها مورد اسکن سه‌بعدی قرار گرفتند تا امکان نقشه‌برداری از ابعاد زبان و ساختارهای جوانه مانند موسوم به "پاپیلا"(papillae) را فراهم کنند.

اگرچه ممکن است بیشتر افراد، همه انواع پاپیلا را جوانه چشایی بدانند اما در واقع، تنها برخی از آنها جوانه چشایی هستند. در هر حال، همه آنها حساسیت و پراکندگی بزاق مورد نیاز برای کنترل غذا در دهان و نهایتا بلعیدن غذا را فراهم می‌کنند.

پژوهشگران با استفاده از اسکن‌ها توانستند یک قالب سه‌بعدی از زبان واقعی برای ساخت زبان بیومتریک تهیه کنند. زبانی که نهایتا ساخته شد، نه تنها توانست پاپیلای زبان یک بزرگسال معمولی را تکثیر کند، بلکه سیلیکونی که زبان از آن ساخته شد، نرمی و رطوبت یک زبان واقعی را داشت.

پژوهشگران امیدوارند که این فناوری با پیشرفت بیشتر بتواند کاربردهای بسیاری از جمله ارزیابی احساس دهان در برابر غذاهای جدید و تشخیص مواد غذایی با بافت متفاوت را داشته باشد.

آنها همچنین انتظار دارند که این فناوری بتواند به درمان بیماری‌های دهانی و خشکی دهان کمک کند.

"آنوشا سارکار"(Anwesha Sarkar)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: ما امیدواریم که نهایتا بتوانیم از این زبان بیومتریک، برای درک بیومکانیک زبان هنگام غذا خوردن و سخنرانی انسان استفاده کنیم.

این پژوهش، در(ACS Applied Materials & Interfaces) به چاپ رسید.

انتهای پیام