مصطفی طاهری نماینده مجلس مجلس شورای اسلامی گفت: در اصلاح قانون دائمی آورده ایم وقتی می‌خواهیم رشدمان در بخش معدن زیاد شود باید بتوانیم داشته هایمان را استخراج و استفاده کنیم و در اینجا نکته مهم بحث آیندگان است که ما سعی کردیم در اصلاح قانون معادن این را هم ببینیم و ۵۰ درصد از کل حقوق دولتی معادن را در صندوقی ذخیره می‌کنیم که این، هم ماندگار بشود و هم در زنجیره‌های معدن به صورت تسهیلات استفاده شود. یعنی تبدیل می‌شود به کارخانه و صنایع معدنی و برای نسل‌های بعد هم استفاده می‌شود، آن سرمایه دوباره برمی گردد و در این صندوق باقی می‌ماند.

طاهری بیان کرد: معدن بعنوان یک سرفصل در پیشران‌هایی که در لایحه دولت به مجلس پیشنهاد شده، لحاظ شده است و رشدی که برای معدن درنظر گرفته شده درمقایسه با رشدی که در این دهه بوده خیلی افزایشی است. در ده سال گذشته رشد معدن منفی بوده به جز ۱۴۰۱ که دو درصد رشد داشتیم و این باید هر سال محقق شود تا بتواند به اهدافش که رشد ۸ درصد در کل اقتصاد است برسد.

این نماینده مجلس در رابطه با تعداد ماشین‌آلات معدنی و راه‌سازی که نیاز به نوسازی دارند، تصریح کرد: اکنون حدود ۲۰ هزار در بخش ماشین‌آلات معدن و در بخش ماشین‌آلات راه‌سازی نیز بیش از ۳۰ هزار ماشین نیاز به نوسازی دارد که عمر این ماشین‌آلات بالای ۲۰ سال است.

در ادامه عسگر زاده دبیر انجمن سنگ آهن ایران گفت: بسیاری از فعالین این حوزه دلایل تحقق نیافتن شعار معدن به جای نفت را در عدم توجه بایسته و شایسته دولت‌ها به این بخش می‌دانند و معتقدند، به دلیل نبود نگاه‌های توسعه‌ای و اکتشافی به صنعت معدن، بسیاری از ذخایر معدنی کشور دست نخورده باقی مانده است.

او گفت: معدن می‌تواند جایگزین نفت شود و تبدیل به یک منبع درآمدی پایدار برای کشور شود، بنده معتقدم قطعا معدن می‌تواند جایگزین نفت شود البته اینکه چه الزاماتی دارد و آیا رعایت کردیم یا نه بحث دیگری است.

عسگرزاده افزود:امروز به نظر من دو وزیر هم نمی تواند رویکرد مناسبی برای تشکیل وزارت معادن و فلزات داشته باشد،بزرگ‌ترین عامل این است که باید به موضوع معدن به عنوان یک ابزار اصلی و پایه‌ای توسعه کشور نگاه می‌کردیم و بر اساس آن برنامه‌ریزی می‌کردیم، اما هیچ وقت این اتفاق نیفتاده است. 

عسگر زاده افزود: معدن را همیشه تقاضا محور و ابزار توسعه صنعت دیدیم که این بزرگ‌ترین اشتباه ما بود. زمانی که صنعت را ایجاد کردیم بر مبنای نیازهای صنایع ایجاد شده به سراغ اکتشاف مواد اولیه معدنی که نیاز است رفتیم. لذا همین اتفاقات و دستاوردهایی که تا کنون در معدن رخ داده خیلی خوب است و بیشتر از این نباید انتظار داشت.

او می‌گوید: طی سال‌های گذشته در بخش صنعت وارد شدیم و نیازهای آن را شناسایی و مواد اولیه مورد نیاز را از معادن تامین کردیم. همه اینها در شرایطی است که رُخنِمون داشته، یعنی اکتشافات خیلی خاصی انجام ندادیم که ببینیم اعماق چه خبر است، چه چیزهایی داریم و چطور برنامه‌ریزی کنیم.

او افزود: تحریم‌ها برخلاف نفت، بر معدن تاثیری ندارد یعنی معدن یک ماده نیست که بشود به راحتی آن را تحریم کرد و جلوی سیل مواد معدنی کشور چه به صورت ماده خام و چه به صورت فرآوری شده را گرفت یعنی کاری که در تحریم‌ها رخ می‌دهد و نفت تحریم می‌شود در مورد معدن اتفاق نمی‌افتد.

عسگر زاده گفت: وزارت معدن در بیشتر کشورها از صمت جدا بوده ولی متاسفانه برای کشور ما اینگونه نیست، توسعه صنعت فولاد و تولید محصولات فولادی موضوعاتی پیچیده و به‌هم‌پیوسته‌اند که باید گره‌های آن باز شود. تأمین برق و گاز نیازمند ایجاد زیرساخت‌ها توسط دولت است و باید در این زمینه برنامه‌ریزی‌های بیشتر و اقدامات بهتری در دستور کار قرار گیرد.

وی افزود: نکته دیگر این است که تجارت فولاد نیز دچار مشکلات زیادی است و دولت باید در این زمینه اقدامات لازم را انجام دهد. امروز حدود ۱۰ میلیون تن فولاد مازاد داریم، ولی دولت با دستورالعمل‌های مختلف، مشکلاتی را در زمینه صادرات وجود آورده است.

به گفته او، رشد معادن نیازمند اتحاد دستگاه‌های دولتی است به طوری که وزارتخانه‌های مختلف اعم از اقتصاد، صمت، سازمان محیط‌زیست، شهرداری، وزارت راه و... برای حمایت و فعالیت از آن دست‌به‌دست هم می‌دهند. اگر یک وزارتخانه حمایت کند اما سایر بخش‌ها همکاری نکنند فعالیت معادن ممکن نخواهد بود. باید نقشه‌راه معدن یک‌ بار دیگر برای ۱۰ یا ۲۰ سال آینده نوشته شود و مدیر و وزیری که روی کار می‌آید به‌دنبال انقلاب معدنی جدید نباشد.